Alle inzendingen over vertederend

...draagt. Liesbeth houdt van kinderen en ze kan zo vertederend naar die zwarte kroeskopjes kijken, het liefst zou ze telkens weer opnieuw over die hoofdjes aaien. Automatisch als wilde hij zich niet gewonnen geven sprong Franck overeind en omklemde met beide handen het uurwerk om op hetzelfde...

Laten we eerlijk zijn: wie van ons was vroeger niet vertederd door het eerste gebrabbel van onze kinderen en later ook van dat van onze kleinkinderen? Degenen onder ons die, met alle respect, om wat voor redenen dan ook geen kinderen wilden of ze niet konden krijgen, hebben die vertedering...

...architectuur en renaissancehuizen in de meest vertederende kleuren. Er is nog landelijkheid in deze kleine stadjes. Later ben ik in Litomysl nog eens de CD-winkel in geweest en heb daar zelf in de kartonnendoos gegrabbeld. En daar vond ik een interessante CD, die overigens niets met Smetana...

...zonder dat de hoofdpersoon wakker wordt. Een vertederend beeld van een man die mijn opa had kunnen zijn, compleet met strooien hoedje. Op het naamkaartje staat: antikwariaat Putman met in schuine letters de slogan: verzamelt voor verzamelaars. Nader onderzoek leert ons dat de slapende heer,...

Vandaag twee weken geleden zette ik mijn enigszins moede benen neder bij een bank in een park te Amstelveen. Omstreeks een uur ’s middags. Monter gezeten keek ik om mij heen en ontwaarde de dame naast mij. Vrijwel meteen. Lang slank en sjiek. Zeker niet stokoud maar ook niet piepjong. Een...

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur...

Wij mensen blijven onze plaats in de natuur steeds opnieuw bepalen. We zijn qua samenstelling en dynamiek puur natuur. Onze cycli verschillen niet echt van andere levende wezens. Vaak zien we opmerkelijke parallellen. Apen vertederen ons omdat ze zo menselijk kunnen doen. We voelen ons menigmaal...

...Want wij willen de om zijn naïeve opzetjes vertederende brekebeen George Costanza. "I am a lord of the idiots" zei Costanza zelf in het tweede Seinfeldjaar. 1989 - 1998. De neurotische zelfkweller. Wij van het echte leven moeten al vaak danig opletten ons niet in rollen te verliezen,...

...filmrol was in 'Millennium Mambo', met de vertederende beauty Shu Qi (Lin Li-hui). Je leefde een teruggetrokken leven in Shanghai en je laatste televisierol was in maart 2002. In juli 2002 kreeg je met je echtgenoot een zoon. Op 31 juli 2002, drie weken na je bevalling, heb je om half...

...roepen, maar er zijn meer dan genoeg mensen, die vertederend terugkijken naar hun jeugd en de Sint evenals de huidige tijd waarin in elke klas wel een aantal leerlingen zitten die anders gekleurd zijn dan wij het blanke volkje, er is in elk winkel wel een personeelslid die van oorsprong uit een...

We hebben een muis in huis.‘Ik hoorde hem knagen’ zegt T. als ik beneden kom. De volgende dag tref ik piepkleine, zwarte flubbertjes aan, in de gang op de grond. Ze lijken op kleine, opgedroogde verfkloddertjes. Ik pak stoffer en blik, veeg ze bij elkaar en schud ze uit boven de afvalbak. De...

...baby van Namen' kreeg. Als volwassene was je vertederende schoonheid nog steeds kenmerkend. In 1940 werd je ouderlijk huis en de winkel door een RAF-bom vernietigd. Voor de rest had je geen hinder van de oorlog. Na je middelbare school ging je in 1953 aardewerk studeren aan de Naamse...

...invalshoek heeft. Ik vind dat altijd heel vertederend, zo'n ik-hoor-niet-bij-die-zweverige-astroloogen-hoor zin. Terwijl als er iets zweverig is, dan is het wel de Maan, en de Aarde, en de Zon, en Superman natuurlijk. Hier komt die zin over het begrip Supermaan: "een term die...

'Allen die willen te kaap'ren varen, moeten mannen met baarden zijn, Jan, Piet, Joris en Korneel, die hebben baarden, die hebben baarden, Jan, Piet, Joris en Korneel, die hebben baarden, zij varen mee!', zongen mijn vader, mijn broers en ik, toen we tijdens een vakantie het Noordzeestrand...

Freek schoof omslachtig het kussen onder zijn zitvlak in een andere positie. Na ruim twee uur op het houten bankje zonder ruggensteun van de linker tribune werd hij al behoorlijk stijf in zijn ledematen. ,,Ons manneke is er weer niet’’, zei zijn vrouw Annie vlak bij zijn oor, terwijl het...

...dat hij niet vergeten kan, en dit is haar alles vertederende stem. Het is zelfs zo erg geworden, dat hij in elke vrouwenstem de zachte woorden hoort die zij hem ooit toegefluisterd heeft. Hun uiterlijk maakt niets uit, voor hem zijn ze allen ‘Annemie’, de enige die ooit een dosis begrip...

Vanmiddag zat ik in de zon te lunchen op een terrasje. Zo'n echt ouderwets cafetje met rieten stoeltjes en een relnicht als eigenaar. De koffie was van Laurentius en smaakte prima. Net als de driedekker met gebakken spek trouwens. Mijn humeur was in tegenstelling tot het prachtige weer aan de...

...Hoe dat er uitziet, bekijk de bijgevoegde foto. Dat zegt meer dan genoeg, gewoon vertederend toch.

...aanblik wil ik in geen geval missen. Het is zo vertederend,” zei SUSI. “Wie weet hoe het de volgende Kerst is. Mijn ouders hebben toch alleen mij nog en zij waren er altijd voor mij. Ik kook voor hen en zij zijn zo dankbaar wanneer ik kom. Ze zijn zo lief voor mij’” zei...

"Wie verre reizen doet kan veel verhalen" luidt een gezegde. Wie, net als mijn echtgenote en ik, korte reizen maakt, doet eigenlijk niet zoveel spectaculaire indrukken op, die voor derden boeiend of interessant zouden kunnen zijn. Wél kan men een belevenis hebben, naar aanleiding waarvan men...

...is te zien hoe zielsgelukkig en moederlijk vertederend je met haar was. Op je zevenentwintigste maakte je 'Zelfportret met strohoed', je staat daar weergaloos bloedmooi met het palet en de penselen in je linkerarm en je rechterhand liefdevol, gedwee, schenkend geopend. Je reisde met Jean...

...in het licht van zoveel zachte kaarsen en vertederend in de liefelijke taferelen van knus neergezette winterdorpjes. De klanken van sfeervolle kerstmuziek op de achtergrond verlichten stilletjes haar onzekere tred. In een ronde rieten mand strelen haar zachte handen doelbewust en vol...

...bestond het indertijd dit onverdraaglijke huilen vertederend te noemen. Ik had haar kunnen neerknallen! Dan krijg je dit er ook nog bij: het verpletterende onbegrip. Laatst zag ik een boek: Rustige moeder, rustig kind. Alsof het aan jou ligt, eigen schuld dikke bult. Hoe kan je in godsnaam rustig...

in het gebrul van de koning der dieren is een jongen diep onder de indruk van het reusachtige leeuwengebergte zijn tred vertolkt het eureka-gevoel dat met elke stap meer en meer naar man toegroeit op doordrenkte aarde herdenkt hij broeders en zusters terwijl een afrikaanse moeder hem nadert...

Bij mij slaat vermoeidheid vreemd genoeg speciaal toe als ik selectief lees. Eigenlijk dus niet lees maar tekstwouden op woorden navlooi. Op wat erin verborgen zit. Wat mij persoonlijk aangaat is meestal de maatstaf. Meer een soort visuele controle maar dan positief. Niet dat die teksten niet...

...in of rond je lievelingsstek geschilderd, veel vertederende portretten van je kinderen, zoals het beeldschone portret van Lisbeth geleund tegen een witte berk, die ze achterwaarts omarmd als een beminde. Vol warme gloed is het oergezellige 'Kerstavond', waar je de dienstbode Martina prominent...

(voor Thomas Cooper Gotch (1854 - 1931)) Je bent geboren in Kettering, waar je vader Thomas Henry een schoenmaker was, die zeven jaar eerder getrouwd was in de Southwark Cathedral met je moeder Mary Ann, twaalf jaar jonger dan hij. Je had een twee jaar oudere broer John Alfred, die later een...

...glimlach en zijn kalende kruin heeft iets vertederends. Zijn sussende woordjes geven me een prettig gevoel, dat ik nog nooit heb gehad in de aanwezigheid van een arts. Deze man moet te vertrouwen zijn. Misschien moet ik toch maar gaan zitten. ‘Laat me maar even voelen.’ Even weifel...

...dus werd je haar adoptiemoeder. Je zorgde heel vertederend voor je pleegkind, die maar bofte bij een moederfiguur als jou. Voor een bestaan in de schilderkunst had je geen puf meer. Je voelde je tweederangs, maar dat kwam voornamelijk door je depressieve aard en je onmacht om je depressies te...

...in het grote huis werd vaak verbroken door vertederend lachen en brabbelen van de jongste. Tussen hem en het oudste zusje ontstond een bijna tastbare genegenheid. Haar gezondheid was echter altijd al broos geweest en op een rustige zaterdag in de herfst van 1950 zaten negen mensen aan haar...