Verhalen

Bij de tweesprong gekomen zag ik mijn verleden aangeduid als “Point of no Return". Er waren twee wegen rondom ons huis. Het ene heette Riverdale. Het andere had de naam duivelspad. Het onderscheid tussen de twee was zo overduidelijk dat er van vergissing geen sprake kon zijn. Twee wegen…, g...

Toen de bloesems her en der in de tuinen met elkaar wedijverden in pracht en schakeringen toonden van helgeel tot oranje en van rose tot paars, vernam ik dat je in de hospice was opgenomen. De heraut van de dood trompetterde, wilde zich tot je nemen en je zou moeten gehoorzamen. Je bleef ongeloofli...

De honderden bonte neonlichtjes van de vele gokautomaten toveren de grote, vierkante ruimte als het ware om tot een soort futuristische kermis, die in tegenstelling staat tot de strenge, solide muren en vensters van het gebouw, die haar klassieke afkomst verraden. Een grijsaard nadert de speeltafel...

Het was prachtig weer, een mooie blauwe hemel met hier en daar een stapelwolkje en al vrij warm. Alle bomen en struiken zitten weer vol met frisgroene blaadjes en de grasvelden zijn bezaaid met die mooie paardenbloemen. Ik reed het dorp uit en zag het mooie vlakke land voor mij. De natuur is weer s...

Ik heb in de gaten dat ik mij teveel erger aan allerlei dingen en als ik mijn verhalen weer eens lees, denk ik hoe kon je dat opschrijven en doorzenden. Waar ik mij ook vreselijk aan erger is, dat sommige familieleden je niet uit laten praten, ze luisteren niet eens. Alleen wat zij vertellen vinden ...

De tijd van de befaamde, maar grenzeloos overschatte Meimarkt in het centrum van Tilburg was weer aangebroken. De opeenstapeling en uitstalling van goederen had weer plaatsgevonden in de straten, die in plaats van dierbaarder, afschuwelijker voor mij waren geworden en ik had er rondgedoold, tussen d...

Nu de zomer is losgebarsten staan alle deuren van het café open. Het straatje is te klein voor een terras buiten, maar binnen vinden we een plekje waar de zon op valt. Druk is het niet. Achter mij hoor ik wat geroezemoes, vrienden die samen een drankje drinken. Links voor ons rammelt een zwangere d...

Een ouder echtpaar hoorden op de radio een dokter zeggen, dat roken en weinig bewegen, de oorzaak is van vroeg dood gaan. ''Man, snap jij dat nou, jij bent al tachtig en je zit de hele dag op je kont en je bent zo gezond als een vis.'' ''Je zegt het al, ik eet vaak vis. We gaan twee keer p...

Dat schrapen van de keel was ook een belangrijk ingrediënt van een grap die hij eens vertelde. Het ging over een weddenschap tussen drie mannen waarbij degene zou winnen die de grootste fluim, dat woord bezigde hij, kon produceren. De eerste, een stevige gezette man, schraapte zijn keel en spoog ee...

Tijdens mijn ronde door de plaatselijke supermarkt, trof ik onderweg in een van de gangen een oudere vrouw, die ik voor de schappen met het zoete beleg zag staan. Ik zag haar niet tot een keuze komen - ze leek te twijfelen, niet te weten wat te kiezen. Het maakte dat een keuze er niet van kwam. D...

Mijn hobby om naar de wolken te kijken ging vandaag, de tweede Pinksterdag, volledig de nattigheid in, de hele dag gestadige regen. Ik ben de deur niet uit geweest, maar ik zag wel een duif vlak voor mijn raam in de dakgoot neerdalen en toen ik naar het raam toeliep bleef de duif mij gewoon aankijke...

Het toeval wilde die dag dat ik op de zitplaats die ik altijd bezette als ik terugkwam van mijn vriend, een ring aantrof; deze lag daar min of meer onopvallend, maar zijn aanwezigheid kon me toch niet ontgaan. Hij bleek bezet te zijn met een guirlande van kleine, schitterende, lichtpaarse steentjes....

Het was een prachtige zomeravond en nog zwoel. Wouter had zin nog een ommetje te maken in het park. Mien: ''Het al tien uur man en het wordt al donker.'' ''Nou en, dat is juist romantisch, darling.'' Ze liepen richting park aan het einde van hun straat. ''Kijk uit Mien, niet langs het...

''Lekker weer schat, zullen we langs de weilanden gaan?'' ''Weet je dan wel de weg terug, vorige keer kwamen we in het bos terecht, weet je nog?'' ''Maak je maar niet bezorgd, ik weet nu de weg. Ik heb je nog vergeten te zeggen, dat ik vanochtend een telefoontje kreeg van de kabelmaatsc...

Na het ontbijt van twee bruine boterhammen met kaas, vertrok Piet zittend op de bok van zijn paard en wagen om boodschappen naar zijn klanten te brengen. In zijn beige kruideniersjas is hij een bekende verschijning met zijn lange donkere baard en snor. Hij heeft plezier in zijn werk. Niet achter de...

September is zoals ik me september graag voorstel en zoals september moet zijn; met mild, gesluierd, gedempt licht en een atmosfeer waarin dromen tastbaar kunnen worden en tot leven kunnen komen. De Kampina is met gras overwoekerd, waar eens heide was, is nu gras alom. We bereiken de Beerze, de li...

Vreselijk zat was ik het nog bij mijn ouders te wonen in die van hout opgetrokken boerderij met slechts één vertrek, waarin soms ook nog de kippen en een varken binnen kwamen lopen. Mijn ouders sliepen op stro in een met doeken afgesloten ruimte en mijn elf broertjes en zusjes lagen kriskras ergen...

Ik had de onhebbelijke gewoonte om geen huiswerk te maken. Ik had wel wat beters te doen in m’n vrije tijd. Dat was niet volgens de spelregels van de school en al helemaal niet volgens de regels van het Hoofd der School en dat is mij op zekere dag op een niet mis te verstane wijze duidelijk gema...

Op een dag heb ik in gedachten de trein genomen naar Den Haag, haar vroegere woonplaats, die zij eens liefkozend "stad aan de zee" noemde (zij vertelde mij bij die gelegenheid hoe zij hield van de speelse en elegante buitelingen van meeuwen tegen de achtergrond van de avondhemel). De Nederlandse ...

Ze had geen familie meer Mien: ''Je was net de deur uit toen de telefoon ging, het was Alie en ze vroeg of jij zin had met Wim mee te gaan naar het ziekenhuis.'' Wouter( haar man): ''Is er wat gebeurd dan?'' ''Neen, het zit zo, Wim had wel eens tegen de hoofdzuster gezegd, dat hij...

Tegen de felle, vinnige kou waarop de maanden december en januari ons dit jaar vergastten, had ik een rode wollen muts gekocht met bonte, ingeweven motieven en met aan weerszijden een lint om vast te strikken onder de kin en een parmantige pompoen die mijn kruin moest gaan sieren. Ik vreesde dat mi...

Mijn dochter woont op een boerderij in Friesland. We zaten aan de koffie toen mijn kleindochter Celina zei: ''Opa, ga je mee wandelen, dat vind ik zo leuk.'' ''Ik ga met je mee, maar wil eerst mijn koffie opdrinken, lieverd.'' Ze is pas zes jaar en begon al aan mijn arm te trekken, dat...

Vroeger was ik als vrijgezel bevriend met de burgemeester van het dorp. Hij noemde mij gewoon Kees en ik hem bij zijn voornaam Krikke. Bij nieuwe maan kregen de kinderen limonade en de volwassenen mochten kiezen uit alcoholische dranken. De secretaresse van Krikke was daar mee belast. Ze heette Chan...

Meester H. was het hoofd van de Christelijke LO en ULO in het schilderachtige esdorp Zuidlaren gelegen op de Hondsrug in de kop van Drenthe. Hij kwam tot ons neergedaald uit het kleine Groningse dorp Loppersum als de verpersoonlijking van Onze Lieve Heer. Streng en rechtvaardig maar soms ook onbarmh...

Het kleine manneke hield veel van zijn opa. Hij zat al in de eerste klas van de christelijke lage school en vond de verhalen die opa uit de bijbel voorlas heel mooi. Zelf kon Keesje ook al een paar woordjes lezen. Bijna elke dag ging hij na schooltijd naar opa, die aan de overkant van de straat op ...

Gisteren nog aanschouwde ik de paars begroeide heuvels en de bruine, beige en zwarte wilde paarden van de heide; vandaag wordt appèl voor mij geblazen. Als ik van huis ga, staat nog een volle, ronde, bleke maan aan de hemel en heeft mijn kleine, lichtgele kanarie nog het kopje in de veren. Ik p...

We zitten nog steeds in de ellende van de hongerwinter, de Russen naderen Berlijn en de Geallieerden naderen ook, maar West Nederland is nog bezet. In de natuur is het nieuwe leven in februari en maart 1945 al zichtbaar, het voorjaar nadert, een vogel zingt zijn lied. Ons land is leeg geplunderd, ki...

De avond zal niet meer oneindig lang op zich doen wachten. Nu nog spelen de schaduwen en het licht van een late augustusdag over het groen-geschakeerde grasveld van het park waarop het lege, blauwe nylon van de ballon lusteloos en slap ligt uitgestrekt als een vermoeide dagreiziger na een bergtocht....

Zoals mijn kennissen weten train ik witte muizen voor het circus. Wat een ellende heb ik meegemaakt. Afgelopen nacht werd mijn vrouw gillend wakker, ze voelde wat op haar blote schouder lopen. Ik deed het licht aan en zag een kikker, die keihard begon te kwaken. Ik ben geen held en toen mijn vrouw d...

Door het barbaarse bombardement op Rotterdam en de dreiging van de Duitsers ook andere steden met vliegtuigen aan te vallen heeft onze generaal Winkelman de capitulatie getekend. Op de Grebbeberg heeft het Nederlandse leger lang stand gehouden, maar de Duitsers kwamen niet de Afsluitdijk over. Met z...