Het Grotere Verband

Toen ik vanochtend m'n vaste boswandeling maakte in gezelschap van het kwispelwezentje met de krokodillenkaken, en ik me afstemde op het onderwerp van de zaterdagcolumn voor nederlands.nl, en mijn netvliezen met al het groen van al het uitbundige, overweldigende gebladerte werden ingekleurd, realiseerde ik me dat het pilaartje tekst deze keer over Saturnus zou moeten gaan.
Saturnus-dag dus.

Zoals u begrijpt, zoals dat gaat bij het ontwikkelen of uitleggen van iets wat ingewikkeld is (als een cassettebandje opgerold), moeten we daarvoor steeds een stukje terugspoelen in de tijd van onze soort; onze schreden achterwaarts volgend op pad naar een steeds schonere en stillere Aarde. Naar het tijdperk van het Grotere Verband.

Saturnus is een planeet van formaat. Heer(ser) van de Ringen.
Een betrekkelijk nabij familielid van onze thuisbasis. Behorende tot het hechte gezin van ons Zonnestelsel.
Voor de kortzichtigen onder ons som ik hierbij het volledige tiental nog even snel op, vanaf de gele ster (G-type) tot de net gediskwalificeerde excentriekeling: Zon-Mercurius-Venus-Aarde-Mars-Jupiter-Saturnus-Uranus-Neptunus-Pluto. We laten alle kleinkinderen buiten beschouwing, anders wordt 't hier veel te druk en onoverzichtelijk op zaterdag.

Al vroeg in onze menselijke geschiedenis, die pas kon beginnen nadat hier op Aarde de eerst levensvoorwaarden waren gewaarborgd, gebruikten onze voorouders hun hogere denkvermogens en gevoeligheden om de ORDE in hun leefomgeving in kaart te brengen.
De cyclus van Tijd werd ontdekt, en de onderverdeling ervan in uren, dagen, weken, maanden en jaren werd vastgesteld.
Voor ons (sterk gekrompen) verhaal is de cyclus van 52 maal 7 (plus 1) van belang, omdat aan elke week van 7 dagen een vast patroon van planeetnamen werd toegekend: Zon-Maan-Mars-Mercurius-Jupiter-Venus-Saturnus.
Waarom? Dat vergt enige retrograde beweging naar het pre-Darwiniaanse, pre-industriële revolutie tijdperk, toen Planeten en Sterren nog niet gezien werden alsof ze dode objecten waren.
Ze werden nog in hun volle glorie en luister erkend als door engelen begeleide sferen (bestaande uit verschillende 'dichtheden' vaste materie die zelf weer doordrongen is van elektromagnetische en spirituele verlevendigende energie).

Mensenwezens waren in de ontelbaar veel vroegere, uiterst stille tijden nog super en hyper sensitief en ervoeren zichzelf als integraal met de natuur verweven deelnemers aan de kosmische dans.
Saturnus (voor we te ver van huis raken en onze weg niet meer terug kunnen vinden) was voor hen een voelbare invloedssfeer met allerlei tastbare kenmerken.
Wie deze machtige planeet nu in deze tijd nog zou willen ervaren, moet uiterst speciale omstandigheden creëren, te beginnen met een voor onze jachtige tijd onvoorstelbare
VER-TRA-GING
van zijn/haar eigen lichaam en geest.
De Joodse religieuze voorschriften m.b.t. de Sabbat waren/zijn hieraan gerelateerd.
Zaterdag was/is voor hen een heilige dag.
Maar ook onze eigen seculiere maatschappij heeft de zaterdag gepromoveerd tot een dag van uitslapen, het kalm aan doen, de tijd ergens voor nemen, ontspannen, druk van de ketel, tijd voor die (vrijwillige) activiteiten die niet moeten, maar mogen.
Een toepasselijk anagram van SATURNUS is: A-RUST-NU-'S

BLØF had dit aspect gevoelsmatig goed begrepen met hun aanstekelijke lied:

Zaterdag, deed ik niets wat ook wel later mag
Zaterdag, zag ik de week die in het water lag
Maar zaterdag zaterdag, ben ik vrijer dan de rest

weekend

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

4.2 met 6 stemmen 181