Dagcolumn

Tijd lijkt in het verleden meer waarde te hebben dan in de toekomst. We weten niet hoe oud we worden, wat er zal gebeuren en met wie. Ons besef van het tijdsgevoel in het vooruitzicht van ons leven is troebel. De terugblik is anders. We weten wat er gebeurd is, wanneer en met wie. Het zijn ervari...

Niet iedereen is er blij mee. Dat schijnt niet te kunnen in een democratie. Je moet je neerleggen bij de dictatuur van de meerderheid. Als 52% zegt vertrekken, en 48% zegt blijven, dan moet je wegwezen. Dus iets meer dan de helft is jubelend en iets minder dan de helft is teleurgesteld. 't Maakt nie...

To be or not to be, that is the question. De campagne is een feest van leugens en er is één dode gevallen – een vrouw die tot haar laatste seconde een gehate politicus was, want alle politici worden gehaat, maar de seconde na haar dood bleek ze een heilige. De mensen stonden één dag stil. Z...

Mijn favoriete columnist vertelt in een interview dat hij om tien uur gaat zitten en dan nog geen flauw benul heeft waar zijn stukje over zal gaan. Tegen het eind van de middag is hij tevreden. En zit er altijd een zin in zijn column waardoor hij zich de grootste schrijver van Nederland waant. Op zo...

Ik heb een hekel aan nuchterheid. Het is een saaie doordachte manier van denken, die alleen in tijden van paniek uniek kan zijn. Verder is nuchterheid de grijze muis op de loer die ons wil behoeden voor alles in het leven wat de moeite waard is. Ja, ik meen het. Vrouwen en nuchterheid gaan sow...

Ik hou van alle goeie poëzie. Maakt me niet uit van wanneer of van wie. Zolang ze maar doordrenkt is van finesse. Kan ik mijn dorst naar ware diepgang lessen. Hoe meer zij van enigma is doordrongen. Hoe krachtiger mijn hart klopt in mijn longen. En eenmaal opgenomen in mijn bloed. Verspreidt haar w...

Eén van de beroemdste vergeten liederen is ‘This land is your land, this land is my land’. Het is bekend gemaakt door Peter, Paul and Mary, maar was oorspronkelijk geschreven door Woody Guthrie. Ik wist het ook niet. Maar wat helemaal nieuw voor me was, was de heel mooie strofe die uit het l...

Met heel grote verbazing zat ik op de televisie mee te kijken naar een uitzending over een Russische gevangenis. Niet zomaar een bajes, waar mensen al tekeer gaan als ze "niet goed behandeld worden", nee een gevangenis met hoofdletters. Dus ook geen gevangenis waar men klaagt als men geen comput...

Woonbegeleider minderjarige asielzoekers. Het lijkt me prachtig. Lees de vacature vijftien keer door. Drie medewerkers, fulltime, 240 dagen per jaar. Ik reken me suf maar kom er niet uit. Mail, bel, word niet teruggebeld, bel nog een keer. 'Je bent wel een doorzetter!' zegt de vrouw aan de ande...

Ik snap veel. En wat ik niet snap probeer ik te snappen. Maar het gebeurt me ook weleens, dat de situatie kansloos is voordat ik aan het snappen toe kom. In mijn hoofd staat een denkbeeldig aapje met bekkens tegen elkaar te rammen om de leegte op te vullen. Mijn gevoel stuurt in paniek SOS berichten...

Het komt wel eens voor dat ik ergens beland door omstandigheden. Vroeger toen ik nog de illusie had dat het leven louter uit hoogtepunten zou bestaan, ging ik die uit de weg. Maar, ouder en wijzer, heb ik geleerd om de treurnis in het leven te romantiseren. Een gave waar je niets aan hebt. Tenzij...

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realis...

Gloria Wekker is cultureel antropoloog en voor u bang wegklikt: iemand die stelling neemt in het zwart-wit debat. Volgens Gloria zit vierhonderd jaar slavernij nog steeds tussen uw en mijn oren. Daardoor wordt er onder andere bij de politie systematisch gediscrimineerd. Het bijzondere van haar bi...

Het werd me zomaar gezegd. In een echt gesprek ook nog. Het woord kende ik wel, maar toen ik mijn gesprekspartner het hoorde uitspreken, kwam de klank me niet bekend voor. Mijn hersens voorzien mij doorgaans van elke informatie die ik nodig heb. Ze haperen niet veel. Deze keer wel. Ik voelde d...

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan. Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van voorn...

Af en toe gebeurt het gelukkig nog. Dat creatieve individuen de mal kapot gooien, de deur intrappen, de status quo doen aardbeven, de vastgeroeste opvattingen losweken, en alle expertise van salonexperts naar de barrebiezen helpen met een werk, een opus, een uitvoering, een product, een geestesvru...

Mijn levensgezellin is een zeer wakkere dame die er telkens weer in slaagt om frisse, uitdagende vragen tussen de houten wanden van ons huis te laten resoneren. Gisteren vroeg ze plotseling: van wie zijn we eigenlijk? Zo'n vraag kan dagenlang doorzingen als een neuriënd jongenskoor op de achte...

Het leven maakt soms gekke bokkensprongen. Niet dat ik veel bokken heb zien springen in mijn leven. Maar het gezegde is te mooi om te laten liggen. Het dekt de lading van mijn column aan u perfect. Zoals velen van u ben ik getrouwd. Als ik terugkijk herinner ik me de hele trouwdag nog goed. De de...

Van het een komt altijd weer het ander. Zo schijnt het te moeten of willen werken. Is u dat ook opgevallen? Ons leven is een schier eindeloze aaneenschakeling van oorzaken en gevolgen. Alleen door ons stinkende (vanwege zweten) best te doen wanneer we ergens over nadenken, en de gevolgen van nieuwe ...

Een man met sneeuwwit haar vraagt me wat we aan het doen zijn. 'Ze lopen tachtig kilometer!' schreeuwt hij tegen zijn vrouw. 'In iènen dag?' buldert ze terug in heerlijk Brabants. 'Nee, daar doen ze drie weken over!' grapt haar zoon. 'Leuk dat jullie volgend jaar ook meedoen,' coach ik....

Ik voelde gisteren mee met de nabestaande van een man die ik niet persoonlijk ken. De Nederlandse bergbeklimmer Eric Arnold (35) is overleden op de flanken van de Mount Everest. Hij overleed volgens nu.nl aan acute hoogteziekte die hij kreeg in de afdaling. Een zuurstoftekort werd hem fataal, meldt ...

Vandaag een korte column. Iedereen heeft het druk, dus wie ben ik om ze op te houden? Meer een overdenking, observatie, overweging. Het gaat zo: Beneden klinkt Phil Collins: "In The Air Tonight" De muziek is aanstekelijk. De sound is onmiddellijk voelend herkenbaar. Iedereen van onze generat...

Ooit zag ik een teleurgestelde gedeputeerde die de verkiezingen had verloren en daardoor zijn functie zou kwijtraken. Hij vond het niet leuk, maar droeg het als een man. ‘De functie,’ zei hij, ‘is niet meer dan een geleende fiets. Je mag er een tijdje op rijden, maar daarna gaat iemand anders ...

Vroeger had ik dit nooit geschreven. Toen wist ik denk ik ook niet, dat mijn levensinstelling drastisch kon veranderen. Ik zat toen vast in een bepaalde cirkel. Alleen had ik dat zelf niet door. Achteraf gezien moet ik al een aantal jaren rondjes om mezelf heen gedraaid hebben. En toen zat ik ine...

Een muis heet in het Frans een glimlach. 's Avonds laat, als iedereen horizontaal was gegaan, zat ik in de witte ruis van de stilte als laatste waker in de grote keuken-kamer-ruimte nog wat te lezen. De hond naast me op de bank. Soms een vuurtje in de open haard. Dan kwam hij stilletjes van erge...

Zojuist heb ik me verstout een goeroeboek te lezen. Een goeroeboek is een boek dat een simpele oplossing belooft voor complexe problemen. Het maakt even niet uit waar dit boek over gaat – ik wil alleen even uitleggen hoe dit boek de arme lezer probeert te overtuigen dat het om revolutionaire op...

Op zoek naar een mooie kapstok om wat anekdotes aan op te hangen, ga ik naar een lezing van Paulien Cornelisse. In een volle spiegeltent vertelt ze over haar nieuwe boek: 'De verwarde cavia'. Ze heeft een cavia-stempel mee. Handig voor het signeren straks. Een fan vraagt of er ook borden en mokken...

Wat was het fantastisch warm afgelopen vrijdag. Ik besloot dan ook naar buiten te gaan en lekker wat te wandelen door de wijk. Ik was nog maar twee straten verder en toen zag ik haar. En ik denk dat ze mij ook meteen zag. Er stonden wat struiken tussen mijzelf en haar in. En bovendien werd ze bezig...

Buiten kwaakt een kikker. Onze enige, pas gearriveerde Kikker. Hij of zij zit in onze zelfgebouwde vijver. Geen kuil gegraven, maar met stenen muurtjes als een rechthoekig bassin boven de grond opgericht. Tegen een natuurlijk terraswandje aangebouwd. Niet door mij. Door nijvere, vastberaden en s...

Ik ben voor vrijheid van meningsuiting, maar op dit moment worden tamelijk vaak feiten buiten de discussie gesmeten, zodra iemand van mening is dat het feit niet juist is. Als je probeert uit te leggen, dat het om een feit gaat, en er dus niets aan te doen is, dat het gewoon zo is, dan ben je tegen ...