Alle inzendingen, jaar 2009, week 50

07.30 zondagmorgen. Nét terug van een avondje stappen. Halfdronken van de slaap staat ze op haar stiletto's naast mijn bed te wankelen en maakt alvast de eerste twee, drie knopen van haar Jeans los. Vannacht heeft een Skinny Bitch Pant in Liberation van RockandRepublic haar billen omspannen. M...

Vertaalde poëzie van Georg Trakl. De poëzie van de oostenrijkse dichter (1887 - 1914) is beklemmend, angstaanjagend en zelfs griezelig. Een ideale leerling van E. A. Poe. Voor beginnende poëzielezers raad ik het af om Trakl in te duiken, er zou zich wel eens een blijvende walging van poëzi...

Een boek van literatuurcriticus Kees Fens, die ik eenmaal gezien heb. Voor de Volkskrant-lezers waarschijnlijk een overbodig boek. Allereerst de verhandeling over de Romeinse redenaar Cicero, de belangrijkste sprekers houden anderen op hun bescheiden plaats van leerling, aldus Fens. Het ideaal...

Joost zag hoe zijn vader steeds meer achteruit ging. De eerste dagen van zijn ziekte had hij nog weinig problemen. Maar na een week werd hij kortademig en verloor hij zijn eetlust. Daarna kwamen de pillen die hij moest slikken. En nu zat of lag hij want lopen ging steeds moeilijker. Zijn jongste...

tip: Juliet, The Four Pennies

Kyoto, een mislukking. Kopenhagen, een ijskoude vergissing. De volgende bijeenkomst kan het beste plaats vinden in Kortrijk.

Bij crises komt wat oud en voorbij leek vaak weer in zwang. Zo zie je mensen weer bidden. Men zoekt houvast aan de overlevering, grootmoeders spreuken of boekjes met mythen en sagen. Dat speelt op alle niveaus. Neem de classicus in Amstelveen die na twijfelachtige copulaties zijn lid reinigt met e...

Wat is er toch mis met die klimaatconferentie? Vandaag hoorde ik op de autoradio - terwijl ik door een halve meter sneeuw moest ploegen , dus hoezo opwarming- dat het nu diplomatiek voor vérgevorderden was geworden. Een akkoord zou alleen nog voor de poorten van de hel kunnen worden weggesleept. ...

Op de fruitschaal van de familie Grizzly uit Peer is gisteren een zeldzame appel ontdekt. De appel bleek vooral lokaal zeldzaam te zijn. Het was de enige Granny Smith op een schaal vol Goudreinetten. De spreekbuis van de familie Grizzly, de heer Przwalski, meldde ons desgevraagd, dat men geen en...

Het monsterlijke standbeeld, standgedrocht van Multatuli wordt belicht door de vroege ochtendzon met braakgeluiden van de zon. Enkele Amerikaanse toeristen, Obama-opportunisten, zijn al druk in de weer, maar Maximatuli laten ze links liggen, ze slaan rechtsaf richting de Wallen, al is er nog niets...

Komt er weer eentje? We hebben al een paar ijsdagen gehad. Vorige winter vroor het dat het kraakte. Twee weken aan één stuk. De kampioenswedstrijd schaatsmarathon kon weer op natuurijs worden verreden. Het forteiland Pampus voor de kust van Muiden was dankzij de stevige ijsvloer te voet bereik...

Het begon met één dag regen en ieder hoopte dat het daarbij blijven zou. Vervolgens keek men een week lang naar de lucht in de verwachting toch ergens een sprankje blauw en misschien zelfs een fractie van een zonnestraal te ontwaren. Uiteindelijk leek accepteren het enige wat er te doen was. ...

Het gebeurde in het jaar 1956, juist in de donkere dagen voor de Kerst. Ik werkte toen, 21 jaar oud, nog maar net een paar maanden bij een kleine manufacturenzaak, waar men echter ook bedden, tapijten en vloerbedekking verkocht. Als jonge etaleur deed ik mijn werk in twee van de in totaal vier fi...

De man tegenover haar aan tafel lacht. ‘’Dag jochie’’, zegt hij schor. Ze buigt haar hoofd naar haar zoontje dat op haar schoot zit en kijkt vluchtig naar zijn smoeltje hoe de vlag erbij staat, en ja hoor hij grijnst terug naar de man. Ze wrijft hem over zijn haartjes en spreekt hem bem...

Ruimteschepen in het omniversum dansen als de aura's van planeten in zijn lichaam waar het zwart de kleuren verbindt. Ronde bollen doemen op in het vierkant van zijn spectrum, ze vervloeien en ze schieten heen en weer, onvoorspelbaar, die zachte tedere kogels. De raaf, afgerond, hangt in het blau...

De inspectie voor de gezondheidszorg zou veel sneller en effectiever moeten optreden bij misstanden in zorginstellingen. Dat blijkt eens te meer nu bekend geworden is dat in een zorgboerderij in De Groeve (Groningen) jonge verstandelijk gehandicapten jaren lang gebukt gingen onder een schrikbewind. ...

Aan zijn Nederlandse vriend Julius Röntgen schrijft Grieg over zijn belevenisen in Parijs en dan natuurlijk vooral over het bewuste concert. "Ik werd ontvangen met gefluit, gesis, gestamp en geschreeuw; ik heb nog nooit zoiets beleefd. Gelukkig begint mijn ouverture "Im Herbst" met een fortiss...

Wij woonden in de jaren zestig op het Bickerseiland aan het IJ, achter de Haarlemmerstraat, een oud stukje Amsterdam opgezet in de zeventiende eeuw als woon- en werkeiland, die zijn plaats zocht in de nieuwe tijd. Wij woonden op het Bickerseiland toen: de geest van schrijver Jan Mens opgesloten ...

Op internetforums voor zorgpersoneel is te lezen dat veel mensen, die zowel tegen de seizoensgriep als tegen de Mexicaanse griep zijn ingeënt, zich een paar dagen lang schor hoesten en helemaal uit hun gewone doen zijn door de bijwerkingen van de gebruikte vaccins. Ook hebben ze vaak last van hoofd...

Het materialistische waanidee van de medische 'wetenschap' dat psychische problemen zouden worden veroorzaakt door het ontbreken van bepaalde stofjes in de hersenen opent ongekende perspectieven voor de farmaceutische industrie. Farmaceuten zijn immers maar al te zeer bereid om die tekorten met ...

Op de hoek van de Rue St-Honere tegenover de boekenwinkel van François Laforte staar ik gedachteloos voor me uit. De chaos voor mij dringt nauwelijks tot me door. Vaag hoor ik de gierende banden, het geluid van toeterende scooters, optrekkende vrachtwagens. De iphone ligt op het tafeltje voor me, n...

Er gebeurt nog al wat met mensen in een economische crisistijd. Althans dat blijkt uit een zojuist uitgebracht rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau (SCP). Denk aan minder huwelijken, meer zelfdodingen, minder geboorten, meer echtscheidingen en over het algemeen meer angst. We zijn dit j...

De man die werkte bij de politie kreeg zelf bezoek van de politie. Met een zaklamp schenen ze in zijn kamer, burengerucht. De man probeerde eindelijk te slapen maar dat lukte al drie dagen niet, in zijn kamer was het een bende en in zijn hoofd een chaos van verwarrende gedachten. Ineens stond daar ...

Afgelopen zaterdag zat een volwassen man bovenin het Orpheustheater in Apeldoorn stil te huilen. Beneden speelde het PvdA-congres zich af. Het halve kabinet zat op de voorste rij. Zojuist was er een daverend applaus geweest voor Jacqueline Cramer die beloofde ten strijde te trekken in Kopenhagen en ...

Arthur heeft dan ook nooit de smaak van echte liefde gekend, hij was een te gevangen ziel, gevangen in een onherstelbaar, beschadigd web. Zijn lot was al bepaald, dat geldt voor iedereen die fundamenteel ontwricht is. Bij tijden waren er misschien oplevingen, maar dat waren slechts schijnvertoni...

Een flink deel van de Nederlandse bevolking is uiterst geprikkeld waar het gaat om, zoals zij dat zelf noemt, de islamisering van 'onze' maatschappij. Wat onze maatschappij precies is, weet ik eigenlijk niet zo goed. Alle normen en waarden die ik in mijn jeugd nog heb meegekregen, zijn allang geen...

De dood die op mij diepe indruk maakt is de dood van m’n nichtje toen ik zes jaar was. Te jong om het te verwerken nam ik de herinnering mee naar volwassenheid en heb het onderweg verwerkt. Ik zag wat de dood met mensen doet. Nu weet ik dat het longontsteking was. 'Waarom geen ziekenhuis' vr...

Er was eens een kleine ster, die zijn uiterste best deed om te schitteren aan de nachtelijke hemel. Een paar grotere sterren, die al duizenden jaren lang aan de hemel stonden, vonden zo’n kleine ster maar niks. Zij probeerden hem te overbluffen door zó hard te stralen dat het sterretje bijna niet...

Als we zelf tot een oplossing van onze eigen problemen zouden komen, zouden we - misschien - heel voorzichtig een begin kunnen maken met het oplossen van de problemen bij ons in de buurt.

Er was eens, heel lang geleden, zeker een week, zo niet wel zeven dagen, een meisje en dat heette Roosje. Zij was te dom om uit haar ogen te kijken en daarom noemde men haar gewoonlijk Doosje. Waarom niet Doos hoor ik u denken, maar ze was best wel lief en de jongens uit het dorpje waar zij woon...