Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ze werd zwaar mishandeld

Rusteloos loop ik rondjes in de huiskamer. Buiten zie ik de weilanden en een mooie blauwe lucht met een paar wolken. De koeien zijn al binnen gehaald, alleen de schapen zijn er nog en eten gras. Lekker warm is het in de woonkamer door de salamander waarin je alles kan stoken. Alleen in de slaapkamer is het koud, maar een flesje bockbier op het nachtkastje geeft mij blijdschap als ik een slok neem. De uitvinder van het bockbier zou eigenlijk een standbeeld hebben verdiend. Had ik een keer voorgesteld aan burgemeester Krikke, waarvan ik weet, dat hij een flinke innemer is, maar hij vond mij een idioot met het voorstel van een standbeeld en ik moest meteen van zijn kamer af. Vooraf had ik nog die fles jenever op zijn bureau gezien en ik vroeg hem of hij voor mij een borreltje wilde inschenken.
Zijn hoofd werd nog roder en hij riep:
''Rot op.''

Ik dacht, ik moet niet depressief worden op mijn oude dag, maar genieten van het moment, dus besloot ik te gaan wandelen in het bos en langs de hei. Het was mooi weer en ik genoot van het landschap en de weerschijn van de blauwe lucht in het water van een ven. Het water van de plas was zo helder, dat je zelfs de bomen in het water zag.

Het was nog ochtend en erg stil in de mooie natuur. Wel had ik spijt, dat ik geen das om mijn nek had gedaan, want er stond een koude stevige wind uit het oosten. Na een half uur lopen nam ik plaats op een bank om effen te rusten. Mijn 83 jarige benen begonnen al behoorlijk stijf te worden. De bank waarop ik zat is gelegen aan de top van een heuveltje met veel struiken, zodat ik beschut zat tegen de koude wind. Tot mijn uiterste verbazing zag ik een vrouw naar me toe komen. Ze kwam mij niet bekend voor, ze droeg een ponykapsel en had een smal gezicht met helblauwe ogen. Ik snapte er niks van, heeft ze mij misschien gevolgd?

Ik schatte haar in de veertig en ze zag er aantrekkelijk uit met haar volle lippen. Ze droeg een lange donkere jas. Toen ze dichtbij was gekomen, zei ze:
''Mag ik bij u zitten'', zei ze met een zwoele stem.
''Dag mevrouw, gaat u maar lekker zitten, ik houd wel van gezelschap, alleen is maar alleen.''
Ze ging naast me zitten en ze rook naar parfum en ze maakte op mij een wulpse indruk.

Ik ken ook wulpse Alie, een buurvrouw vijfhonderd meter verderop van mijn huis, maar die was het helaas niet. Ik zei tegen die mevrouw:
''Vanmorgen vroeg ben ik opgestaan en voelde mij niet echt lekker, daarom ben ik na de koffie wat gaan wandelen, maar waar komt u zo gauw vandaan? Een vrouw hier alleen verwacht je niet zo vroeg op de hei.''

Ze schoof iets naar mij toe en ik dacht, wat krijgen we nou. Ze zal toch niet een ouwe kerel willen versieren. Ze keek me aan met die helblauwe ogen en volle lippen en tot mijn grote schrik legde ze haar hand op mijn knie, en zei:
''Man wees blij, dat je nog kan genieten van de natuur. Ik ben niet zo gelukkig.''
''Is er wat aan de hand dan'', zei ik.

Heel veel mijnheer, de hele nacht heb ik hier rond gezworven en op een bank geslapen. Gisteravond laat kreeg ik ruzie met mijn man. Hij kwam laat thuis en was dronken en begon meteen te schelden, waarom ik geen vreten voor hem klaarmaakte. Toen moest ik mij uitkleden, want hij wilde mij naaien. Ik dacht, je kan de pot op, vuile hufter. Toen ik achttien was leerde ik hem kennen in een café. Hij werkte daar als barkeeper en ik werd verliefd op hem. Toen ik twee maanden met hem ging wilde hij, dat ik de hoer ging spelen. Dat heb ik een jaar gedaan, maar ik trof steeds zulke rare figuren met idiote wensen op seks gebied, dat ik besloot te stoppen met dit leven.

Dat was tegen de zin van mijn vriend, want hij had mijn geld nodig voor zijn dure auto. Hij sloeg mij bont en blauw toen ik weigerde aan zijn wensen te voldoen en mocht ik zelfs het pand waar ik werkte niet verlaten. Toen hij me weer in elkaar had geslagen ben ik vreselijk hard gaan gillen en dat was mijn redding. Een buurman kwam op het lawaai af, maar werd door die hufter bedreigd met een mes. Met één trap schopte de buurman, een kickbokser, hem het mes uit zijn klauwen. De politie was ook gekomen en nam hem mee.

De buurman heeft mij naar het ziekenhuis gebracht, waar de wond op mijn gezicht werd gehecht. Ik moest eigenlijk ook naar de politie gaan om aangifte van mishandeling te gaan doen. Dat wilde ik ook weer niet, maar heb de bus gepakt naar dit dorp in de hoop onderdak te vinden. Hier en daar heb ik aangebeld, maar niemand deed open. Ik ben toen hier gaan zoeken naar een geschikte plek om uit te rusten. Ik zag u toen hier lopen en besloot u aan te spreken.

''Dat is allemaal niet zo mooi, mevrouw.''
''Mijnheer, weet u hoe laat de bus gaat naar Assen. Daar neem ik contact op met de gemeente voor een andere woning in een nette buurt. Ach, waarom vertel ik u dat allemaal, ik neem afscheid van u en bedank u voor het luisteren naar mijn verhaal.''

We stonden op en ik liep met haar mee naar het dorp. Ze gaf mij een arm en ik nodigde haar uit bij mij een kopje koffie te drinken en een boterham te eten. Dat vond ze hemels van mij en ik bracht haar daarna naar de bushalte. Ze gaf mij nog een kus voordat ze instapte en ze bleef naar mij zwaaien totdat de bus de hoek om was.

Schrijver: kees niesse, 2 december 2014


Geplaatst in de categorie: misdaad

3.0 met 1 stemmen 1.959



Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Joanan Rutgers
Datum:
2 december 2014
Het is maar goed dat ze je niet heeft willen versieren, want anders staat die bezopen barkeeper straks op je deur te bonzen en een uur later die kickbokser!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)