De Haan
“De (leden van volk A) zijn geen moordenaars, geen plunderaars, geen brandstichters. Zij willen niets anders dan vreedzaam land veroveren. Maar de (leden van volk B) willen niet vreedzaam veroverd wezen.”
Ziehier in het kort het begin van vele oorlogen, moorden, plunderingen en brandstichtingen. De zin gaat over de situatie in het Midden Oosten en is geschreven door de Nederlandse journalist (en marxist, christen, zionist, homoseksueel en orthodoxe jood) Jacob Israël de Haan, ergens tussen 1919 en 1924. De situatie in het Midden Oosten is, zoals Monty Python in de jaren profetisch zeventig vaststelde, ook vandaag zorgelijk. Maar daar gaat het niet om.
Het gaat erom dat elk volk de neiging heeft zichzelf goed te vinden en daarmee zich het recht voorbehoudt territoir te veroveren of vast te houden. Minderheden worden geacht zich aan te passen. Zij worden verlicht, opgestuwd in de vaart der volkeren, en eigenlijk willen minderheden niets liever dan zich aansluiten bij de meerderheid. Vindt volk A.
In de praktijk ziet volk B dat anders. Zij willen liever zelf bepalen wie hun meesters zijn. Liever de eigen klootzak dan verlicht bestuur van een ander.
De Irakezen hadden een hekel aan Saddam Hussein, maar toen ze door de Amerikanen bevrijd werden, waren ze nog meer ontevreden over hun bestuur.
De Russen hebben zich doodgevochten tegen de dictator Hitler, zodat hun eigen dictator Stalin nog een tijdje door kon gaan met het vermoorden van Russen.
De Nederlanders hadden ook altijd het beste voor met Indonesië, maar de Indonesiërs zien dat toch anders.
Volk A en volk B, nooit zullen de twee in vrede leven.
Tenzij, en dat is het experiment Europa, tenzij ze besluiten elkaar niet te veroveren, maar samen wetten te maken. Ik hoop in naam van de vrede dat het Europese project lukt.
Want ook al wonen er in Europa geen moordenaars, geen plunderaars, geen brandstichters en willen ze elkaar alleen vreedzaam veroveren, Europa verenigen zal nooit lukken zonder medewerking van alle Europeanen.
Geplaatst in de categorie: oorlog