Alle inzendingen, met trefwoord vrije vers

Het heerlijke weer zorgt voor open ramen en deuren, natuurlijk, daar hoeft geen epidemie voor te heersen natuurlijk al is het met deze heerlijke temperatuur geen straf buiten- naar binnen te halen! En zo worden de vogels naar buiten gezet, heel gezond voor ze natuurlijk, maar het baasje had niet...

De knappe Kees Broodakker gaf Bjarne Gosse het formulier waarmee hij zijn gedicht kon inzenden. Het gedicht moest over een fruitschaal gaan. Er hing een schilderij, een stilleven van een fruitschaal in de hal van het herenhuis, tegenover de deur van het toilet. Bjarne vroeg Kees of hij het samen...

In de zomer was er meer tijd voor andere dingen dan studeren en in het tuincentrum werken. De jeugdige donkerblonde Bjarne genoot van de zomerse vrijheid in de tuin. Hij keek naar de zwaluwen in de lucht en hij las in de gedichtenboeken van zijn geliefde Emma. Hij leerde de taal van de zomer steeds...

De berichten op het nieuws laten niets aan de verbeelding over, worden er hele lieve en leuke acties op touw gezet om mensen toch maar een beetje in de buurt van elkaar te laten komen. Heel lief echt heel ontroerend ook, net als de dame die in een hoogwerker even gedag kon zeggen tegen een...

De in de ogen van sommigen zo trots rond paraderende pauw verliest steeds meer veren. Het huidige kabinet wordt uitgedaagd beleid te gaan voeren. Vandaag is er eindelijk tot iets besloten, we gaan 100 kilometer rijden. Het levert weinig tot niets op, maar goed, de bouw kan straks weer even...

‘Wanneer kun je zeggen dat je echt vrij bent,’ vroeg de leergierige leerling aan zijn meester. ‘Oei’, zei de meester, ‘dat is een moeilijk te beantwoorden vraag. Kun je zeggen dat je vrij bent als je je niet afhan-kelijk opstelt ten opzichte van dat wat anderen voor je hebben beslist of...

Specifieke woorden roepen automatisch specifieke beelden op. Zo komt er bijvoorbeeld bij het woord “bijzonder” iets van speciaal-op-een-mooie-manier naar boven. Als iemand daarentegen “bijzonder” kiest boven “raar” is het meteen duidelijk dat “bijzonder” een trapje vreemder is dan...

"Ja, ik heb hem gekend" verklaarde de man met het grijze haar, de secretaris van de vergadering, "we noemden hem Willem""Hij was mijn vader" gaf ik aan. De secretaris moest wel een van de collega's geweest zijn op het kantoor van mijn vader, die mijn vader altijd "die jonge jongens" had genoemd en...

Ik mag er zijn. Maar mag ik ook blijven, dat is vers twee.

De Tilburgse architectuur verdient geen schoonheidsprijs en voor wie zich erin waagt ligt de neerslachtigheid op de loer, zeker in een seizoen dat getekend wordt door grauwheid, verval en somberheid. En zo hobbelde lijn zeven voort door die gribus, toen ineens achter de huizen een regenboog...

Ach, arme Kees. Je ondertekent een christelijk epistel en bijna heel Nederland valt over je heen. Nou niet heel Nederland natuurlijk. Er zijn religieuze stromingen waarbij jouw denkbeelden m.b.t. andere geaardheden als poeslief worden beschouwd. Daar hoor je de meeste BN’ers en politici weinig...

Haiku-cyclus: De woordkunst van ruim een eeuw geleden streelt het leesgemoed. Jongere zinnen verlangen meer naar vrijheid, maar houden van maat. Winkeliers prijzen hun waar met blije klanken: Pietje Smeerpoetsrijm! Nieuwe dichtbundels tonen vel gedaantes: streng, net of...

In Tilburg Noord, grenzend aan de bebouwing die zich sinds de zeventiger jaren van de voorgaande eeuw verheft, treft men haast onverwacht een min of meer merkwaardig natuurgebied aan dat uiteraard een geheel andere sfeer ademt dan de stadse omgeving. Daar strekt de kaarsrechte baan van een...

Aan het centrale plein in Moergestel vindt men diverse gelegenheden voor "culturele ontspanning" en voor restaurantbezoek, Zo bezoeken we vandaag met de de van de "Opstapbus" de gelegenheid "Den Boogaard" waar een jongedame met diep uitgesneden decolleté in een wijnrode lange jurk ons zal...

Ik was even een biertje gaan drinken bij Mama Putu, een leuk cafeetje aan het strand van Sanur. Ik zat aan een tafeltje onder een grote parasol met mijn blote voeten in het zand. Van waar ik zat kon ik Jan herkennen. Hij zat met zijn rug naar mij op het strand naast een meisje. Het was drie uur...

NIEUWJAAR is elke keer weer een NIEUW JAAR.

.....en ik herinner me - Cecilia - en hoe zal ik het mijn hele leven blijven herinneren! - hoe je me op die onheilspellende, vreselijke avond buitengezet, buitengetrapt hebt uit het laatste thuis dat ik nog bezat in deze wereld en mij overleverd hebt aan de koude, eenzame nacht en hoe ik mijn weg...

Een held ligt onder de groene zoden. Elk jaar komt een groep sombere gezichten langs om de held te eren en twee van hen dragen een krans die ze voorzichtig op de zoden leggen. Twee stappen terug. Een buiging. En na een kort gedachtenvol moment keren ze zich af, dankbaar voor de held die zijn leven...

Een gouden ganzenveer in je achterste, het is me wat...

Luid geklop en voortdurend geratel van wagentjes en houwelen zijn de muziek van de mijn. De stoere werklui staan nederig gebogen voor grillige, zwarte gewelven. Opeens klinkt angstwekkend geknal. Alle mannen dringen dicht opeen, want overal spookt dreigend gas rond. Het houweel slaat hoog...

Vandaag wil ik het met u hebben over kaas. Een stompzinnig, dom onderwerp, zult u misschien denken. De fans van literatuur, Woemi voorop, herinneren zich misschien een prachtige novelle van de verder allang vergeten Willem Elsschot over dit onderwerp. Nou ja, dat verhaal ging meer over hoop en...

Nederlands - moedertaal - 117 continuing story > feuilleton, gebed zonder end, vervolgverhaal

De tekst zegt alles en ook eigenlijk niks, want wat is nou een brug? Ja, een verbinding doorgaans over water, tenzij dat water verdampt is, maar in dit specifieke geval, is dit niet zo en dus verbindt de Algerabrug twee oevers die elkaar kunnen zien als het ware. Wanneer je aan de oever van...

Ik vind 't altijd fascinerend te zien hoe motorrijders eer doen aan de onbeschreven begroetingsplicht. Voor mij zou het niets zijn aangezien ik meer met de verplichting om te groeten bezig zou zijn dan volop m'n gedachten te laten gaan en te genieten van de rit. Ik schaar me, vind ik zelf,...

Begin januari 2016, toen een asgrauwe en sepiakleurige hemel boven de stad hing, kennelijk uitgevaardigd door een onbekende met het misdadige doel de algehele lusteloosheid, vertwijfeling en neerslachtigheid te bevorderen dan wel tot stand te brengen, ontmoette ik hem bij het station. Hij zag er...

Een gigantische kroonluchter waarvan de verschijning al naar gelang iemands gevoelens als huiveringwekkend of heerlijk kan worden geïnterpreteerd, hangt stilzwijgend en majesteitelijk boven de menigte die in de voormalige, verbouwde bioscoop is samengekomen voor het personeelsfeest en zij schijnt...

Leo, een jonge man, en Ida, een volwassen meisje, schaatsten met elkaar op het wijde, bevroren meer. Vriend en vriendin gleden bijna vanzelf voort, want de harde wind duwde tegen hun ruggen. "Heerlijk gaat dat!" riep Leo luid. "De wind doet nu haast al het werk. We hoeven onze benen nauwelijks...

Achteraf lijkt muziek een uitstekende manier om afstand te overbruggen terwijl een piano speelt Chopin bijvoorbeeld

Bij het vrij laten van een ander, besef je pas hoezeer je met die ander verbonden bent.

Een lange tijd geleden waagde ik mij ook op een andere schrijfsite, waar ik binnen de kortste keren iedere oudgediende op mijn dak kreeg, met als eindresultaat dat de redactie het noodzakelijk vond om mij te verwijderen. Ik ben de naam van die site inmiddels allang vergeten. Deze keer waagde ik...