Dagcolumn

Ik dacht dat ik het in de gaten had, deze week. Hoe het precies zit met geld. En met werk. Geld en werk. Werk en geld. Ik denk dat het zo zit. Ik weet het niet zeker. En ik weet ook niet of ik het goed heb onthouden, maar het was een spliterwt van een seconde, waarin ik alle verbindingen en he...

Toen mijn vriendin zwanger was en wij gingen luisteren naar het hartje van onze eerste, wist ik meteen dat de echoscopiste geen gevoel voor humor had toen ik zei: het lijkt de A2 wel. Ik zeg dat soort dingen automatisch als ik gespannen ben of als ik vind dat de situatie serieuzer wordt opgevat d...

“De (leden van volk A) zijn geen moordenaars, geen plunderaars, geen brandstichters. Zij willen niets anders dan vreedzaam land veroveren. Maar de (leden van volk B) willen niet vreedzaam veroverd wezen.” Ziehier in het kort het begin van vele oorlogen, moorden, plunderingen en brandstichting...

Op het perron van station Emmerich kijk ik mijn ogen uit. Overal staan groepen jongeren. Uitgedost alsof het carnaval is. Hoeden, brillen en pruiken. Hun kleding fel. Verrassende combinaties. Een jonge vrouw met Heidistaartjes draagt twee flessen wijn als waren het skistokken. Een tiener zeult met t...

De ramen in het restaurant bieden een mooi uitzicht op de drukke straat en de winkels aan de overkant. Raamplaatsen zijn hier geliefd, maar vandaag lukt het om een plekje te vinden. Hier kun je heerlijk vanuit je comfortabele stoel naar passanten loeren en erover kwebbelen. Dat zijn er nogal wat. De...

De dagelijkse beslommeringen worden vaak aangevuld met een bezoekje aan de supermarkt. Vrijwel niemand doet meer boodschappen voor een week. Gewoon elke dag even naar binnen wippen voor wat eten en andere benodigdheden. Dat is de trend van deze tijd. Hoe we daar met zijn allen ingetuind zijn, is me ...

De afgelopen week schreef een geachte collega een snelvers met dit raadsel als onderwerp. Er zijn een paar aspecten van de gedachtewisselingen hierover die ik interessant vind om onder het vergrootglas te bekijken. Je kunt denken dat het kan. Je kunt vinden dat het niet kan. OF Je kunt h...

Toen mijn dochter zes maanden oud was kreeg ik de kans om op te treden voor Shell en medewerkers van de Nederlandse ambassade in Damascus. Wij bleven een week. Samen met mijn vriendin en onder begeleiding van onze vriendin en gids Esselien van de Sande togen wij in een geleende auto dwars door de wo...

Aan het eind van het ritueel vertelde de voorzitter, professor Thomassen, in welke volgorde we de zaal zouden verlaten. Ik was de promovendus. Het was mij van te voren verteld en toegegeven, het was niet erg moeilijk. Ik moest met mijn paranimfen als eerste achter de pedel aan lopen, de mevrouw met ...

Loop met mijn kameraad door de verlaten straten van Antwerpen. Een café roept. Eén blik is genoeg. Nemen plaats aan de bar en zien voor ons wel dertig prethaken, zoals Harrie Jekkers ze zou noemen. De muren volgehangen met schoolborden. Namen van bieren geschreven met krijt. Keurig gesorteerd naar...

Ooit stond een stel jochies bij elkaar bij de zandbak van de kleuterschool van een dorp aan de rand van het bos. Ik was er één van. 'Kijk', zei de stoerste van het stel. 'Hier staat KUT.' Hij wees met zijn vinger naar de letters op de rand van de zandbak. In zijn andere hand had hij de bakstee...

Gezwoegd heb ik voor mijn Vestigingsdiploma. Ik weet het, het klinkt een beetje alsof ik geboren ben in 1942 en eind jaren 50 deze studie heb afgerond. Maar u ziet het verkeerd: ik was halverwege de jaren negentig jong. Vestigingsdiploma, het klinkt oud. Toch was het idee nobel. Je doet een o...

Je ziet het wel vaak in vooral grappige films, dat iemand aan de telefoon is (zo eentje die aan de muur hangt met een krullend snoer), opgewonden, boos, gesticulerend, en dat de onzichtbare andere beller plotseling ophangt. Dan blijft de bellende persoon, meestal een dikkige man, nog even doorsputt...

Ook in Hilversum zijn de poortjes gesloten. Dit op zich weinigzeggende nieuws moet toch vreemd binnenkomen bij vluchtelingen uit Afrika die zich (als ze onze taal al machtig zouden zijn) na een dramatische tocht via Italië een plekje hebben kunnen bemachtigen in ons landje aan de zee. Na de contro...

Gistermiddag om 15.48 uur behaalde onze vaste dagcolumnist Jan Lunsing zijn doctoraat aan de Universiteit van Twente. Hij promoveerde op het proefschrift 'De Kloof' dat hij met verve openbaar verdedigde. Als hoofdredacteur van onze site feliciteer ik Jan (en zijn eega Juultje) van harte met di...

Reorganisaties, jaarcontracten en tijdelijke banen, ik heb het allemaal meegemaakt. Ook nu was er geen druppel meer uit te persen. Ik mag wederom gaan bekijken wat ik wil worden als ik later groot ben. Regelmatig tref ik verse werklozen tijdens bijzondere workshops. Vertel hen dan dat juist peri...

Het was onder een boom, dat het me op viel. Het lied van een vogel. Ik keek omhoog en terwijl ik luisterde, zag ik de bladeren. Het deed me denken aan de basisschool. De tijd waarin je nog probeert te onthouden, welke vorm de bladeren hebben en of je die herkent bij een bepaalde naamsoort. Het kon n...

We zien de wereld door de sleutelgaten van onze ogen. We horen de geluiden door de trechters van onze oren. We voelen de veranderingen in onze omgeving door het tast-touchscherm van onze huid; ruiken de nuances van in de lucht zwevende geuren via de zuigkanalen van onze neus en proeven de sma...

Een onschuldige dag in een onschuldig Nederlands dorp. Overal geurt het naar mei en nergens klinkt een onvertogen woord. Ik hoor het Daniel Lohues in gedachten al zingen. Pas sinds kort besef ik dat een Hollands landschap niet meer is dan een economisch landschap. Schapen verdwijnen omdat het me...

De oom van mijn moeder was een Amerikaan. Hij bezocht na de oorlog zijn Nederlandse familie en was natuurlijk gierend rijk. De dollar was ijzersterk en alles wat hij in de winkels zag was in de Verenigde Staten vier, vijf keer zo duur. Hij vierde zijn rijkdom met giften aan zijn arme familie. Op ...

Paradiso 1996. Samen met mijn broer vooraan. In afwachting van Boudewijn de Groot en het Metropole Orkest. We zijn verreweg de jongsten. Raken aan de praat met bekenden van de zanger. Ze zijn nog oppas geweest bij Jim, Marcel en Kaya. We voelen een vreemd soort trots naast hen te mogen staan. Een be...

Whisky. Als bed, bad en brood niet meer je eerste zorg is kan het gebeuren dat je in een weekend zomaar een uurtje of vijf bezig bent met het proeven van whisky. Mij overkwam het op een vriendenuitje. Dat uitje staat al jaren in het teken van stevig wandelen. Maar net als bij een goed huwelijk probe...

De Volkskrant was gisteren in opspraak door de columnist Peter Middendorp. Hij schreef een artikel over een veewagon die was aangekocht voor het museum van Kamp Westerbork. Middendorp concludeerde dat die veewagon niet origineel kon zijn. Volgens hem werden de Joden met personentreinen vervoerd. ...

'Al mijn bezittingen voor een moment van Tijd' zei koningin Elisabeth I, op haar stervensbed in 1603. Maar tijd is niet te koop, nooit geweest. Ik heb een moment overwogen om alle citaten over tijd als column te plaatsen, zonder commentaar. Maar dat is mijn eer om zelf mijn neuronen te la...

Wat kan het voor kwaad om jezelf in de spotlights te zetten? Waarom vinden we dat vaak zo lastig? Wie het weet mag het zeggen. Mijn nieuwe website gaat vanavond of morgen de lucht in. Als het meezit zijn de meeste aanpassingen dan verwerkt. Reken maar dat mensen daar iets van gaan vinden. C...

Op een goede dag komt een minister met een beleidsmaatregel. Stel, het is een maatregel waar iets voor te zeggen valt, maar die ook nadelen heeft. Wat gebeurt er daarna? In de eerste plaats is er de oppositie. Die is er als de kippen bij om uit te leggen dat het een totaal onzinnige maatregel is ...

Liggend op het halfzachte luchtbed in de tent sla je een jongetje in een zwembroek op een fietsje gade. Een vrouw op crocs loopt met een gifgroen afwasteiltje richting washok. Pisemmers worden her en der leeg gekieperd, kinderen jengelen, honden blaffen en de buren zitten alweer aan de oploskoffie o...

Of ik naar een groen evenement wil komen? Het leest als een uitnodiging. Blijkbaar sta ik op een groene lijst. Zet nogal vaak lijntjes uit. Weet nu alleen niet zo goed hoe ze me kennen. Beschouw het als compliment. Ik sta in het grote boek van wereldverbeteraars. Zeg in gedachten: 'Ja, ik zal er zi...

Een kritisch stukje schrijven over het koningshuis ligt gevoelig. Niet alleen omdat de Oranjes onverminderd populair zijn, ook omdat de schrijver meteen op de zwarte lijst van allerlei Inlichtingendiensten genoteerd zou kunnen worden. Dat moet haast wel, anders zouden die spionageorganisaties hun va...

Onze buren houden ons altijd bij de les. Vrijdag werd er bij ons op het raam geklopt. Een vrolijk lachende buurman stond voor ons raam. Ik stak mijn vinger op, zodat hij wist dat ik eraan kwam. Ik zag aan zijn beweging dat hij doorliep naar onze schuur. De voordeur wordt bij ons alleen open gedaan v...