Boodschappen voor mevrouw Boogmans
In de kleine, witte Maycrete-woning, reeds lang afgebroken en niet meer behorend tot de bebouwing aan de Ringbaan Zuid, woonde destijds de oude mevrouw Boogmans. Nu mijn leven eveneens voor het grootste gedeelte tot het verleden behoort, kan ik me het gezicht, het postuur en de gestalte van mevrouw niet meer voor de geest halen.
Wel weet ik nog zo goed hoe ze altijd sprak over haar zozeer dierbare zoon George, die zich wijdde aan religieus geïnspireerde taken op een onmetelijk ver eiland in de Pacific.
Ik deed altijd boodschappen voor mevrouw en, te zwaar beladen, torste ik mijn tassen en bezorgde mevrouw deze keer op keer zoals een trouwe hond een voorwerp apporteert en dit aan de voeten van zijn baas of bazin legt.....
Geplaatst in de categorie: bedankt