Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Het gevecht met mezelf

Het was alsof het zwaard in mijn linkerhand een zwaar gewicht had. Glanzend, scherp en met het doel om mezelf daarmee te doorboren. Maar het was nog de vraag of ik dit werkelijk zou gaan doen.

Ik stond in een schemerige kamer, die verlicht werd door een zwak vlammetje. De eenzame kaars was al voor de helft opgebrand. Achter mij stond een tafel. Ik leunde daar met mijn hele gewicht op. Voor mij stonden twee stoelen, die zo gammel waren dat je erdoor zou zakken als je erop zou gaan zitten. In mijn ene hand hield ik een zwaard. In mijn andere hand een brief. Ik had die zelf geschreven. Hij was niet gericht aan familie van mij, want die had ik niet. En ook niet aan een vriend, want die bezat ik ook niet. Nee, hij was gericht aan de vinder, de persoon die mij zou vinden. Daar was hij aan gericht. Die persoon zou iets gaan erven. Het zwaard van een strijder, het blinkende zwaard dat niet alleen verderf aan zou richten maar ook een schild zou kunnen werven tussen goed en kwaad.

Toen begon het gevecht. Ik begon hevig te zweten en de tranen liepen over mijn wangen. Het leek wel of de duivel in mij was gevaren. De scherpe punt van mijn zwaard rustte op mijn nek. Ik wilde nog iets zeggen. Een laatste afscheidsgroet. Maar er kwam geen geluid uit mijn keel. Alleen maar een diepe zucht. Op het moment dat het zwaard de dodelijke beweging zou gaan maken stokte mijn hand en viel het zwaard met een kletterend geluid op de harde stenen vloer. Een minuut lang keek ik naar de grond; toen viel ik op mijn knieën en begon te huilen. Lang en met diepe uithalen.

Ik had het gevecht met mezelf verloren. Niet mijn wil was sterker nee ik zag het leven als een moeten en de dood als een bevrijding. Een andere wil hield mij tegen en zei tegen me: ‘Leef je leven zoals het moet. En leef niet zoals jij denkt dat het goed is’. Ik voelde me rustig en wist dat ik verloren had. Maar het verlies had mij een geestelijke overwinning gegeven. Ik begon weer opnieuw. Niet om mezelf te vermoorden en dood te zien als de enige uitkomst, maar om te gaan leven en het leven te zien als de enige overwinning die ik lief zou moeten hebben.

Schrijver: Paula, 26 november 2005


Geplaatst in de categorie: filosofie

2.6 met 8 stemmen 976



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)