Inloggen
voeg je verhaal toe

Verhalen

Ik erger mij niet meer

Ik heb in de gaten dat ik mij teveel erger aan allerlei dingen en als ik mijn verhalen weer eens lees, denk ik hoe kon je dat opschrijven en doorzenden. Waar ik mij ook vreselijk aan erger is, dat sommige familieleden je niet uit laten praten, ze luisteren niet eens. Alleen wat zij vertellen vinden ze belangrijk. Dan houd ik mijn mond maar dicht, de rambam kunnen ze krijgen. Waar is mij ook aan erger is de irritante harde stem van mijn buurman en dan die lach van hem, één kilometer verderop hoor je hem nog. Mijn ergernis begint al vroeg in de morgen. Die verrekte pijn in mijn onderrug, het lijkt wel of ik met de dag stijver word. Beneden maak ik brood klaar en zet ik thee. Dat hele bruine brood lag al een week in de trommel en was niet meer te eten, helemaal uitgedroogd. Ik geloof, dat ik weer pap ga eten, veel lekkerder.

Tijdens het eten weer grote ergernis en dat is het nieuws in de krant, het lijkt wel dat die journalisten genieten om slecht nieuws te brengen en als in de televisie aanzet word ik nog beroerder. Laatst zat ik in de bioscoop ging een meisje naast mij chips eten en dat gekraak en gesmak moet je dan aanhoren, misselijk word ik ervan. Nog een ergernis, de poep op straat. Ik gleed uit over een hoop stront. Mijn hele schoen zat vol en moet je de omstanders zien lachen als je aan de rand van de stoep je schoen schoon probeert te krijgen en dan die smerige rot lucht. Waar ik mij ook vreselijk aan erger is de buurman aan de andere kant. Hij zit bij mooi weer in de tuin en laat keiharde winden en moet je ze vrouw dan horen lachen. Het liefst zou ik in en hutje op de hei gaan wonen.

Waar is mij ook vreselijk aan erger is de geluidsoverlast van de buren. De buurvrouw schijnt de hele dag met haar hoge hakken over het parket te lopen en dan die radio en televisie van hun. De zware bastonen hoor ik duidelijk in mijn kamer. Zelf heb ik de televisie heel zacht staan en gebruik ik de ondertiteling, want ik wil niemand lastig vallen met hard geluid. Mijn radio is onlangs stuk gegaan en ik schaf ook geen nieuwe aan. Op de televisie is een klassieke zender, namelijk Brava. Dan geniet ik van opera's en concerten, maar zachtjes, dan klinkt het mooier.

Vandaag heb ik besloten mij niet meer te ergeren, want dat is slecht voor je gezondheid. Als ik nu de buurman scheten hoor laten, lach ik. Voorheen ergerde ik mij aan de katten van de buren in mijn tuin. Maar nu niet meer, ik zeg met een lach op mijn gezicht:
''Hé katten in de tuin, dat is effen leuk, zal ik melk voor jullie halen?''
Oud brood vind ik niet erg meer, ik doe de sneetjes in een broodrooster, heerlijk met boter en suiker en kaneel. Ik probeer mij nergens meer aan te ergeren en ik zeg u, je stemming wordt vriendelijker. Als mensen mij onderbreken in een gesprek, niet aan ergeren, laat gaan en lach naar ze. Je voelt je dan een stuk beter, maar toen ik vanmorgen weer scheuten van pijn in mijn rug voelde, vloekte ik als een ketellapper, maar had meteen spijt en begon ik hardop te lachen en riep, ga weg pijn. Gaat niet weg hoor, maar het voelt minder pijnlijk.

Schrijver: kees niesse, 24 mei 2013


Geplaatst in de categorie: moraal

5.0 met 1 stemmen 116



Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)