Alle inzendingen over tantes/familie

Het is nooit de bedoeling geweest om op mijn woorden terug te komen. Omdat je bijna zou verleren dat schrijven vooral leuk moet blijven. Met een rug die dwars ligt en je zit al zo onder de plak bij Particuklier & Zoon...dan loopt mijn hoofd om. Opgescheept met een huisschilder en z'n tic voor open...

De Cockerspaniël van mijn Russische bondgenoot keek droevig in de camera. Maar het was een lieve hond en dat liet ik mijn bondgenoot ook weten. Ik kon de pijn door de pijnstillers redelijk verdragen, maar als ik er een biertje bij dronk begon ik te zweven. Dan keek ik in de ogen van die...

De reis was onaangenaam door de dorpen met de tot wanhoop stemmende bebouwing waarover het licht van een bleek, onheilspellend januarizonnetje speelde maar in jouw huis heb ik op dit late tijdstip liefde, zorg, aandacht en steun gevonden.....Onze genen, onze erfelijke eigenschappen moeten toch wel...

Toen het nieuwe jaar inzette, vroeg in januari, hoorde ik onverwacht in mijn appartementje de bel overgaan. Mijn lang-vergeten neef en zijn vrouw stonden aan de deur en zij beklommen even later de trappen naar mijn voordeur. Zij kwamen op instigatie van hun moeder en schoonmoeder een jas brengen;...

'Komt u eten?' vraag ik aan mijn oom. Hij ligt op de bank met zijn rechterhand op zijn hart. 'Ik heb een beetje druk op de borst. Heb de planten even water gegeven om half vijf.' Hij veert op. Druk op de borst heeft hij wel vaker. Ik schrik niet meer zo gauw. Hij staat nog dagelijks op het...

Op mijn kapstok ligt sinds jaar en dag een vaalwitte, gehaakte sjaal met openingen op regelmatige afstanden van elkaar die het haakpatroon kennelijk voorschreef aan de ijverige handen van mijn tante, de Eerwaarde Zuster A. Mijn sjaal is een laatste herinnering aan mijn tante en doet me steeds...

Wiebe Zijtsma woonde thans in een nette buurt, maar zijn leven had ook slechtere tijden gekend. Jaren geleden woonde hij in een wijk die bekend stond als de achterbuurtwijk van zijn woonplaats. Het woningbedrijf had daar nieuwe woningen gebouwd in de hoop het aanzien en het imago van de wijk wat...

Oudere lezers ga ik nu teleurstellen. Ik ga geen herinneringen ophalen aan die geweldige serie, uitgezonden op de onvolprezen radio. In de gezegende jaren vijftig. Geschreven door Annie M. G. Schmidt, die er tien gulden per aflevering voor incasseerde. In die jaren woonden volwassen kinderen nog...

Het tuchtcollege voor advocaten heeft opnieuw een Moszkowicz geschrapt van het tableau. David Moszkowicz mag niet langer als advocaat optreden. Broer Bram Moszkowicz is al uit zijn ambt gezet. Broer Robert Moszkowicz liet zich zelf schrappen nadat hij in opspraak was geraakt. Als er één...

'Gooi nou toch eens die papiertjes in de prullenbak. Tjonge jonge, je ligt daar maar op die bank. Straks heb je ook nog zes weken vakantie. Volgend jaar ga je maar mooi een vakantiebaantje zoeken hoor...' Verwonderd kijk ik op. Verhip, dat is mijn stem. Zoon, veertien, lacht hard. 'Ja, ik...

Ze woonden ver weg aan een weggetje. Verhard met steentjes. Klinkers, maar dan geen echte. Meer van die waar je huizen mee bouwt. Ja het moeten stenen van gesloopte huizen geweest zijn. Als je er op fietste hobbelde alles. Misschien was het eigenlijk een laantje. Twee auto's konden elkaar...

Vakantietijd en tja die moet tegenwoordig worden doorgebracht op vaak heel mooie prijzige locaties. Op het moment dat er wat foto's via de social media (waar ik ook bij hoor) voorbijkomen, denk ik ineens terug aan de vakanties van toen. Niet dat er nou zoveel sprake was van echt vakantie vieren,...

Zondag. Zonnebloemstraat in Hillegersberg, stadsdeel van Rotterdam. We zijn bij opa en oma, jaren '50 vorige eeuw. Veel ooms en tantes, neefjes en nichtjes wonen er in de buurt. Wij niet. Elke zondag gaan we vroeg uit Leiden met de tram naar Voorburg. Van daar nemen we de trein naar...

(voor Paul Delvaux (1897 - 1994) Je bent geboren in Antheit. Je vader was een burgerlijke advocaat in Brussel en je beschuttende moeder Laure Jamotte zorgde voor properheid en stevige maaltijden. Op je zevende werd je broertje André geboren, die later net als zijn vader advocaat werd. Je ging...

Mijn ouders hadden een groot gezin. En mijn talrijke ooms en tantes hadden ook grote gezinnen. De tantes werkten hard binnens- en de ooms even hard intensief buitenshuis. De tantes hadden ’s avonds veel stop-naai- en verstelwerk, de ooms werkten ’s avonds ook nog al eens en/of zaten in de...

In vroeger dagen, namelijk de vijftiger jaren van de vorige eeuw, bevond het halfcirkelvormige Boerhaaveplein zich nog aan de voet van de Spoorlijn die tot op de huidige dag Tilburg met onder meer 's-Hertogenbosch verbindt. De straten in de omgeving die het oude ziekenhuis omcirkelden waren, als...

Al weken was hij met de voorbereiding bezig geweest. Alles, maar dan ook alles tot in de puntjes voorbereid, er zorg voor dragend dat geen enkel detail, hoe klein, overgeslagen werd. Hij had het dan ook voelen aankomen, of beter gezegd, zien aankomen. Vanaf de dag dat die rare bomen weer...

Als ze er over nadacht, besefte ze dat ze eigenlijk helemaal geen nieuws meer wilde horen. Ze had het goed en woonde erg naar haar zin. Toch waren er veel dingen die haar enigszins in de war brachten. De berichten over de terreur die van moslimgroeperingen uitging, vond ze erg bedreigend. Toch...

De familie van mevrouw Kiriman, had dan eindelijk het besluit genomen…het zou een ouderwets creoolse begrafenis worden en dus zouden er professionele “huilers“ komen dede oso want heel eerlijk, hun moeder was niet geliefd geweest en ze had ook nooit bij leven gezegd dat ze ...

De hele mensheid gaat kapot aan het oogappeltje van God. Jodenhaat zit niet in mijn familie. Ik sorteer alleen maar post.

Hoi Hans, Even bijpraten over hoe ik er nu voor sta. Inmiddels vakantiegeld en teruggave belasting ontvangen, ik kan er minimaal een half jaar tegenaan, misschien wel langer. Dus je hoeft nog geen liggende gelden vrij te maken, op korte termijn, om je broertje WEER te redden van een nakend...

Er was eens een kleine beer. Samen met zijn zusje liep hij met zijn moeder voorop langs de rivier van het Canadese Woud. Er was eten in overvloed, bessen en grote zalmen en ze speelden de hele dag met elkaar en waren erg gelukkig. Toen Dreaming Bear oud genoeg was moest hij leren jagen en dat...

Nooit gedacht dat ze jaren zou doorbrengen langs de lijn van het voetbalveld, een zoon van zeven kan zeer overtuigend zijn. De liefde voor haar kind brengt haar op onverwachte plekken, maar van voetbal is ze niet gaan houden. Langs de lijn genoot ze van de prestaties van haar zoon en zijn...

'Gezellig hè jongens, kerst bij opa en oma..heerlijk, allemaal bij elkaar.. Kom je ook Sterre? Wesley we zitten al aan tafel hoor..ja je mag straks weer met de x box maar nu gaan we gezellig eten..Wes, NU.. IK had een kwartier geleden al gezegd , als je moet plassen Chantal, dan moet je dat...

Duizend kilometer met de auto naar het zuiden is ver. Het streven is om rond vier uur ’s middags de tent op te zetten, dus we vertrekken vroeg en zullen om de beurt rijden. Kwart over vier ’s morgens installeren drie slaperige zonen zich op de achterbank, prop ik mij tussen koek, drop en...

De eerste kerstkaart lag in de brievenbus en de envelop toonde een zwart, lopend schrift, maar dan in drukletters en deze bevatte een foto van het gezinnetje van mijn lesbische nicht en haar vriendin en van hun twee kinderen, glimlachend en door de fotograaf in een harmonieuze pose afgebeeld. Men...

De rouwkaart viel plompverloren in de brievenbus, zoals een dakpan op je hoofd terecht kan komen of zoals een onweer plotseling krachtig en fel kan losbarsten. Op de kaart de familienaam, mijn familienaam die nu nog maar zelden voorkomt in onze contreien nadat de dood hierdoor zijn verwoestende...

Vervuld van heimwee sla ik het oude album open. Daar is mijn moeder met op haar schoot onze zo geliefde Driekus, een donkerbruine hond, die we hadden ingelijfd, die tot onze familie was gaan behoren, die evenveel rechten had als de andere gezinsleden, maar die minstens zoveel bij te dragen had...

Mijn oma had drie zoons: Willem (de oudste en mijn geliefde vader), Guus en Gérard. Op het familieportret van vlak na de Tweede Wereldoorlog, dat nog steeds mijn slaapkamer siert, kun je hun trotse gestalten zien. Guus, de middelste zoon, vertrok in 1955 met zijn elegante en gracieuze...

Het is laat. Middernacht precies. Mijn vrouw Ria ligt al uren in bed. Ze gaat al jaren vroeg naar boven. Ik kan me de tijd haast niet heugen dat dit niet het geval was. Ze houdt niet van de nacht, zegt ze. We spreken nooit over mijn deelname aan de Buurtalert, een initiatief van de buurtbewoners...