Hartenkreten

Op 7 oktober zat de kou al in de lucht. Tijdelijk nam ik afscheid van Tilburg, van "mijn" Tilburg; van de Noordhoekring en van de Hart van Brabantlaan en van de helblauwe neonletters die de aanduiding "Résidence Noordhoek" weergeven, van de Westermarkt waar het fruit, opgetast op de marktkramen...

Bij een groot warenhuis in het hartje van de stad, waar we samen zo vaak geweest zijn (ik duwde je rolstoel voort en probeerde mijn tranen te bedwingen), verkoopt men, zo bleek mij, een soort wit geverfde "vlinderkastjes" die kunnen dienen als fotolijstje. Het portret of de foto bevindt zich dan i...

Ik was uiteindelijk gearriveerd in de kleine, uiterst kale kamer waar enkele zeer armzalige en knullige frutsels en fratsels op de vensterbank de laatste levensdagen nog op zouden moeten fleuren en veraangenamen van de man die al vijftig jaar mijn arme broer is, een ultiem slachtoffer en gedupeerde,...

Wijnrode, meterslange, geplisseerde gordijnen vormen in Theater "De Speeldoos" in Vught een elegante en indrukwekkende scheiding tussen podium en publiek. Vóór het concert van het Vughts mannenkoor, dat vandaag plaats zal hebben, begint, ontmoet men elkaar in de foyer en begroet men elkaar hart...

In de duister wordende kamer richtten onze blikken zich op elkaar. We waren de enig overgeblevenen uit een talrijke familie. Ze was mijn 86-jarige tante en ik vreesde erg voor het moment van het definitieve afscheid wanneer haar gestalte zou vervagen in het uitzinnige duister, in de duisternis die o...

Deze keer kan ik er met de beste wil nauwelijks omheen. Ik zal het geloof ter sprake moeten brengen, iets wat ik sinds 2005 slechts enkele keren en in niet meer dan twee zinnen vervat deed, die de situatie of een samenhang in een vertelling moesten verduidelijken. Aangezien wij als gezin zelfs niets...

Het was een drukke bedoening tijdens de afscheidsreceptie van mijn onlangs verworven werkgever, gegeven in het oude, monumentale theater, dat ik nu voor de tweede keer bezocht en waar posters aan de wand veelbelovende theatervoorstellingen aankondigden en na mijn hartelijk bedoelde handdruk verklaar...

Ze droeg het lange, grijs met blond gemêleerde haar, dat mogelijk eens helblond geweest was en dat haar wellicht als jong meisje gesierd had, in met elkaar verweven strengen, vastgespeld op het achterhoofd en ze vouwde de handen, als we even onderweg waren, vaak in elkaar op haar rug, een gebaar da...

Weggestuurd bij mijn huisarts op een vroege, besneeuwde morgen; bij mijn huisarts die na haar lange carrière, overspoeld door nooit ophoudend en altijd aanhoudend menselijk leed van oneindige variëteit, en vooruitziend op haar aanstaande pensionering, zich de hardheid en beroepsdeformatie tot adag...

'k Lag nog in bed, genieten van de koffie, want wij verkeren in de enorme luxe de slaapkamer tegenover de keuken te hebben en als je dan 's avonds zorgt dat de koffie klaar staat, dan hoef je alleen maar het apparaat aan te zetten, de gebruikelijke pit-stop richting toilet te maken en lekker terug...

Met mijn vijfenzestig jaren ben ik een jongbejaarde. Boven mij schemert een donkerblauwe hemel, die op komende levensavond duidt. Daarachter zie ik de einder als een zwarte bergketen: vragend en wachtend duister. Vlak voor mij ligt een bruine vlakte, verzoekt om rustig toe te kijken. Ergens, in ...

HOE FOPPE ZIJN KERSTDAGEN VIERDE BIJ MAMA Eerst haalt mijn zwager mij op en we rijden angstig over de vierbaans snelweg van franeker naar drachten. Daar is de vertrouwde flat van aly waar ik vijf jaar woonde bij pi in drachten toen ging ik er elke week zomaar naar toe nu is het ver weg en das las...

In toenemende mate wordt mijn irritatieklier geprikkeld als ik de status van de gemiddelde Facebookbevolking lees. Wat een taaldiarree! Zoals die standaard rotzooi tijdens vakantieperiodes waarmee je wordt doodgegooid. Neem het woordje ‘genieten’. Indien het in volledige zin wordt gebruikt of a...

Met hoofdletters willen schrijven, met neonlichten die continue branden, met verf als een echte schilder overal laten weten: stop met pesten. Met nadruk willen roepen, voor mijn part schreeuwen tot je er schor van wordt, je geen stem meer overhebt: stop met pesten. Met krantenkoppen zo enorm, zo ...

Het verschijnsel van de rommelmarkten schijnt nog maar nauwelijks aan haar triomftocht door de samenleving begonnen te zijn, maar daarentegen aan een telkens hernieuwde opmars toe te komen. Bij mijn laatste bezoek aan zo'n uitstalling had men weer gretig en opdringerig vanachter de kramen de war...

Waar het over gaat, kan ik niet vertellen zonder oprechte luisteraar. Degene die tegenover mij zat wilde het eigenlijk niet weten: een moeder die een kind doelgericht met de dood bedreigt. Het liefst wil men het afdoen met: dat lok je zelf uit. Verraad komt van een naaste die je hebt vertrouwd. Ik w...

Sluimerend is de dag op zoek, de wende wil telkens weer een etmaal en ik heb de sleutel op zak. Ik zie het donker in.

Het Winkelcentrum Wagnerplein met haar overdekte winkelgalerij is mij maar al te bekend, niet in het minst omdat ik daar bij het bloemenstalletje een mooi en uitbundig boeket placht aan te schaffen met het zinloze doel mijn gedurende jaren onbeantwoorde en hopeloze liefde te fêteren en kracht bij t...

Toen God de mens schiep, waren ze daar, en nou zit iedereen al met zijn mening klaar, alsof de bijbel van nummer één niet eender is als die van nummer twee. Men zei vroeger: twee geloven op één kussen, daar ligt de duivel tussen, maar die duivel hè, die heeft in de eerste instantie dus niks te ...

En eerst was er gewoon een bij, slechts eentje, maar al snel kwamen daar familieleden bij, aantallen waar een imker maar al te graag zijn bepakking voor aan wil doen... De bijen zochten hun heenkomen in van de lucht-gleuven, die in alle huizen verplicht zijn, dus ook in het huis van Wieteke. Die na...

Het was in de lente van het jaar 2008 dat ik op toevallige wijze in contact kwam met de heer C. uit de Bellinistraat in Tilburg. Onze voorouders hadden betrekkingen met elkaar onderhouden in een verre, vooroorlogse tijd; betrekkingen waarover ik tot op dat moment niets wist. Een geelkoperen paraplub...

In de Trouw van 2 januari 2017 stond het bijzondere artikel 'Kiev pakt vooral de onschuldigen aan' van Michiel Driebergen. Het verhaalde een diepte-interview met de medisch ziekenhuisdirectrice Natalia van Doeveren. Deze hoogst bijzondere, vrouwmoedige vrouw bestrijdt de algemeen ingesleten corrupti...

Wie een vrouw als mijn moeder op de foto ziet, ziet haar genadeloosheid, hardheid en nietsontziendheid, maar ook haar schoonheid, de spirituele vrouw, de zakenvrouw. Dat de lieve mensen die roepen dat de liefde alles overwint bijzonder manipuleerbaar zijn, lijken ze zich niet te realiseren. Een p...

Als ik tussen de bedrijven door naar een programma op tv kijk, wordt er ineens een opmerking gemaakt die me doet opkijken: in het Engels, wat ik goed kan verstaan, heeft een vader het over de diverse dingen die aangeschaft moeten worden als iemand iets mankeert. Nou is de dochter van het gezin ge...

Van harte wens ik iedereen toe dat hij of zij zich aan ten minste één goed voornemen weet te houden.

Ja, ze zijn er weer! Er hangen hete oliewalmen in de keukens, de bakkers en fabrieken maken overuren en her en der verspreid staan kramen waaraan ze te koop zijn. Wanneer doken ze eigenlijk voor het eerst op? Vermoedelijk in de Middeleeuwen. Na het vasten in november of december wachtten zij als b...

Altijd heb ik graag door de straten van mijn geboortestad gewandeld.... Op de tweeëntwintigste september jl. was ik op weg om via de Beneluxlaan het grote Zorgcentrum te bereiken dat bij aankomst hoog voor me oprees met haar sequenties van eendere ramen, waarachter de appartementen van de bejaarde...

Villa "De Vier Jaargetijden" aan de Utrechtsestraat is omhuld door een magisch aandoende aura van licht die haar verhevenheid symboliseert en die haar ongelooflijk siert en zij rijst monumentaal en indrukwekkend op tegen het indigoblauw van de avond en in de Noordstraat, decor van mijn vroegere we...

Vrome mensen kunnen nogal eens verfoeilijke dingen doen, misschien zelfs onder te brengen onder de noemer "duivels." Doen zij dit domweg, klakkeloos of uitgekiend? Veel van deze daden schuilen onder de dekmantel, die voor de Heilige Geest wordt gehouden.

En daar zijn ze weer, de ons ontvallenen. Hebben iets betekend op welk gebied dan ook. Daar zaten afgelopen jaar veel muziekmensen bij. Zelf mis ik Bobby Vee, erger is dat je als muzikant te laat dood gaat om in een afscheidsprogramma van de nationale omroep te worden vermeld. Ik hoop dat al mijn...