Verhalen

De Labrador Retriever opende blijkbaar moeizaam en met tegenzin zijn linker ooglid. Daardoor plooide het gedeelte van zijn voorhoofd. Het oog zocht het gezicht van zijn baasje, dwaalde dan kort naar links, waarna het ooglid zich weer sloot. Met deze bijna komische, droevige uitdrukking zoog de hond ...

Jaap heeft haar al aan zien komen. ‘Wat ziet ze er toch weer geweldig uit vandaag! Net zoals altijd eigenlijk.’ Dat is een van de redenen waarom zijn hart sneller gaat slaan voor deze vrouw. Fijn dat zijn moeder vanmiddag naar het dagactiviteitencentrum toe is en voorlopig niet naar huis komt. D...

Het was zondag. De avond ervoor was hij met ons meegekomen. Het was laat en hij zocht een slaapplaats in ons stamcafé. ’s Namiddags was ik bezig wiet en tabak te vermengen. Ik dacht voor de tv te genieten van een luie zondagmiddag. De kamer waarin ik zat, was de achterkamer van een vrijstaand hu...

Varkens zijn voor mij ………….. Het varken hing dood met zijn achterpoten HOOG vastgebonden. De grijze stekelige vacht werd verschroeid door een laaiend heet vuur. Door droog stro in brand te steken verkreeg men een laaiend HEET vuur. Daarna werd het bloed afgetapt. Een donkerrode vloeistof...

Jaren geleden was ik als statig bereisd koffertje met mijn eigenaar op tour door Europa, we kwamen overal en op een keer belandden we in een Jeugdherberg ergens in het zuiden van Noorwegen. Waarschijnlijk is de eigenaar gevallen voor een andere koffer, vermoedelijk zo'n dellerig tiepje met van die ...

De ene broer rookte op tijd en stoned een joint, dronk wel eens een glas, braakte soms een nacht. De tweede broer niet. Hij was een universitair, kwam er altijd netjes voor, leefde drugloos, clean. Nadat de tweede broer slaagde voor een stressy universitair examen, verbrak zijn vriendin hun relati...

Hij heeft twee ringen in zijn linkeroor. Drie in zijn rechter. Zij zes in elk. Eentje in haar tong ook, zie ik later, als ze gaapt. Ik zit nog steeds in de trein, ergens bij Brussel, in ieder geval in België want het publiek is vriendelijker. Gemoedelijker, beschaafder. Behalve hij en zij. En ...

Natuurlijk heb ik vrienden! Vrienden waar ik mee kan lachen, vrienden op het werk, vrienden waar ik eens gezellig mee op stap ga, vrienden waar ik af en toe eens een bakkie koffie ga drinken, vrienden waarmee ik het over de kinderen heb en dan heb ik nog vrienden waarmee ik het over van alles heb,...

Het was op een morgen dat ik met een barstende kop van de eerste avond (straalbezopen was ik in bed gekropen), aan de ontbijttafel gezeten en kusjes uitdelend, een van de Zweedse mannen naast mij ontwaarde. Björn, met zijn gebruinde lijf en zijn vlezige lippen. We praten wat in ons stamelend Engel...

“We proberen het nog één keer”, roep ik geïrriteerd. Dit is het derde Italiaanse restaurant dat we binnengaan, in de hoop een onbemand tafeltje te vinden. Het lijkt wel of het overal gratis is vandaag, zo vol zijn alle restaurants. Bingo! De kinderen bestormen de lege tafel achter in het rest...

2/5 Er werd zoiets gezegd als "dat we de mensen niet moesten shockeren, want we moesten die hetero's de tijd gunnen en vragen ons te tolereren". En hoe die het dan moesten leren met ons te leven, bleek uit de vele gespreken over "hoe leg ik het aan boord gelukkig te leven in deze heteromaatsch...

Toen ik op veertienjarige leeftijd verplicht werd op de fabriek te gaan werken had de maatschappij al een kiem gelegd van ontevredenheid. De ongelijkheid was mij al duidelijk geïllustreerd tijdens mijn schoolperiode: er werd geen enkele speciale moeite gedaan om mijn interesse te wekken voor de lee...

De yoga die ik ken, ontdekte ik in de jaren zestig. Desclee de Brouwer was de uitgever van een boekje over yoga.De twee truken die ik nog altijd bewust gebruik en die ik de lezer van dit verhaal wil meegeven, hebben mijn leven een heel stuk fleuriger gemaakt, en zullen dat ongetwijfeld ook met uw le...

Ik mag van mevrouw Oplopers niet steeds schrijven dat ik bulderend van de lach van mijn stoel was gelazerd. Want dat gaat zo vervelen, sprak ze streng. Weet u wat ook zo gaat vervelen? Ivo Niehe op TV. Heeft een jaartje voor Talpa gewerkt. Prima, kon geen kwaad want niemand keek. Maar helaas is hi...

Een kerstverhaal over oorlog en vrede, liefde en haat, macht, armoede en rijkdom. Voor gezellig bij het houtvuur of in een verwarmde legertent in Afghanistan. Ter bevordering van het genot en welzijn van alle mensen. Jeruzalem, 2016 "Zie jij iets?" vroeg Usbek aan Rica. "Nee, niets, ik da...

Lang geleden leefde er in Sluis een man, die ongeveer net zo dapper was als Jantje van Sluis. Zijn vader was echter geen klokkensteller, maar schoolmeester. Ook hij koos, zoals het in die tijd gebruikelijk was, het beroep van zijn vader. Hij werd dus ook schoolmeester. Hij gaf op zijn zestiende al ...

Op zekere dag - meer dan vierhonderd jaar geleden - werd in de Zeeuwse stad Sluis een jongen geboren, die later de beroemdste klokkenist van de hele wereld zou worden! Zijn ouders noemden hem Jantje en nu willen jullie zeker weten waadoor hij zo beroemd werd hé? Wel luister maar. Dat ging zo: Jan...

Een mens moet soms heel wat doen om zich staande te houden. Je dient structuur in je leven aan te brengen en denk alleen maar eens aan vriendschapsbanden onderhouden. Denken aan verjaardagen, aan ziektes in een bepaalde familie, de zielsroerselen van je vrienden. Het is een heel gedoe om dat alle...

"Waarom schrijft ge altijd over den bruin," vroeg iemand mij onlangs. "Omdat den bruin in de verdomhoek zit," zei ik. "De allochtoon bedoelt u," zei hij. Ik zuchtte eens bij zoveel onbegrip. "Ik bedoel wel degelijk den bruin. Neem nu de witte allochtoon, de Oost-Europese allochtoon. Buiten ee...

‘Waarom moet Jennifer ook altijd alles bederven? Waarom moest ze zonodig Monica vertellen over het smsje van Annemarie?’, denkt Jaap terwijl hij zijn Audi A6 de oprit op draait. De sfeer in huis was na het telefoontje drastisch veranderd. Van zijn eens zo ruimdenkende, begripvolle vrouw was wein...

Het was erg laat en donker, maar ook lekker warm in het bed. Ik was onderweg om heerlijk onder zeil te gaan. Toch besefte ik vaag dat ik wel zeer aparte geluiden hoorde. Het leek eerst op het tikken van naaldhakken op stenen, maar even later bleek het een zacht ronkend geluid te zijn. Ik wilde z...

Potloodsdrecht – Wie denkt dat poëzie iets is voor kleine roze met poesiealbum bewapende kabouterplopprinsesjes, komt bedrogen uit. Ook het beeld van de elitaire hoogwaanzinnige die zich vanuit hoekige kanteeltorens ver verheven boven de samenleving waant, is niet meer representatief voor het fen...

Haar zin om een hit te zijn was hartsgrondig naar de knoppen. Ze zou alles achter zich laten. De hoer had een hard leven. Het succes was instant en betekende niets. Altijd weer het onderste uit de ranzige kan halen om haar rol als hoer te kunnen blijven spelen, want de opvolgers stonden eeuwig klaa...

De oude man zat voor het raam, zoals hij altijd deed. Dag in, dag uit zat hij daar te staren naar voorbijgangers, of naar niets. De man zat daar maar oud te worden. Zijn familie had hem al lang verlaten, of was al dood. Vrouw, kind en hond waren dood of vertrokken naar de grote stad. Voor de dorpeli...

Ik schrijf dit hier, midden in de nacht, twijfelde tussen hartenkreet en column dan wel beschouwing, maar eigenlijk wil ik gewoon mijn verhaal kwijt. Dat gaat over beknelling van het lijf, kledingstukken die niets toevoegen aan uw en mijn ondermaans bestaan. De stropdas, waarschijnlijk uitgevonden d...

''<Jantje zag eens pruimen hangen…>'' - Dat kan vandaag weer leuk worden, dacht ik geamuseerd. Ik wist uit ervaring dat, als er na het opstaan een bepaalde melodie of tekst in je hoofd zat, dit gedurende een aantal uren niet meer uit je gedachten was te bannen. ''Zal ik alvast het sop voor j...

De smaak van zijn afgebeten tong in haar mond benadert die van biefstuk. Rauw weliswaar en een tikkeltje pezig, maar door het vele bloed kan zij er gerust een tijdje op sabberen en prikkelt dit als voorgerecht haar smaakpupillen ten volle. Bijkomend voordeel is dat de achtergrondgeluiden van de na...

De eerste keer dat ik het woord advocaat heb meegekregen, was toen ik een jaar of acht was en ik mijn oma er één hoorde bestellen. Vervolgens zag ik haar aan een glaasje met geel spul lurken. Ze kon onwijs genieten van haar advocaatje. Moet in dezelfde tijd geweest zijn, dat ik op school een liedj...

Vlak voor hij tevoorschijn floepte, was de zon over de daken van de huizen aan de overkant gekropen om de spot op het spektakel te zetten. ‘Je hoeft niet te wachten op de volgende wee,’ zei Tanja, de verloskundige, tegen mijn vrouw, ‘je perst hem er nu gewoon op je adem uit.’ Selma perste...

Zachtjes, zonder je te storen, heb ik me uit bed laten glijden. Mijn slippers weet ik blindelings te vinden en het schroefje aan de muur waar mijn ochtendjas hangt bereik ik met een grote stap naar rechts. Ik kon de verleiding bijna niet weerstaan om je heel zachtjes een kus in je hals te geven, m...