Alle inzendingen over sprookje

Het was een paar dagen na kerst. De kerstboom en zijn versieringen vroegen zich af wat er met hen zou gaan gebeuren. 'Bij sommige mensen blijft de kerstboom lang staan, wel tot half januari,' wist een kerstbal te vertellen. 'Ja,' zei een slinger, 'maar er zijn er ook die ons al op...

Er was eens een olifantje. Hij woonde met zijn vader, moeder, zusjes en broertjes in een hele grote tuin. Het was geen echte dierentuin, want er waren geen hekken en het was vlak bij een grote stad. De olifanten mochten vrij rondlopen in de stad en de kinderen gingen vaak naar de olifanten....

Er waren eens drie kleurpotloden, Rood, Blauw en Groen. ‘Ik ben de allermooiste,’ zei Rood verwaand, ‘want ik ben de kleur van de liefde. Denk maar eens aan rode rozen, of een rood hart, allemaal symbolen van de liefde.’ ‘Moet je hem horen,’ zei Blauw tegen Groen, ‘wat een...

Vanaf de eerste dag op de toen geheten lagere school, gedroeg Hans zich als een overijverige leerling. Vooral tijdens de schrijfles wierp hij zich met volle overgave op de oefenstof. De meester deed eerst iedere letter voor op het bord. De leerlingen schreven daarna de letter over in hun...

Eens, mirakels lang geleden, werd een prinsesje geboren. Bloedeloos was haar huid, haar lippen waren schraal en dof stonden haar ogen. Een foeilelijk meisje kortom. Toch waren haar ouders innig blij met haar en gaven daarom een groot feest. Iedereen was welkom, van heks tot hufter en freak tot...

Lang geleden in een nabij dorp woonden Leo en Lea, een koningspaar met een kinderwens. Maar de koning was na een jachtongeval helaas onder de gordel verlamd en zat in een roltroon met straalmotor. Toen Lea langs de meanders van de Leie doolde met hangende schouders en een betonnen hoofd, hoorde ze...

Thomas was een jongetje van twaalf jaar en was arm want zijn vader de boer was gestorven en zijn moeder was maar een gewone schoonmaakster, maar met een zorgzaam hart. Thomas liep met de ziel onder de arm want hij wist niet wat hij met het leven aan moest vangen, maar toch was hij wel tevreden en...

Thomas was een jongetje van twaalf jaar en was arm want zijn vader de boer was gestorven en zijn moeder was maar een gewone schoonmaakster, maar met een zorgzaam hart. Thomas liep met de ziel onder de arm want hij wist niet wat hij met het leven aan moest vangen, maar toch was hij wel tevreden en...

... Jezelf vol eten. In slaap vallen als de één. Ontwaken als een ander. Een alledaags sprookje. Zonder Google, Facebook of Twitter.

...feeën gaf troost en moed. Thans vindt men de oude vertelkunst nog slechts onschuldig vermaak. In de uitvindingen van onze tijd leven steeds de oude sprookjes, die geboren zijn uit angstwekkend waaiend of vriendelijk ruisend bos. Maar hier en daar, wellicht onbekend, bestaat altijd nog...

...elke keer als ik met een vis thuis kom zit er een prinsesje op de bank. Zegt de andere man: mijn leven is ook net een sprookje, elke keer als ik thuis kom zit er een heks op de bank! - naar aanleiding van rizla-vloei-mop -

...doen? Hij dacht magisch en herinnerde zich het sprookje van Sneeuwroosje. Met enige twijfel liep hij naar haar toe en drukte zijn lippen op haar mond. Dit zou geen enkele hulpverlener op die wijze hebben gedaan. Maar het resultaat was verbluffend. Ze sloeg haar ogen open en vroeg: “waar is je...

...ik...we keken elkaar nog lang en gelukkig aan. ( Vrije interpretatie naar een sprookje van Grimm )

Er was eens een koning in een rijk land in het noorden van europa. Hoog zat hij op zijn troon en bekeek het koninkrijk en zijn banksaldo. Hij was tevreden maar niet gelukkig want alle dagen waren eender. Het was stil in zijn hoofd en hij kon allang niet meer lachen. Toen kwam foppe langs en liet...

Hoe kan ik een godslasteraar zijn als ik zijn bestaan niet erken ?

Nog niet zolang geleden woonde er een heel groot gezin in een oude plaggenhut op de Drentse heide. Nee ik bedoel niet Bartje en zijn familie dat was jaren later. Vader werkte zich de hele dag kapot in het veen. Turfsteken tegen een hongerloontje. Het gezin met 8 kinderen had vaak niet veel te eten....

Het opeethypotheek doet me denken aan het sprookje:'Hans en Grietje'.....

De jongste kleinzoon komt langs een weekendje logeren, wat hij maar wat fijn vindt. Het is een natuurkind dat helaas gedoemd is voorlopig in een grote stad in het westen van het land op te groeien. Dus hij geniet van een weekendje hier, waar nog echte natuur is. Toen ik hem ‘s avonds op bed...

Vervolg op column nr 1984 Zo zijn we inmiddels vanwege dat ellendige nare spook een aantal weken verder, heeft het mormel vreselijk veel levens op zijn ( of haar) geweten en is het einde nog bij lange na niet in zicht, oh zeer zeker niet. Zodra de deur op een kiertje gaat, komt er een wind vol...

...werkelijkheid noemen. Soms mooi, soms wreed. Maar laten we ons vooral de mooie momenten herinneren. Zij vormen toch de kern van ieder sprookje? Ook al was het maar vijf maanden, toch blij Joep gekend te hebben – een fantastische hond, een fantastisch wezen.

...keek peinzend voor zich uit. "Ja, ik heb ook sprookjesgeest in me," begon ze haar betoog, terwijl ze de aardman diepzinnig aankeek. "Mijn moeder en grootmoeder hebben me dat gegeven. Zelf zijn ze vroeger hier ook heel verdienstelijk geweest. Nu leven ze in het wijde heelal. Heel af en toe,...

Gevoelig hart gestolen en nog veel meer dan dat Close zo innige verbondenheid, twee-eenheid zo intens Rijkelijk knus warm vertrouwen langzaam geduldig verworven Liefste maat me zo indringend met bruine lodderogen betoverd Spijt ongeloof onthutst, gewoon heftige dip Hooguit geeft men je nog...

...opgesloten in de diepe donkere put. Nadenkend of er ooit nog een einde komt aan al die tunnels en zijwegen. Ik wil terug naar het sprookjesbos om daar vredig verder te leven, mijn geluk terug te vinden en te hebben wat ieder normaal mens heeft.

...over je eigen leven. Dat was en is geen sprookje, maar het is wel een deel van een sprookjesboek dat ik zelf geleefd heb!

De vrouw een sprookje, zonder hulpmiddelen een spookje. Zij kan niet buiten mascara, lippenstift en een kwastje blos. Smeert dag en nacht bijna religieus haar lijf opdat rimpels uitblijven. Ik vraag me af, wie houdt hier wie voor de gek ?

Ik kijk naar het monster. Het slaapt. Een uur geleden is het vanuit de keuken naar mijn slaapkamer gekropen. Daarna heeft het al zijn tentakels opgevouwen en is het gewriemel van zijn geschubde lijf overgegaan in een rustige, regelmatige ademhaling. Nietsvermoedend ligt het nu voor mijn bed te...

...niet meer goed maar ons Klein Duimpje had daardoor toch de weg gevonden naar een nieuw Huisje! Einde Sprookje, al goed, maar wel vervelend, Thomas zonder kruimels...

(vervolg op 'De Sprong', zie Biografie) Liselore werd door de golven van de zee meegenomen naar de bodem van het helderblauwe water. Ze had de harde klap op de rotsen nauwelijks gevoeld. Het zachte water streelde helend haar pijnlijke wonden. Helderrood bloed vermengde zich met zeewieren,...

...is nog lang niet ten einde zoals in een echt sprookje en een ‘happy ending’, is nog lang niet in zicht. De koning en zijn wijze uilen vergaderen en vergaderen en het lijkt erop dat ze het ook niet weten. Ach als zelfs deze wijzen het niet weten – dan weet ik het ook niet meer. Ik wens...

...boomstronk, grillig. De nevel breekt, als in een sprookje. Zonnestralen besprenkelen licht als feeënstof over het water. Ik ga zitten, gewoon om te kijken. Het is de lente, zij parelt hier, nu. Vlak voor mij daar ligt zij, zo maar voor het grijpen. Even denk ik het helemaal te begrijpen. Dit is...