Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Deze fascinerende Wereld

In het begin van de negentiger jaren, toen ik nog in Oegstgeest woonde, ging ik eens per twee weken naar Den Haag vanwege twee belangrijke faciliteiten: de muziekbibliotheek in de Anna Paulownastraat en het Omniversum aan de president Kennedylaan.
Bij de muziekbibliotheek leende ik cd's van voornamelijk klassieke muziek. Alle grote orkestwerken, opera's, kamermuziek en koorwerken die me interessant leken, maar ook volksmuziek uit alle landen van de wereld haalde ik daar vandaan. Het leek me uiterst belangrijk om mezelf te doordringen met de meest verfijnde en gedurfde creatieve muzikale schatten die door de mens zijn voortgebracht.
In het Omniversum kwam ik even vaak als bij de muziekbibliotheek, vanwege de aanverwante reden om mezelf kennis te laten maken met de vele aspecten van deze wonderbaarlijke planeet Aarde.

Op een van die bezoekjes aan de koepelvormige filmzaal vulde ik in de pauze een klein kleurig foldertje in dat ik ergens in de kantine zag liggen.
Het invullen en inleveren van dit flodderige, schijnbaar onopmerkelijke foldertje zorgde ervoor dat er, misschien een half jaar later, 's avonds een man bij mij aan de deur verscheen met een koffertje.
Mag ik even binnenkomen?
Wat komt u doen?
Ik wil u iets laten zien.
Wat is het, en hoe lang hebt u nodig?
Iets wat u zelf hebt aangevraagd. Een half uurtje.
Oké, komt u maar even binnen.

Het was een aardige, beleefde man in een ietwat sleetse bruine duffeljas die zich niet gladjes of gewiekst gedroeg. Eenmaal in de woonkamer opende hij z'n koffertje om er een stevig, in luxe leren band gebonden, dunbladig boek uit te halen dat hij tussen ons in op tafel legde.
Het was een exemplaar van de (The New) Encyclopaedia Britannica.
Deel twaalf van de Micropaedia (Trudeau tot Zywiec).

Hoewel ik geen intentie had 'm te kopen, voelde ik tijdens deze privé- demonstratie wel het verlangen om, net als op de directiekamer van het kantoor waar ik destijds werkte, zo'n indrukwekkend boekwerk tot m'n beschikking te hebben. En, zoals dat vaak psychologisch werkt wanneer een verkoper een demonstratie geeft, ik voelde dat de band tussen de verkoper en mijzelf met de minuut hechter en onontkoombaarder werd.
De verkoper zelf liet ook geen gelegenheid voorbijgaan om de prille band van kennismaking met elke volgende zin nauwer aan te trekken.

Uiteindelijk, na een ruim uur, werd ik voor de keuze gesteld. Niet tussen kopen of niet kopen, maar ik kon kiezen welke van twee uiterlijk verschillende uitgaven het zou worden (de bibliotheekversie - bruine kaft met goud - was iets goedkoper dan de directieversie - zwart met goud -).
Ik kon in termijnen betalen en als ik het contract NU tekende zou ik reeds de volgende week DE HELE SERIE in huis hebben, zowel de micropaedia als de macropaedia. Ik zwichtte voor de bruine variant, met als bonus een cd-rom waarop de onderwerpen in verkorte vorm toegankelijk waren.

In de loop van enkele jaren kon ik het fikse bedrag in maandelijkse termijnen afbetalen, hetgeen tot verbazing van heel mijn familie- en vriendenkring vlekkeloos geschiedde. Derhalve heb ik nog steeds 'alle kennis van de wereld' in dertig deftige banden binnen handbereik.

In 1994 stonden we op de drempel van het digitale en internet-tijdperk.
Nieuwe technologische ontwikkelingen hingen in de atmosfeer als bloesemgeuren in de lente. Het vermoeden borrelde op dat reeds enkele jaren daarna de westerse wereld overspoeld zou worden, en tot de nok toe gevuld, met beeldscherm-apparaten. Maar de overgrote meerderheid van gewone burgers besefte nog niet dat alle encyclopedische kennis en informatie al snel voor iedereen beschikbaar zou zijn op het Internet.

Weinigen lijken zich nu nog te realiseren hoe uiterst bevredigend en rijk van gevoel het is om zo'n zwaar, leren, duizend bladzijden dik exemplaar van de encyclopedie uit de kast te trekken, voor je op tafel te leggen en erin te grasduinen. Schijnbaar doelloos rondwandelen tussen Trudeau en Zywiec, genietend van de oneindig fascinerende verscheidenheid aan onderwerpen waar wij mensen kennis van kunnen nemen en van kunnen leren in de betrekkelijk korte tijd dat we hier vertoeven.

veranderende tijden

Schrijver: Ton Hettema, 4 juni 2016


Geplaatst in de categorie: geschiedenis

3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 158

Er is 1 reactie op deze inzending:

An Terlouw, 9 jaar geleden
Mooi gedaan, van de bieb naar een folder - naar een encyclopedie. Graag gelezen.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)