Ze kon nauwelijks wachten tot de Dood haar in zijn Vaderarmen zou nemen. De depressie strekte haar tentakels met zuignappen begerig naar haar uit. De noodlottige sprong van zeventien hoog of het mes aan de pols leken dichtbij, gewenst en aantrekkelijk. Veertig jaar had ze aan mijn zijde gelopen maar de vriendschap legde geen enkel gewicht in de schaal…

Het is op zaterdagmiddag wel wat drukker in de winkelgalerij aan de Westermarkt en ook bij "Zeeman" snuffelen meerdere personen rond en zij bekijken belangstellend de collectie. Mijn vriend had gevraagd om twee boxershorts en die vis ik uit de bakken maar ik besluit maar geen zwarte T-shirts aan te schaffen. "Dat lijkt me zo macaber op de operatietafel…

De mannenstemmen zijn heftig en larmoyant. Ze spreken van onbekende zaken in de voor mij vreemde taal: misschien van liefde en verdriet, van blijdschap, rouw of ziekte of van andere belevenissen..... En zo sprak eens Toergenjew tot mij met zijn verhaal "Asja" over de hartstochtelijke liefde van de hoofdpersoon voor de verteller. Ik was zeventien…

Na een tijd van een steeds flakkerende vlam bij elk nauwelijks voelbaar zuchtje wind doofde de kaars van mijn inspiratie uit zichzelf. Voor mezelf bijna met ongeloof waarneembaar en op de site hopelijk voldoende opgemerkt. Slierten nostalgisch geurende en zich geleidelijk aan oplossende rook vullen tijdelijk de schemerachtige leemte. Op een langere…

De lokale wekelijkse krant is in alle vroegte weer gedeponeerd in de brievenbus met haar inmiddels toch wel gebruikelijke nieuwsrubrieken en met op haar laatste pagina het armzalige lijstje van overledenen, onder wie mijn moeders vroegere vriendin Mien, de moeder van mijn jeugdvriendje Martin met wie ik eens knikkerde in de gang van de lage witte "Maycrete…

In Tilburg-West bevindt zich naast de eengezinswoning van een huisarts een klein binnenplaatsje met een lokaaltje waar de psychologe zitting houdt. Daar komen de slachtoffers en gedupeerden en lijders aan de gebruikelijke kwalen, zo prominent geëtaleerd in sommige magazines en zelfhulpboeken: angst, depressie, autisme, ADHD en wat dies meer zij.…

Tijdens mijn reis op weg naar een nieuw werkzaam avontuur kwam ik vorige week via mijn oud-directeur Frans Boelens in contact met Harold Viscaal, tot eind vorig jaar voorzitter van het MKB in Deventer en tegenwoordig succesvol als organisatie-adviseur met zijn bedrijf Grip op Succes. Na toch wat minder gemotiveerde momenten in de afgelopen maand in…

Die nevelige zondagochtend waren ze langs het ziekenhuis gereden en daar hadden ze hem al gedemonteerd... uit elkaar gehaald en zijn vitale delen bij anderen ondergebracht. Wat een vermomming... een uitmuntende camouflage. Maar zo waren we hem wel kwijt natuurlijk.…

Gisteravond het boek ‘De meeste mensen deugen’ van Rutger Bregman uitgelezen – een geweldig hoopvol en realistisch positief boek. Vol met prachtige voorbeelden waaruit blijkt dat de mensheid misschien helemaal niet zo slecht is. Een van de dingen die ik o.a. tegenkwam is deze constatering: het kwade is sterk, maar het goede is met meer. In de…

Morpheus heeft mij in slaap gewiegd, kreeg van hem nog een Friese kopstoot en ging onder zeil. Dromen overkomen mij elke nacht en laatst was het bijna waar. Een teder gezicht kwam zacht deze nacht en kuste vluchtig vol passie mijn mond, bijna schaamteloos maar wel met stoute ogen. Daarna was ze weg, de wind nam haar mee.…

De herfst zet weer in en in de esdoorn aan mijn venster zijn aanzetten van geel gebladerte te zien als de grijsheid die in de haardos van een senior zijn leeftijd aangeeft of zoals de ontdekkingsreizigers in lang vervlogen tijden haast aarzelend voet aan land zetten in nog onbekende en onbetreden territoria. Ik heb de herfst lief; de zachte tinten in…

Waar de zon volop schijnt, we genieten van de nazomer, eentje die zijn weerga niet kent, zijn andere landen op een ontzettende manier de klos. In Spanje verzuipen ze bijkans en dan bedoel ik niet in de oceaan, maar gewoon op straat! Verder weg zijn complete dorpen weggevaagd van de wereld, alsof ze nooit bestonden, hebben orkanen verwoestend werk…

Het valt niet te ontkennen dat het een schitterende bos bloemen was die de redactie van de Wijkkrant had laten bezorgen en ook het kaartje waarmee de collega's zich achter me schaarden getuigde van medeleven en was aardig. Het toonde spelende kinderen in een sprookjesachtige omgeving in de trant van Ot en Sien. Spoedig scheen echter, figuurlijk…

Een lieflijk, nijver bijtje bezoekt de bloemen die zijn uitgestald als een zomers boeket op het terras van "De Postelse Hoeve" één voor één; de helgele afrikaantjes, de elegante fuchsia's met hun neerhangende kelkjes, de bloedrode geraniums. Drie dames van middelbare leeftijd drinken een glas en bespreken het wel en wee van nagenoeg alle Tilburgse families…

Ik vermoed copd, een leven lang gerookt, de onderbenen zullen ook wel verloren gaan. Heb nergens nog zin in, stofzuigen kan morgen en afwassen is zinloos. Vandaag kippenbouten geslowcooked, met rode ui en champignons, ik stond in de keuken te snoepen, poezenkind op kwijlende afstand gehouden. Uiteindelijk kreeg zij haar portie, houd ervan als men…

Lang, lang geleden sloeg ik je gade in het park. Als een standbeeld stond je, gekleed in je groene regenjas, achter de kraam waarmee je je godsdienst moe probeerde te propageren en aan de man te brengen. Waarom toch moesten mijn blikken zich, letterlijk en figuurlijk gesproken, jarenlang op jou richten, uitgerekend op jou fixeren? Waarom was jij het…

Twee personen, in twee verschillende ziekenhuizen, voor twee totaal verschillende problemen, met wel één grote overeenkomst: bij beiden is niet gecommuniceerd over de wijziging die men doorvoerde. Bij nummer 1, heeft men mevrouw laten weten dat zij voor een dagopname zeker vijf uur in het ziekenhuis zou vertoeven, vanwege een ingreep. Maar de behandeling…

Ik zette koers naar de Z.straat. De grauwheid en troosteloosheid van de buurt was opvallend. Ik belde aan op huisnummer vijfenveertig. Binnen zou ik mijn "psychiatrische vrienden" aantreffen; verzand, uitgeblust, afgestompt, zonder hoop of toekomst, losgelaten door hun hulpverleners en veroordeeld tot elkaar. Een volwassen man van achtenvijftig jaar…

Vandaag ontmoette ik mevrouw vóór "PortAgora" een dame van 84 jaar en toen we in gesprek raakten, bleken meteen al de overeenkomsten in ons verleden: beiden zijn we typiste geweest, zij het dat mevrouw in de watten gelegd is en ik verstoten ben. Het grijze haar droeg mevrouw opgestoken en haar oude gezicht met diepe rimpels was getekend door tijd…

Ik was uitgestapt aan de Besterdring en was de Molenstraat in gegaan in een opgewekte stemming en bereikte snel Kringloopwinkel "Tante Pollewop" waar ik een collectie vodden aantrof waarin enkele dames naar hartenlust grasduinden. Een dreinende dreumes hing aan de rokken van een gezette dame die een heel pakket oude lappen torste waarmee zij zich maar…