Medische perikelen bij de Huisartsenpost aan de Lage Witsiebaan

De Huisartsenpost is vanuit mijn woning goed bereikbaar. Ik hoef slechts het kruispunt te passeren waar rode, groene en oranje lichten dag en nacht knipperen en de wacht houden en langs groene hagen te lopen door een smal pad dat toegang biedt tot de gastvrij openschuivende glazen deur van de dokterspost.

Binnen is merkwaardig genoeg een banner opgesteld waarop men zelfs heeft laten vermelden dat men het schelden en intimideren verafschuwt dat wonderlijk genoeg kennelijk velen zich veroorloven ten opzichte van de hier dienstdoende hulpverleners.

De wachtkamer opent het uitzicht op een ruimte waarin een lusteloze plant nauwelijks het leven houdt en een trap naar een hogere verdieping voert en op een binnenplaats waar ramen verbergen aan welke waardevolle bezigheden men zich hier voor het overige wijdt.

De arts, die mij verwelkomt, draagt een bloes die herinneringen oproept aan haar lang gepasseerde jeugdigheid en schoonheid en een ring aan haar vinger met een lichtgroene steen die eveneens een afspiegeling vormt van een schoonheid die geheel tegengesteld is aan alle diepgaande ellende die de lange jaren van haar beroepsuitoefening vermoedelijk op haar eens nog zozeer onschuldige, kwetsbare en jonge hart, ziel en schouders hebben gestapeld.

Mijn nieuwe kwaal, bestaande uit de felrode vlekken die mijn beide benen bezetten, wordt toegevoegd aan de reeds uitgebreide notities in mijn dossier.

ziekte dokterspost ellende

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 1 stemmen 16