Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

DE VERGADERZAAL (eerste deel)

In het grote paleis zaten koning Victor en zijn ministers in de vergaderzaal. Al die hoge heren bevonden zich aan een lange tafel met gebeeldhouwde poten. De koning, aan het hoofd van de tafel, had een heel mooie hoge stoel, die je een verplaatsbare troon zou kunnen noemen.
De wanden van de zaal waren voorzien van grote schilderijen. De koning had die kunstwerken daar laten ophangen. Wat was hij daar trots op! Al die schilderijen gaven veldslagen van het leger weer: allemaal oorlogen die zijn land in het verleden had gevoerd.
Minister Bom van het krijgswezen was daar ook erg mee ingenomen. Deze voelde zich door die bloederige schilderijen aangemoedigd bij zijn dagelijks werk. Maar minister Gerst van landbouw had er zijn bedenkingen over:
"Majesteit, als uw onderdanen deze schilderijen ooit te zien krijgen, zouden ze oorlogszuchtig kunnen worden. Velen zullen dan misschien hun eigen werk verwaarlozen om zich te gaan bekwamen in de krijgskunst."
Minister Houtepen van onderwijs had ook wat aan te merken:
"Sire, als deze schilderijen inderdaad meer bekendheid krijgen... Dan zullen steeds meer jonge mensen het leger opzoeken. Tenslotte zullen er nog te weinig werkzaam zijn in de burgerlijke samenleving."
De echtgenote van koning Victor, koningin Lidewij, hoorde van deze opmerkingen. Lange tijd sprak ze er met haar man over.
Met veel tegenzin liet de koning zijn schilderijen weghalen; één liet hij er op zijn plaats. Dat beeldde een grote overwinning van zijn grootvader af, ook een koning Victor.
"Victor betekent "overwinnaar." Wat we onze naam veel eer hebben aangedaan," ging er door zijn koninklijk brein.
De keldervertrekken van het paleis werden gezellig gemaakt. In die donkere ruimtes kwamen mooie vloerkleden en meubels. Grote lantaarns verlichtten voortaan de ondergrondse kamers. Gedurende enige maanden zouden de koning en zijn ministers daar hun vergaderingen houden.
Wanneer die mensen de staatszaken met elkaar bespraken, zwegen ze wel eens en spitsten hun oren. Goed luisteren, ja, daar drong een vaag geklop en schaafgeluid tot hen door. Dat kwam uit de echte vergaderzaal, die nu een grote verandering onderging.
Nadat de regeerders dit een tijdje hadden aangehoord, ging hun bespreking verder. Heftige woorden vlogen heen en weer tussen de gezichten, die vaag glansden in het zachte lantaarnlicht. Maar bij alle tegenspraak, onenigheid of prettige wisseling van gedachten, was iedereen vol blije hoop. Hoe zou het zijn als ze terugkwamen in de echte vergaderzaal? Dat wist koning Victor wel, maar hij zweeg wijselijk!
Voor de ministers was de verrassing dan ook des te groter. De wanden van de koninklijke vergaderzaal waren bedekt met diamanten, robijnen en smaragden! De koning en zijn ministers waren daar verrukt van. Jazeker, bijna allemaal. Maar minister Poenders van geldzaken fronste zijn wenkbrauwen. Tijdens een gesprek over de belastingen stond hij op van zijn stoel, en sprak rechtop staande:
"De mensen moeten zich heus aanwennen om zuinig te leven. Als iedereen te weten komt hoe het er hier nu uitziet, zullen de onderdanen van uwe majesteit steeds meer weelde gaan verlangen. Hebzucht zal dan bloeien. Door kopersdrang zou ons land arm kunnen worden."
Deze minister had bij de regering, ook bij de koning zelf, veel te vertellen. Zijn kundige heersersaard had invloed op iedereen. De koning dacht lang na over deze woorden. En hij sprak er met zijn vrouw, koningin Lidewij, over. Zij liet onomwonden haar mening horen:
"Ja, minister Poenders kan best gelijk hebben. Volgens mij is hij de wijste man van de regering."
Koning Victor wist hier niets op te antwoorden. Wanhopig liep hij naar zijn klerenkast. Haastig trok hij een boswachtersuniform aan, liep daarna ongemerkt het paleis uit. Met neerhangend hoofd liep hij over een zandweg. De horizon leek hem wel te wenken:
"Verder weg! Steeds verder weg!"
Rusteloos stapte koning Victor voort, door kleine dorpjes. Niemand herkende in die boswachter de koning.



(wordt vervolgd)

Schrijver: Han Messie, 20 mei 2011


Geplaatst in de categorie: koningshuis

2.0 met 1 stemmen 131



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Grud Ivan
Datum:
22 mei 2011
Email:
grud-ivanhotmail.ph
eens kijken waar dit naar toe gaat

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)