Verhalen over kunst

Het was in het jaar 1926. Bovenaan de deur van een apotheek aan de Noorderbuurt van Drachten werd een stenen plaat ingemetseld. Het grijze steen vertoonde het zijaanzicht van een vrouwenhoofd, bedekt met een statige Friese muts. Haar lange oorbellen _ nou, die mochten er wezen. Die vrouw stak...

(voor Louise Josephine Bourgeois (1911-2010)) Je bent geboren in Parijs en je was het middelste kind van drie kinderen van vader Louis Bourgeois en moeder Josephine Fauriaux. Na enkele maanden verhuisde je naar Choisy-le-Roi binnen Parijs, waar je ouders hun winkel van en voor wandtapijten...

Teunis was in de tuin. Stikdonkere nacht omgaf hem. De vurige stralen uit de ogen van het houten hoofd werden laaiende vlammen, die steeds groter werden. Tenslotte waren het geweldige vuren! Dat vuur woei alle kanten op en _ stak de hele wereld in brand! Daarna spoog de mond van het houten hoofd...

In een oud, klein huisje, even buiten het dorp, woonde een jonge houtsnijder. Korte tijd geleden had hij het woninkje betrokken, dat vroeger van een boerenknecht was geweest. Teunis, een bekwame kunstenaar, wist met zijn mes en beitel als het ware uit hout wat te toveren. Machtige leeuwenkoppen en...

Ik zit op een bankje in een vierkante ruimte met aan weerszijden een gat in de muur. Mijn voeten rusten op tranen uit de Amazone gevangen in hardhout en visgraat. Het venster naar hemel en vrijheid wordt gedragen door baksteen en mortel. De zaal zoemt. Vliegenvleugels fluisteren, bijen...

''Weet je nog waar we het de vorige keer over hadden, darling?'' ''Het is al weer een tijdje geleden, o ja, ik weet het weer, het ging over de Romeinen, die al voor de geboorte van Christus in het gebied van het Midden-Oosten gingen heersen. Ze namen ook de tempels van de Grieken over, maar...

Ik ben zo slap als was, dus zeg maar een kaars, maar dan ongevormd en zonder pit, mijn ziel is moe van alle strijd en hoe het verder moet weet ik niet, vaak denk ik aan Jezus en hoe mijn leven oplost in Zijn zachtmoedigheid. Naast mij staat een Grimbergen tripel en ik moet zeggen, die smaakt...

"Wat kan jij mooi schilderen", zeg ik tegen Lena. "Ik vind jou een echte ster." Lena lacht voluit, haar brokkelige gebitje lacht luidkeels mee. "Ik ben geen ster", hikkert ze. "Een ster staat aan de hemel. Ik ben een kunstenares, dat zegt Betty ook, hè Betty?" De begeleidster die naast...

Nadat Birgitta de achterkamer verlaten had om plaats te nemen op het zitje in haar bloementuin, besloot Freek zijn potlood weer op te pakken. Hij moest zich concentreren op zijn tekening, maar zijn gedachten dwaalden af. Het was warm in deze kamer, in de ochtenduren nog heerlijk koel, maar tegen...

De hitte is verzengend. En ik krijg de lenzen van mijn veldkijker maar niet scherp gesteld. Een grote vlakte strekt zich voor me uit met plekken dor gras en zand en verderop een opgedroogde rivierbedding. Onder mijn voeten splijt de grond uiteen. De aarde is hier één grote mozaïek. Voorbij de...

Vanwege de problemen in het krantenwezen ben ik bezig. Het nieuws moet lekkerder spannender en de lezer moet zelf kunnen oordelen of hij/zij de privacy van de persoon in het nieuws respecteert. Dat is volwassener. Als pilot-study heb ik twee nieuwsberichten uit de Volkskrant bewerkt. Een...

Taal is een tijdlichaam. De conceptie van dat lichaam is het moment dat de schrijver een gedachte of gevoel opschrijft. Zolang er niets geschreven wordt, zweven gedachten door een aantal miljard persoonlijke ruimten. Sommige gedachten blijven altijd onbekend, soms zelfs voor de denker zelf. De...

Zoals ieder mens zoekt naar een reden om zijn leven zin te geven, zoek ik in de taal naar woorden om dit zoeken te beschrijven. Meng ik als een alchemist de kleuren van mijn verf zodat er een kleurenpracht ontstaat die de natuur natuurlijk nooit zal evenaren. Met die kleuren een beeld kan...

Toch heeft men zekerheden nodig. En als de zoektocht eenmaal opgegeven is, zullen mensen met vragen blijven zitten. Het gevolg is dat men teveel gaat luisteren naar anderen, zich verliest in theorieën, bezigheden, contacten, verslavingen en zelfbeklag, noem maar op, in allerlei dingen die in het...

Netcitaat 138 in de categorie “literatuur” op deze site (van Ton Anbeek) noemt een schoolvoorbeeld van “jezelf [als schrijver/dichter] manifesteren”. De genoemde methode lijkt op de initiatie van een beweging, die het oude verguist om een eigen, ‘veel betere’, vorm te propageren. Waarom...

- Geld helpt wel. Om een fatsoenlijke plaats in de maatschappij te verwerven, moet je lang door leren en een goede baan bemachtigen. Anders stel je niet zoveel voor. - Je weet toch wat Jezus heeft gezegd. De vossen hebben holen en de vogels hebben nesten, maar de Mensenzoon kan zijn hoofd nergens...

De dood van Anton Heyboer raakt mij. In de loop der jaren interviewde ik hem een aantal keren. Het was iedere keer een feest! Een origineler en aardiger gesprekspartner heb ik nooit getroffen. Mijn contact met hem kwam tot stand via Petra, één van zijn vrouwen. Uitdrukkelijk werd mij gezegd...

- Zie je, ik heb alweer teveel gezegd. Ik zei het je nog, ik praat er liever niet over! - Doe nou niet zo aangebrand. Ik stel gewoon wat zaken tegenover jouw denkbeelden. Ik ben heus niet uit het veld geslagen, maar dat moet jij ook niet laten gebeuren. - Het lijkt wel alsof er alleen maar in...

Mijn ideale dag ziet er als volgt uit, natuurlijk komt die nooit, maar toch heb ik alles al een keer gedaan maar dan niet achter elkaar natuurlijk. Ik heb hoge eisen zegt men, maar dat valt mee, het zal alleen niet meer gebeuren en daarom droom ik. Beter een dag te leven als een leeuw dan honderd...

- Ja, de cirkel is rond. En alles heeft met elkaar te maken. Maar vertel mij nou eens, waarom heb jij de kerk de rug toegekeerd? - Er zijn meerdere oorzaken. Het gaat ook niet van de ene dag op de andere. Ik begon me te irriteren aan de bijzondere positie, die men zich toedicht binnen de kerk. Het...

- Het is maar wat je oplossen noemt. - Waar het om gaat, is dat je leert omgaan met de vragen van het leven. Hoe gelovigen daar ook mee bezig zijn, of niet, in hun kerk vinden ze wat ze nodig hebben. Voor mij was het uiteindelijk onhoudbaar geworden om te geloven dat er enige kerk op de wereld...

Wo mi lu!!! Ik ben verdwaald!!! Nog nooit eerder is mij zoiets verschrikkelijks overkomen. Concentreren, observeren, reguleren en ordenen. Verdwalen; 'dat is iets voor dommeriken', heb ik altijd beweerd. Inmiddels weet ik, door schade en schande wijzer geworden, beter. Mijn concentratie-,...

- Het moeilijkste is het natuurlijk jezelf in de huiselijke kringen in de hand te houden. Daar ben je vertrouwd en niet geremd door factoren die bijvoorbeeld in het dagelijkse werk een rol spelen. - Over dagelijks werk gesproken, je was toch aan het vertellen over je vorige baan. - Ja. Ik was...

- Het was niet mijn overtuiging. Het was nieuw voor mij. Maar in grote mate herkenbaar, het pretendeerde voor dingen die ik waarnam een verklaring te bieden. - Waarvoor dan? - Wat ik net al zei, over dat wij niet in staat zijn de gang van zaken in ons leven zo te beheersen, dat er bestendige en...

De schilders Hyperballontus en Nimius waren in hun dagen gevierde kunstenaars, doch in het heden voeren zij een door de genadeloze tijd vergeten bestaan. Naast hun liefde voor de schilderkunst en gekookte witlof, deelden zij ook twee gruwelen. De ene was de lineaal waarmee rechte lijnen worden...

Negen weken later, op een zaterdagavond. “(...) Wat zullen we doen? Zal ik verder vertellen over wat me zo bijzonder lijkt in wat me overkomen is, of zullen we eerst een stukje van mij doornemen? Jij mag het zeggen. - Misschien gelijktijdig? Het heeft toch met elkaar te maken? - Dat is...

- Grappig hoor. Laat me nou die situatie schetsen. Waar hadden we het over. O ja, bewustzijnsniveaus. Dat werd een rode draad door mijn verdere zoektocht. Eerst wilde ik ernaar streven om bewust te worden. Ik wist niet wat dat inhield, maar ik wilde het. Het klonk gewoon goed om niet als een...

- Tot dusver heb ik dat niet gedaan. Het is erg persoonlijk. Als je maar niet met anderen erover praat. - Uiteraard niet. In principe praat ik helemaal niet over mensen als ze er zelf niet bij zijn. Dat vind ik zo fout. Maar, als je er niet over wilt praten... Iedereen heeft toch dingen die ze...

Een paar minuten later. “Hier is mijn opschrijfboekje. Ik heb een tijdlang citaten verzameld, stukjes tekst en gedichten, die me op de een of andere manier aanspraken. Dingen die heel diep in mijn innerlijk gevallen zijn. Ik heb hier ook een stukje tekst van Rilke in opgenomen dat ik je nu...

“(...) - Ik wil een boek schrijven. - Een boek? Waarom? - Nou, ik wil kwijt waarmee ik zit. En volgens mij heb ik iets te vertellen. - Ik heb dat altijd als zeer opdringerig en verwaand gezien. Wat zouden anderen met mijn gedachten en meningen willen? Meestal hebben ze toch al genoeg aan hun...