Alle inzendingen over verdwenen

...natte tegels van de badkamer zijn opeens verdwenen. Zij wandelt verlicht over een strand en langs klippen, terwijl de branding haar als een bende woeste witte kippen omgeeft. De schuimende rotsstenen sterken haar gedachten: "Bij al mijn reizen langs de kust en over water zal mijn nieuw...

...met voor haar onbekende bestemming en was verdwenen in voor haar mysterieuze, schimmige contreien. Hij was in werkelijkheid zijn dagelijkse gang gegaan op de fiets naar het Belastingkantoor aan de Stationsstraat waar hij dag aan dag zijn in zijn ogen nutteloze en bedroevende taak vervulde...

...aan dag hadden gevoerd in je armetierige huisje, verdwenen tenslotte in een nooit eindigende stroom naar de verre bestemming die je uitgekozen had. Vaak zelfs had ik gekleurd en geïllustreerd briefpapier uitgekozen om mijn zielenroerselen aan toe te vertrouwen. Een antwoord bleef hardnekkig uit....

(voor Elizabeth Bowen (1899 - 1973)) Jij bent geboren als Elizabeth Dorothea Cole Bowen op 7 juni 1899 op 15 Herbert Place in Dublin, waar jij de eerste zeven winters woonde. Jouw vader was de advocaat Henry Charles Cole Bowen (1862 - 1930), die van Welshe, adellijke afkomst was. Jouw moeder was...

Dit was het eerste contact sinds zijn binnenkomst in het gezondheidscentrum met een verzorgende en hij veegde snel zijn tranen weg en glimlachte geforceerd. Hij knikte de robot vriendelijk toe: “ik denk….”, verder kwam hij niet. De robot keek nog eens. Zijn blikken stem ratelde zijn bevinding...

...in de fossiele resten van planten en dieren en verdwenen uit de herinnering.Als het licht door het ronde raam wordt verhinderd door de snel groeiende struik, dan is mijn levensruimte alleen maar schaduw. Donkere gedachten en duisternis, vervlakking en verkilling. Kleiner dan het ronde raam wordt...

...man. ‘En ik kan ook goed timmeren.’ Met een korte knik bevestigde Thijs de juistheid van deze informatie Hij maakte een wenkende beweging met zijn hoofd en ze verdwenen weer in het trapgat. ‘Ik hoop dat ik een goede indruk heb gemaakt,’ dacht de man. Hij had graag het gevoel dat zijn...

Zo was Hij voor mij; Degene, die nooit mijn minnaar was. Degene, op wiens schouder ik mijn hoofd eens legde. Degene, om wiens schouders ik mijn arm eens sloeg; gebaren die de schuchterheid aanduiden, die ons belette minnaars te worden; gebaren, die voor mij alles betekenden, evenals zijn warme,...

...die op eveneens zo wonderlijke wijze plotseling en voorgoed uit mijn leven waren verdwenen......

...waar observering toch allemaal goed voor is en ze maakte kort een aantekening in haar boekje. Als er meer contacten, dan verdwijnen er ook steeds meer. Sterker, er verdwenen er meer dan erbij kwamen. Als dit zo doorging hoefde ze zelf de harde reset niet meer te geven en kon ze het spelbord...

Zaterdag zat ik in de bus naar Blauwestad. Blauwestad is een gepland succes. Ik wees reisgenote me op een gebouw, De Toekomst, dat na 1968 ernstig in verval was geraakt. De prachtige industriële papierfabriek werd decennia lang door weergoden geteisterd. Er werd een hek omheen gezet: de Toekomst...

...last, leg hem het vuur aan de schenen, trek die mens uit de kast, opluchtend is hij dan zomaar ineens verdwenen. Vervolgens, bemin mij niet. Ik daag u uit.

...heeft gehad, dan is die wel volledig in de mist verdwenen. Ook de voorchristelijke, heidense traditie is nog nauwelijks te herkennen in de mallemolen van kerstconsumptie. Onlangs las ik dat sinterklaas ook al een vroeggermaanse oorsprong heeft: dondergod Donar rijdt op zijn paard door de lucht en...

...Niemand leek mij te begrijpen, tot het moment dat zowel Rob als Martin opstonden en voor altijd verdwenen...! (Rond de Millenniumwisseling)

Te Parijs zag ik een man diep verwikkeld in een telefonisch onderhoud. Tenminste, in zoverre dat waarvan hij sprak vol woede was. Zo vol woede waren de woorden, dat hij dat wat hij zei door zijn telefoon schreeuwde in plaats van dat hij het zei, laat staan besprak. Ik zag hem het plein waaraan...

...het zin zo door te gaan tot de laatste bezoeker verdwenen is? Oude tabbladen (b.v. citaten) hebben we geschrapt, nieuwe (b.v. autobiografieën) geïntroduceerd. Maar dit heeft geen zoden aan de dijk gezet. Wat mij betreft stop ik met ingang van de herfstvakantie met deze site. Tenzij er...

...en ongerust wachtte op zijn bazinnetje die verdwenen was in dat gebouw en die haar zo dolzinnig en enthousiast kwispelend begroette bij haar terugkomst..... Zo wachtte ik op jou, gedurende die zeven jaar van mijn kostbare, unieke, eenmalige leven dat ik liefheb boven alles, zo verspilde...

...moe. Een vogel vloog over met een twijgje in haar bek. Ik beet de navelstreng door. Gedachten verdwenen. Ik was Noach. Alles begon opnieuw.

We zaten tegenover elkaar in het midden van de groep. Ze wilde het conflict dat ze met mij ervoer, uitvechten. De opdracht was om op onze handen zittend elkaar aan te blijven kijken, wat er ook gebeurde. Ik voelde de angst van het onbekende, van 'help wat gaat er gebeuren'. Terwijl ik...

Ooit schreef ik korte verhaaltjes met een behoorlijke regelmaat op deze site totdat ene Trijntje haar wel zeer opdringende gedachten mij overspoelden. Mijn zin om te schrijven verdween. Ik besloot gisteren toch weer te gaan schrijven. Waarom en waarvoor dat zou ik niet weten, misschien om...

...eerst weer durfde te dromen. Je bent nog sneller verdwenen dan je was gekomen. Verdriet en afschuw vullen mijn hart: hoe kon dit nu toch gebeuren? Ik weet niet of ik je ooit nog ga zien of horen. Maar bedankt voor de afgelopen weken. Mocht het toch zo nog wezen, dat wij elkaar weer vinden: dan...

...de vertrouwde sleutel op mijn bureau. En mijn helper was plotseling in het niets verdwenen....

...aan het einde van het pad, rijden we door de uitgestrekte weilanden terug naar huis, maar weet je, Boudewijn zong: als de rook om je hoofd is verdwenen, wij zingen hier, als het stof uit je hoofd is meegenomen en weten nu al: morgen weer even zo’n heerlijk tochtje! Op zeker!

Een heel natte, naargeestige, donkere, sombere, trieste en regenachtige dag, jawel dat was het vandaag! Oktober startte op precies deze wijze. Het licht in huis is amper uit geweest, zo donker was het binnen, maar we hebben spaarlampen dus het positieve deel is dan: dat we vandaag extra gespaard...

Maar dan eentje die dagen en weken duurt. Het voelt aan als een slecht bevallen maaltijd, zo eentje die maar niet lijkt te willen zakken naar daar: waar het hoort en dus ligt het zwaar op de maag. Het voelt als een slechte film, zo eentje die je af moet kijken omdat het je anders niet...

...de zussen, de verplegers; ze kwamen en gingen en verdwenen in onbereikbare, onachterhaalbare verten, terwijl hij zijn dagen en nachten, getekend door zijn ziekte, doorbracht in wat men, eufemistisch, aanduidt als zijn "appartement"; een ruimte, nauwelijks meer dan een cel, met alleen het...

...de roerige en wilde eindexamenfeesten en allen verdwenen in mistige, onbestemde verten van studie, carrière, beroep en gezin en ik, de eenling, de outcast, de risee en de nerd leed onherroepelijk schipbreuk op de klippen en rotspartijen, in de jungle en slangenkuil van de harde, wrede...

...met haar kameraden uit die tijd, allen voorgoed uit het zicht verdwenen?

...te groot. Zwak als ik ben, kon ik er niet langer aan weerstaan….het verlangen is immers nooit verdwenen. Na die korte stop, eerder toegenomen!

...kwestie en de wreedheid van Attatürk zijn verdwenen. Want daar mag je in Turkije niet over publiceren. Door een vergissing bij de drukkerij kwam een aantal gecensureerde pagina’s ook terecht in de gratis editie die voor de Nederlandse lezer was bestemd. En zo vielen Geert Mak, zijn...