Verjaardag
Ze is jarig. Vandaag is ze negen jaar geworden. Vanmorgen heeft ze haar ouders al heel vroeg wakker gemaakt. Ze heeft nauwelijks geslapen en kan niet wachten tot ze haar cadeautjes krijgt. Al weken van tevoren heeft ze gezegd dat ze maar één cadeautje hoefde te hebben. Een prachtig zilveren ringetje met een blauw steentje. Haar vriendinnetje heeft zo’n ring en ze wil erg graag ook zo’n ringetje hebben.
Eindelijk zijn haar ouders opgestaan en lopen ze naar de woonkamer. Haar vader pakt een doos waar allemaal pakjes inzitten. Ze kijkt in de doos, maar het zijn allemaal vrij grote pakjes. Zou daar een pakje met een ringetje tussen kunnen zitten? Ze bedenkt dat het ringetje natuurlijk erg goed ingepakt kan zijn met veel omhulsels om het niet te beschadigen en dan kan het best een groot pakje zijn.
Ze begint zenuwachtig met het uitpakken van haar cadeautjes. Een leuk sprookjesboek, een kleurboek, een doos kleurpotloden, een mooie ballpoint. Bij elk pakje betrekt haar gezicht meer. En dan pakt ze het laatste pakje uit, een bordspelletje.
Geen ringetje, het huilen staat haar nader dan het lachen. Teleurgesteld legt ze haar cadeautjes bij elkaar.
Haar ouders kijken elkaar aan. Haar vader staat op, loopt naar de gang en pakt iets uit zijn jaszak. Het is een klein pakje dat lijkt op een doosje. Hij zegt dat ze bijna zouden vergeten dat er nog een pakje voor haar is. Ze scheurt het papier eraf en daar, in een mooi zwart doosje, ligt het ringetje met de blauwe steen. Ze lacht door haar tranen heen, dolblij met het ringetje. Ze omhelst haar ouders en bedankt ze uitbundig. Nu vindt ze haar andere cadeautjes ook leuk, die ze eerst zo achteloos opzij had geschoven.
Toch begrijpt ze wel wat haar ouders haar vertellen. Dat ze moet leren dat niet elke wens ingewilligd kan worden en dat ze, ondanks de teleurstelling, toch blij moet zijn met de cadeautjes die ze heeft gekregen.
Geplaatst in de categorie: algemeen