Schoonmaakbeurt
‘Vandaag moet je je kamer schoonmaken en opruimen,’ zegt haar moeder. Stampend loopt haar vijftienjarige dochter de trap op. Uit de gangkast trekt ze met bruut geweld de stofzuiger en loopt mopperend naar haar kamer. Ze heeft er een enorme hekel aan, maar haar moeder blijft er net zo lang over doorzeuren tot ze haar kamer schoongemaakt heeft. Ze stoft de meubels, zuigt de grond en hangt haar rondslingerende kleren terug in haar kast. Ze werkt snel door en na een kwartier ziet de kamer er weer netjes uit. Ze gaat naar beneden.
‘Ben je nu al klaar? Dat kan nooit goed gedaan zijn.’
Haar moeder gaat kijken en zegt dat de kamer er wel netjes uitziet, maar dat ze vast niet overal heeft schoongemaakt. Ze is er veel te kort mee bezig geweest. Haar dochter is diep beledigd. Ze is nu eenmaal heel snel in alles wat ze doet en heeft de kamer echt goed schoongemaakt.
Een week later moet ze weer haar kamer schoonmaken. Ze besluit om het nu anders aan te pakken. Ze maakt haar kamer net als de vorige week schoon en is na een kwartier klaar.
Ze heeft een mooi boek uit de schoolbibliotheek geleend en gaat een kwartier zitten lezen. Na een half uur gaat ze naar beneden.
‘Nu heb je je kamer pas goed schoongemaakt,’ zegt haar moeder tevreden. Ze gaat kijken, ook onder het bed. Het ziet er schoon en stofvrij uit.
Haar dochter denkt, het gaat dus om de tijd, die je eraan besteedt. Als je er maar lang genoeg mee bezig bent is het pas goed, volgens haar moeder.
Heel veel later heeft haar moeder gemerkt dat haar dochter snel en goed kan werken. Dan vertelt haar dochter hoe ze vroeger haar kamer schoonmaakte en het tweede kwartier zat te lezen. Gelukkig kon haar moeder er om lachen en vond ze dat ze een slimme dochter had.
Geplaatst in de categorie: algemeen