Het familieportret
Mijn moeder had op de achterzijde van het portret waarop haar gezin in zwart-wit staat afgebeeld, door de fotograaf gerangschikt in een harmonieuze pose, geschreven dat de foto voor onze oma bestemd was die in de aangrenzende, naburige wijk woonde, maar wel op loopafstand.
Iedere week overbrugde zij die afstand en bezocht ons.
Onze ogen kijken op de foto verschrikt de camera in. De buurman die het kiekje maakte was een demonische figuur die zich te buiten placht te gaan aan excessen en deliria.
Het is zestig jaar geleden. De foto prijkt in een zilverkleurig lijstje op mijn dressoir
Geplaatst in de categorie: fotografie