Ik en het geheim van groot gelijk
Schreeuwende waterval, dronken van aandacht. Als liefhebberige echtgenoot heb je het gewoon helemaal zélf verkloot. Zit je nu op het puntje van je stoel er wat ongemakkelijk bij, borrelt het zweet in je navel? Heeft ze het over mij? Echt wel. Want je hoeft me niets te vertellen over het feit, dat het enige wat er tussen jouw oren glijdt niets te maken heeft met de werkelijkheid.
Dacht jij nou echt een supervertegenwoordiger in het afzeiken te zijn? Wel, laten we eerlijk lezen.. mijn vriendin is geen hoer, daar neukt ze niet genoeg voor. En net als je denkt dat hij niet erger kan, wordt de hele wereld én overleden moeder door de modder gehaald. Nou, ik lach me kapot. Ga wat nuttigs doen, jezelf doorspoelen ofzo.
Met gevaar voor een eigen leven is het voor een dipstick even slikken natuurlijk. Dat je er op kan wachten om de juiste tegen te komen. Precies zoals de verpletterende waarheid is; om een mooi figuur te slaan, twee vliegen in één klap. Je wilde toch applaus? Maar zonder haar, bestaan er ook geen twee kinderen, nietwaar?
Mijn beste, leugenaar onthoudt dit maar: karma is a bitch.
( voor een vriendin )
Geplaatst in de categorie: woede