Alle inzendingen over sjaals

De voormalige kerk, die jaren geleden verbouwd is tot Wijkcentrum, herbergt op haar eerste verdieping mooie sfeervolle lokalen met witte neonverlichting en chique meubilair. Een inpandig raam biedt een doorkijkje naar een peuterspeelzaal waar rieten kinderstoeltjes staan opgesteld. Een...

Het Crematorium te Tilburg bestaat uit een samenstel van gebouwen, te weten het "Andante Café" waar je eventueel de dood kunt trachten te bezweren door een schrijfcursus, de imposante zaal "Aurora" met haar vele lichtjes waar ik mijn moeder ten grave droeg en niet te vergeten de strooivelden...

Myrthe schuift de gordijnen op haar dochters kamer opzij. “Kijk eens Sarah, het heeft gesneeuwd.” Sarah wrijft in haar kleine oogjes, nog niet precies bevattend of ze nog slaapt of wakker is. Vorige week is ze drie jaar geworden en heeft zij van opa en oma een slee gekregen. Dat plotseling...

Je loopt naast me. Af en toe hoor ik, hoe je schoen de grond raakt. Zacht. Haast onhoorbaar. Je gevoel spreekt, zwijgzaam. Ik hoor het, zonder dat je er woorden aan geeft. De zwaarmoedigheid zwaarder dan je gewend bent. Je stemintonatie, donkerder dan gekend. De stilte die tussen ons is,...

Nette, keurige dames met een oranje sjaal om verwelkomen de gasten op de met rood pluche belegde trappen die voeren naar de grote zaal van de Schouwburg. Borden met daarop de naam van de bank die het evenement van vanavond organiseert bevinden zich boven aan weerszijden van de trap. Kennelijk is...

Helaas!- de vredesengel buigt het hoofd, En bergt het lijf, en vliegt naar hoger toppen! (H.C. Muller) De dag is mooi geweest en zonnig. Nu valt over de stille velden de vrede van de avond. Aan de horizon schemeren weg, in violet-rode wolkenlucht, de torens en huizen van de stad. Late vogels...

...Het CDA biedt mutsen aan, de SP leurt met rode sjaals. Maar ik geef het je te doen. Ga maar eens een paar uur folders uitdelen in dit verkilde klimaat! Daar helpt een sjaaltje en een mutsje niet meer. Nee, als marktkooplui schamper deden, maar die hoor je niet. Die weten dat een mutsje en een...

Ik zwoeg me door de menigte heen waar ik zo juist in ben beland. Al duwend kom ik dan eindelijk dichter in de buurt. Ik heb nog maar weinig tijd maar als ik de hoek om kom weet ik zeker dat ik niet op tijd kom, dan niet, het is niet mijn schuld. Dichter benader ik mijn eindbestemming terwijl...

Isabel Carrasco Lorenzo is op 4 maart 1955 in Campo y Santibáñez (Spanje) geboren en ze studeerde rechten aan de Universiteit van Valladolid. Later was ze lerares aan de Universiteit van León. In december 2004 werd ze president van de Volkspartij. In 2011 werd de dochter van een politiechef...

In mijn huis bewaar ik tot op de huidige dag een verroeste stormlamp; herinnering aan de merkwaardige, zonderlinge buurman Van Z., die tijdens de kwetsbare en eenmalige jeugdjaren van mij en mijn arme zus, doorgebracht in het arbeidershuisje dat in de schaduw en beschutting lag van de...

Ons huisje lag in de schaduw van de fabriek die het met haar hoge muren en monumentale schoorsteen als het ware beschermde. Daar leefden we, daar speelden en leerden we, daar voltrok zich ons bestaan, binnen de enge cirkel van huis, school en kerk. Met Martin, mijn eerste kameraadje, ontwierp ik...

De grote zaal van het Concertgebouw is geheel uitverkocht. Straks om half negen zal het spektakel plaatsvinden: een uniek optreden van het beroemde Duitse hout- en koperblazersensemble 'Horntoll' met als Nederlandse gastdirigent Bas Bazuin. Bazuins laatste concert was in Berlijn geweest. Hij...

...zit? Wie omhangt zich met bonkies en beessies en sjaals en hangt oranje ezelsstaarten aan zijn broek? Dat zijn geen tientallen. Het zijn niet enkele mensen van een psychiatrische inrichting – geen eenzame schreeuwer op de dam. Nee,het zijn horden. Legioenen. Niet alleen één stadion vol,...

Ik stap de paskamer in, hang de hangertjes met uitgezochte kleding aan het daarvoor bestemde rek, en zet mijn tas in een hoek. In de kleine ruimte bevinden zich twee lange, smalle passpiegels. Ik draai ze naar me toe, totdat ik het volle zicht op mezelf heb. Zowel en profil, als mijn voor- en...

‘Ik wil onze verhaaltjes opschrijven,'zei Olifant. ‘Nou dan doe je dat toch,' zei Muis. Zij liepen over het dijkje waar ze altijd hun wandeling maakten. Het was koud winterweer. Muis had haar sjaal om haar hoofd gebonden als een Turks vrouwtje. Ze liep stevig door. Olifant kon haar haast...

...onder een lucht vol sneeuw? Ideaal. Op de sjaals van de beren schrijf ik respectievelijk zijn naam en die van het klasgenootje. Kaartje geschreven, adres op de envelop, postzegel erop, klaar op de keukentafel. Daarna leg ik de computer aan. Ah, een mailtje van de muziekleraar. Dat onze zoon...

Beetje tegengevallen is het wel, zo’n beetje heel Nederland verheugde zich op de komst van een pak sneeuw, weet je wel: zo’n pak waarin je met moonboots lopen moet, nou ja lopen meer met grote stappen proberen vooruit te komen zonder op je gezicht te gaan natuurlijk. Een pak sneeuw met...

In de etalages zie ik fluorescerend roze, groen, oranje. Tussen het winkelende publiek lopen meiden met twee kleuren haar, piercings in hun neus en oren. Wapperende broekspijpen met rafels, blote buiken, grote blouses en jassen. Jongens met perfecte kapsels, in trainingsbroeken. En blote enkels....

‘Ik loop al drie kwartier te zoeken, maar kan haar nergens vinden. Zijn jullie al bijna klaar in dat kasteel, of hoe zit dat?’ Zijn stem klonk een tikje geïrriteerd. Wij wisten natuurlijk ook niet waar ze uithing. Echt ver kon ze niet zijn nu ze nog met elleboogkrukken liep. ‘We komen er...

In de kale vlakte zat een man op een bank, midden in de zon. Aan de rand van de plek stonden bomen, maar hoewel die een welkome schaduw teweegbrachten, bleef de man zitten in de hete zon. Hij zweette, doch hield zijn jas en sjaal aan. Ik vond het een gek gezicht. Ik ging naar hem toe en vroeg hem...

Het zat er aan te komen. Het begon met een klein kuchje, dat langzaam aan in frequentie en heftigheid toenam. Ben je dan ziek? Alles functioneert nog, maar prettig is anders. Daar komt bij dat net op dat moment op mijn werk een crisisje bezworen moet worden. En wat ook niet helpt is dat ik...

Wat had ik er een hekel aan, wanneer men vroeger, heel lang geleden sprak over- weet je nog? Er kwamen soms verhalen van ouderen naar boven, totaal boei- loos, totaal onbegrijpelijke taal en vaak liep ik erbij weg. Was geen des- interesse, maar ik begreep het domweg niet! Kon me niet voorstellen...

Als de kersenbloesem op z’n hoogtepunt is, dan noemen ze dat in Japan mankai, las ik. De schrijver vroeg zich af of de bloesemboom die zij onderweg zag, door zijn schoonheid de omgeving fraaier maakte of de lelijkheid van alles benadrukte. Even later wandelde ik over de heide. Nul kans op een...

Zeven maart 2007. Een doordeweekse dag. De regen stopt even met neer te plenzen. Het scherpe zonlicht zoekt zich twijfelend een baan door de grillige wolkenvormen. Aan het busstation zitten en staan veel wachtenden onder de beschuttende luifel. Onder hen valt de fel gekleurde tuniek van een jong...

Het kon natuurlijk niet uitblijven: dit erg warme weer moest vroeg of laat wel tot ongelukken leiden. En ja hoor, ook in Gristelijke gelederen blijken allerlei kopstukken inmiddels te zijn getroffen door een zonnesteek. Na een mislukte poging in Staphorst proberen de Christenunie en de SGP in...

Nee, dit gaat niet over politiek. Dit gaat over het leven zelf, over gewone mensen die dagelijks deelnemen aan hun eigen toneelstuk. Altans, zo kwam deze scène mij voor. Een momentopname uit het toneelstuk dat Leven heet. Het ging zo. Ik zat op de fiets en zag links van mij op de stoep een man...

Het was bij elke schoolreis drummen aan de ingang van de bus om de beste plaats te bemachtigen. De laatste rij was het meest begeerd. Die was voor de stoerste jongens. De drie rijen ervoor waren voor de meelopers. Zij die vroeg of laat in de stoere groep zouden worden opgenomen. Of uitgesloten. Een...

...naden van je kleren. Nu kon je je huid met tape, sjaals en wollen sokken aardig afdekken, maar een mens moet toch ademen en rondkijken. Dus krab je je eenmaal in je slaapzak - anti muggenolie ten spijt- het ongans. Een ander stekelig karakter is de wesp. Je hebt ze in allerlei soorten en...

'Deze kostbare minuten komen nooit meer terug.' Zoons reactie op mijn duit in het zakje. Over mijn hoofd kijkt hij zijn vader aan. Die schiet in de lach. Misschien vraag ik erom: wat weet ik van het voetenwerk van Messi? Ik woon in een mannengezin, dan moet je tegen een stootje kunnen....

Even de winkel binnen aan het marktplein in Keerbergen. De kerk lonkt mij.... soms kan ik daar de stilte gaan opzoeken. Met een trage beweging klap ik de zwaaideur open en voel de rust als een mantel over mij heen trekken. Aan het altaar zit een oud vrouwtje. Haar hoofd lijkt te zwaar voor haar...