Alle inzendingen over zweten

Ik heb niks tegen loslopende runderen, integendeel, ik ben voor de vrijheid, maar er is een maar. En die maar houdt in dat als de runderen hun vrijheid mogen behouden ook alles wat er vrij rond losloopt daar geen hinder van ondervindt. En dat is nu precies waar ik iets tegen heb, een drol zo groot...

Het is ochtend. Ik lig in bed, ver onder het dekbed, en welke hier bovenop liggen, zo'n drie exemplaren. Ze voelen zwaar aan, drukken op mijn borst. Met moeite sla ik de dekens open en probeer mijn bezweette lichaam omhoog te hijsen. Mijn hand graait naar het nachtkastje naast het bed, naar de...

Ze zat te wachten aan de oever van de kreek ze hoorde hem eerder dan ze hem zag…haar innerlijk had haar geraden. Was je daar al vroeg ze overbodig….en hij knikte en ze zag Ben je daar? zijn blote voeten…ze lieten de stilte duren veel woorden waren niet nodig…hij trok zijn...

Ik heb nooit veel van gedichten gehouden. Soms lees ik - met name in rouwadvertenties - nog wel eens een mooi gedicht, maar de meeste gedichten vind ik onbegrijpelijk, vervelend geouwehoer. Als ik zo'n zin lees als bijvoorbeeld van Lucebert: 'Van de bittere suikerbergen in de moederborst zijn...

Wat moet het een ramp zijn, dat campagnevoeren. Of je zit met de andere sneuneuzen in het zoveelste debatprogramma elkaar pootje te lichten, of je moet flyertjes uitdelen aan nietsvermoedende voorbijgangers die wel wat anders aan hun hoofd hebben dan jouw opgefokte peptalk. Daar sta je dan in weer...

...denken. Mijn lippen waren al gezwollen en het zweten werd verdacht minder. Ik richtte me op dat ene punt dat me misschien kon redden uit deze vreemde benarde positie. Het verbaasde me dat ik geen enkele notie had waar ik was. Was dit de Sahara, een woestijn in Australië, de Gobiwoestijn...

Daar zat ik dan, op een vies oud doorweekt matrasje. Het was schemerig. Uit het plafon drupte seconde na seconde een druppeltje water. Het had geregend, gokte ik. Ik probeerde vaak dingen te raden, als ik geluidjes hoorde. Ik had toch niets beters te doen. Maar wat ik nooit kon raden, was of het...

...want ik was bang tijdens het fietsen erg te gaan zweten. Ze kon het zich voorstellen. Even later kwam dezelfde zuster een oude dame in een rolstoel de wachtkamer binnen rijden. Ze begroette mij vriendelijk en ik haar dus ook. Tijd om te lezen had ik niet meer, want ik heb nog nooit zo'n...

...want ik was bang tijdens het fietsen erg te gaan zweten. Ze kon het zich voorstellen. Even later kwam dezelfde zuster een oude dame in een rolstoel de wachtkamer binnen rijden. Ze begroette mij vriendelijk en ik haar dus ook. Tijd om te lezen had ik niet meer, want ik heb nog nooit zo'n...

Het zweet parelt op mijn voorhoofd....Hoeveel waren er nu ook alweer over? Ik verberg me achter een vuile container...even rust... Denk na!! Je hebt er twee neergeschoten buiten de snackbar en nog eens drie in het metrostation. Ik weet het verdomme niet meer! Wat zal ik doen? Mijn partner heeft...

Het is de laatste tijd kil en ongezellig in de wandelgangen. Mensen groeten elkander nauwelijks en zijn altijd gehaast. Ook op mijn afdeling is de sfeer omgeslagen. Een praatje maken bij het bureau van mijn overbuur is er niet meer bij. Zelfs niet onder het mom van functioneel werkoverleg. Nee, het...

Ik zit in een achtbaan en kan er niet uit. Wanneer komt men er achter dat ik helemaal alleen achtergebleven ben in deze (mijn?) nachtmerrie? Zal ik badend in het zweet wakker worden en ontdekken dat er al een waterig zonnetje schijnt omdat een nieuwe dag is aangebroken? Helaas, de rit in deze...

In het park staat een bankje. Zo’n bankje voor mensen die geen haast hebben. Die de tijd nemen even naar de bomen in bloei te kijken. Niets voor mij, maar toch ga ik even zitten. Naast de bank een vuilnisbak waar nooit iemand iets ingooit. Behalve in deze. De vuilnisbak is tot de rand gevuld met...

Mijn schoonmoeder ligt in het ziekenhuis. Ze is geopereerd aan haar hart. Daar moest het borstbeen voor worden opengezaagd, spieren en pezen worden doorgesneden en het lichaam op een machine worden aangesloten die haar in leven hield. Door de machine bleef het bloed in mijn schoonmoeder rondpompen,...

...zodat het er na twee keer 45 minuten schreeuwen, zweten en bewegen nog steeds zit? Wie omhangt zich met bonkies en beessies en sjaals en hangt oranje ezelsstaarten aan zijn broek? Dat zijn geen tientallen. Het zijn niet enkele mensen van een psychiatrische inrichting – geen eenzame schreeuwer...

Ik zeg u, de dagen zijn te lang, de nachten nog veel langer. En verdomme 's nachts als je wakker bent dan dreunt de waarheid binnen als paukenslagen tegen oogbollen. De sensoren staan wijd open de popmeters op maximaal, het komt binnen als een alles verwoestende modderlawine. Chaos en ruis en...

Toen ik vanmorgen de krant doorbladerde, las ik, dat mensen elkaar steeds minder aanraken en ik denk, dat het zo is. Zelf ben ik tweeëntachtig en mijn vrouw twintig en als we in bed liggen mag ik haar overal vasthouden. Niet de hele nacht hoor, anders kom ik slaap tekort. In mijn straat heeft een...

Achter mijn huis zijn weilanden en het uitzicht is ver bij helder weer. Ik was op weg naar het bos. Onderweg nam ik plaats op een bank om even te rusten. Ik schrok van een donkere wolk die plotseling aan de hemel verscheen en in die wolk zag ik als een cirkel vuur om een menselijk gedaante. Verder...

...en eventueel muzikaal, staan dan vlak voor de zwetende lijven van de eilandbewoners (ja mensen, ik heb het over Texel!) en vastelanders die elke twee jaar weer de moeite nemen om de zwoegende artiesten een welgemeend hart onder de riem te steken. Gezelligheid kent geen tijd maar wel in Den...

De kale zat in een ruimte alleen verlicht door een tl-buis. Er waren drie bewakers in de ruimte. In dit land was de dwangbuis verboden. Maar de minister had voor dit geval een uitzondering gemaakt. De kale was gevaarlijk. Uiterst gevaarlijk. Men schreef hem minstens vijftig moorden toe. Hij was...

Ik kwam aan de hemelpoort en Jezus deed zelf open. Hij vroeg: “Jan, wat rijmt er op leven?” Ik dacht: ´zeg gezegende humor?´, maar antwoordde “Geven!” “Vind je dat je dat genoeg hebt gedaan in je leven”, vervolgde Jezus. Ik antwoordde: “Jezus zullen we ophouden met die onzin, U...

Ze was kind van de wereldoorlog, kind van de crisis, kind van de financiële malaise. Het sneeuwde nog in februari, in een late winter en het ijskoude water drong door haar kapotte schoenzolen en het bereikte haar verkleumde voeten toen ze op weg ging naar de pastorie. In de gang met het hoge...

In het park staat een bankje. Zo’n bankje voor mensen die geen haast hebben. Die de tijd nemen even naar de bomen in bloei te kijken. Of naar de redelijk kale takken, zoals nu, in deze tijd. Niets voor mij, maar toch ga ik even zitten. Naast de bank een vuilnisbak waar nooit iemand iets ingooit....

...de hitte, de warmte, het ermee gepaard gaande zweten erbij! Niemand die nog denkt aan een paar weken geleden, toen het stormde, er code oranje werd afgegeven, het water met containers tegelijk naar beneden kwam en daardoor de boel onderliep! Straten stonden blank, pootje baden voor de deur,...

...wil liever geen regenbroek aan, daar ga je van zweten. Dat verstikt en dat is niet fijn. Mijn benen zijn dan ook al snel nat en koud. Brrrr. De jas met Capuchon houdt me voor de rest gelukkig wel droog. Ik moet, wat zich toen ik uit bed stapte al aankondigde, er vandaag erg hard voor werken....

Wanneer ik ‘s avonds naar een heel enge bloederige film kijk, zo eentje waarbij het bloed bijna van je tv scherm af druipt, kun je er zeker van zijn dat ik midden in de donkere nacht wakker word, omdat het met me mee naar bed gaat! Wanneer er sprake is van een drukke dag, is dat hetzelfde, je...

...de stroom in. In de eerst plaats leer ik dan zweten opdat mijn bazen zien dat ik goed bezig ben en op de tweede plaats leer ik geduld aan omdat iedere poging van mij om het hoger management te veranderen geen zin heeft". En vraag ik: "de jongelui die zojuist voorbijrenden, horen die bij...

DEEL 1: DE VERSCHIJNING Het gebeurde na middernacht. Ik lag te woelen op mijn bed, ontwaakt uit een nachtmerrie. De dekens lagen verfomfaaid om mij heen. Met vingers die nat waren van het zweet draaide ik de electrische wekker een halve slag zodat ik kon zien hoe laat het was. Half drie. In de...

Ook vroeger zochten mensen een baan. Niet zo vaak als dat we die nu zoeken, maar toch. Vroeger bestonden er nog overheidsinstanties die niet schroomden om contracten voor onbepaalde tijd uit te delen. Tijdelijke contracten bestonden wel, maar niet zo massaal als nu. Alles in het leven lijkt...

... Toen begon het gevecht. Ik begon hevig te zweten en de tranen liepen over mijn wangen. Het leek wel of de duivel in mij was gevaren. De scherpe punt van mijn zwaard rustte op mijn nek. Ik wilde nog iets zeggen. Een laatste afscheidsgroet. Maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Alleen maar...