Ze hebben zich verzameld als de Tapinoma’s rond een gevallen stuk fruit. Ik bezie het van afstand, zittend in het gras, mijn notitieboek op schoot. Hun gedrag is kenmerkend voor de Homo Touristicus. Bij vermeend gevaar ontstaat collectieve stress. Dat leidt tot kuddegedrag. De rationaliteit wordt uitgeschakeld en spiegelneuronen zorgen voor gelijksoortige…

Over Ben werd eerder gepubliceerd onder (bijvoorbeeld) de titel "Goeie Koop" uit 2023. Dat werd door anderhalve man en een paardenkop gelezen. Ik kan geen onderscheid maken tussen lezers, die op deze plek terugkomen en degenen die hier nieuw zijn komen aanwaaien. Dus het kan best zijn dat ik in herhaling val. Ik plagieer gemakshalve uit eigen werk…

Een essentieel onderdeel om te weten voor je dit verhaal leest. Ik heb sinds december 2020 al epilepsie. Dus is het niet dat ‘t ineens uit het niets kwam. Ik zou maandag tot en met vrijdag werken, en vrijdag zou dan mijn laatste werkdag zijn. Maar mijn brein vond het leuk om iets anders te doen, echter laten we rustig beginnen. Ik ging dinsdag van…

Op mijn wandeling richting de brievenbus, die zo’n 200 meter bij ons huis vandaan staat, spraak mijn oude buurman mij aan. Hij heeft niet vaak wat te vertellen – het is een zwijgzaam type, die z’n hart niet zo gauw zal luchten, zelfs niet bij mij. Maar gisteren kon hij het niet laten. Er zat hem iets dwars. Hij zei: ‘Weet je buurman, wat ik gisteren…

In de zestiende eeuw woonde er een heel bijzondere en beeldschone barones in Kasteel Warmelo op Stedeke 11 in Diepenheim. Dit was barones Adelgonda van Lawick. Zij had ravenzwart haar tot over haar omhoog springende billen. Die wulpse billen waren beweeglijke eilanden in haar peperdure jurken. De hitsige mannen van Diepenheim droomden van de geul tussen…

(Nederland, 2023, regie: Linde Voskamp, 82 min., kleur) De film opent met een man in een bushokje. Hij eet een boterham. Achter hem hangt een reclameposter met een tropisch strand. Regenwater druipt langs de glazen wanden van het hokje. Tegelijk zien we op een parallel spoor een vrouw in een wasserette. Ze kijkt hoe de trommel van de droger ronddraait…

De snoek ligt stil tussen het wier, als een vergeten gedachte. De wereld boven hem ruist van licht. Elke golf verandert de kleur op zijn kieuwen. Honingzacht glijden de peddels van de visser door het water. De vis herkent hem. Deze roeit altijd zo, alsof hij stilte door het water klutst. Even later ruikt hij de rode, wormachtige smaak van het…

Het binnengaan mijn broers kamer voelt als een vuist in mijn gezicht. Over de hele vloer ligt een tapijt in de kleur van rijpend graan. De muren zijn geverfd in een doffe, ijzerachtige tint, als opgedroogd bloed. Zelfs op bewolkte dagen lijkt de kamer te gloeien, alsof er ergens in de buurt brand is. Op zijn bed ligt een schreeuwende deken. Oranje…

"Schertsverhalen", Deel 1 en 2 spelen zich af in 2003. In Deel 3 werd ik op het bestaan van Ben geattendeerd door Leen Snikkelorem, gerenommeerd kleinveefokker, die ik interviewde voor een hobbyblad. Ben van 't Padje (zoals hij hier voluit heet) is in zekere zin ook hobbyfokker. Hij heeft namelijk zijn zaad gedoneerd aan twee (achteraf onbetrouwbaar…

Van de tandarts kreeg ik een middeltje om die ontstoken plek achter in mijn rechteronderkaak te bestrijden. Het heeft goed geholpen. Toch werd aangeraden om de kies bij die ontstoken plek te laten trekken, want het zou anders een gevaar voor nieuw euvel kunnen worden. Drie weken later fietste ik opgewekt naar de de tandarts om dit te laten gebeuren…

De ochtendlucht smaakt naar metaal, denkt ze. Kil en scherp, een randje roest aan de rand van haar tong. Vroeg in de ochtend - als de stad nog gesluierd ademt en de kou geluiden een blauwte geeft die pas in de middag verzacht - ruikt alles altijd minder transparant. Bij de bakker drijft de geur van grasgroen brood als een stroperige warmte door de…

Iedereen kijkt altijd naar Lydia. Ook als ze doen alsof ze haar niet zien, kijken ze. De man in de portiek kijkt haar ook na. Natuurlijk. Iedereen kijkt altijd als Lydia voorbijloopt. Niet dat ze daar iets om geeft, maar het valt op. Blikken die te lang blijven hangen, gefluister net buiten gehoorsafstand. Haar moeder zei het vroeger al: “Mensen…

`Zo te zien komt de muziek wel binnen. Bekend stuk?' De vrouw schudt haar hoofd waarop de man van wal steekt. 'Het zijn flarden uit Metamorphosen van Richard Strauss. De creativiteit van de componist leek opgedroogd na zijn verbanning naar Zwitserland, omdat hij had gesympathiseerd met de nazi’s, maar in Vier Letzte Lieder en Metamorphosen voor…

De dorpsdichter van Bedum Emmo Lofvers publiceert iedere maand, maar meestal vaker, een actueel gedicht in de internetkrant Bedumer.nl, die in Bedum gretig wordt gelezen. Emmo woont in het herenhuis op het Boterdiep WZ 38, alwaar hij zijn poëtische snedigheden verzint. Daar hij al zijn tijd en energie aan zijn poëtische ontboezemingen besteedt, heeft…

Dit verhaal speelt zich af in een stad die u misschien kent. Of niet. Ook goed. Het gaat in beide gevallen over een man genaamd Hendrik, die op een donderdagochtend besluit dat hij zijn leven gaat veranderen. Nee, dat is niet waar. Híj́ besluit het namelijk niet: Het wórdt voor hem besloten. “Door wie?” vraagt u zich af. Dat is wat ik u langzaam zal…

In een heel bevallig heuveldal, niemand weet waar, lag een mooi dorp vol tevreden bewoners. Deze mensen kenden alleen hun dal, en niets anders van de wereld. "Tussen onze heuvelrijen en in ons dorp is het alles. Meer verlangen we niet," was ieders mening. Op een mooie zomeravond werden op het dorpsplein toneelspelen met zang gehouden. Bastiaan…

We zagen het meteen toen we het tuinhek openduwden: het glas van de voordeur lag in scherven. We stapten over het pad, langs de vergeelde hortensia’s die we niet hadden gesnoeid. De deur stond op een kier. We wisten zeker dat we hem hadden dichtgetrokken. Voetstappen in de hal. Zanderige afdrukken richting woonkamer. We hielden onze adem in en luisterden…

1923 begon nat. Regengebieden jakkerden over Nederland, met windvlagen die het water in de grachten tot aan hun stenen randen opstuwden. In de salons van Den Haag uitten de bezoekers hun zorgen over de internationale politiek, het herstel van Duitsland en de Russische communisten. Koningin Wilhelmina…

Oh wat een doffe ellende, al die klokken die je moet verzetten, elk half jaar opnieuw: je wordt er horendol van. Dat men inmiddels nog niet vergadert, Kamervragen stelt, debatten invoert en moties van wantrouwen indient vanwege dit totaal overbodige gedoe is me nog altijd een raadsel! Jaren geleden toen men dit instelde zou het een voordeel opleveren…

Het is een slordige 40+ jaar geleden dat ik samen met hem meeging in de vrachtwagen, zijn werk waarvoor hij maar liefst naar Luxemburg moest rijden om een klant te voorzien van producten. Een mooie en lange rit die ik maar wat graag meemaakte. Na ervoor gezorgd te hebben dat thuis alles goed ging, vertrokken we ‘s morgens rond een uur of vier. Ja, een…