Uit de pols, de onderarm, elleboog of complete arm, uiteindelijk zijn het de vingers die over het toetsenbord dwarrelen, heel gewoon zoals ik ook gewoon ben, zoals veel mensen gewoon zijn en ik kan zeggen dat veel mensen doodgewoon zijn. Maar dat woord is een beetje beladen vind ik want dood is per definitie niet gewoon, ongewoon evenmin terwijl het woordje 'gewoon' op iedereen kan slaan, op jou, mij, hun en haar. Gewoon want weet je, ik ben honderd keer liever een gewoon mens dan een ongewoon…

Op zich ben ik een gelukkig mens, heb alles wat m’n hartje begeert en meer. Zijn er dingen die ik nog zou willen vraagt men wel eens en ja die zijn er zeer zeker wel. Maar dat is proberen te reiken naar de horizon want immers: kunnen veel dingen domweg niet meer. Is dat erg, welnee joh hooguit jammer te noemen. Meer niet…
De dag van vandaag kan niet meer stuk want, als onze geweldige hulp gisteren zegt dat ze “morgen“ weer even komt om wat extra te doen, schiet me ineens te binnen dat…

Vanaf de eerste dag op de toen geheten lagere school, gedroeg Hans zich als een overijverige leerling. Vooral tijdens de schrijfles wierp hij zich met volle overgave op de oefenstof. De meester deed eerst iedere letter voor op het bord. De leerlingen schreven daarna de letter over in hun lijntjesschrift. Hij leerde zo alle letters schrijven van het alfabet De vorm trof hem diep. Zijn pen gleed met steeds meer gemak over het papier. Hij zou al zonder lijnen kunnen schrijven, maar voorlopig…

In deze gevallen is een mobiele telefoon wel een pre natuurlijk want, als mamma werkt en pappa ook dan zit oma thuis te wachten op de kids die uit school komen, een prima afspraak al zeg ik het zelf. Ze hoeven niet meer te worden opgehaald, je gaat hoogstens op de uitkijk staan als de jongste spruit op de fiets, heel netjes op het verkeer lettend, over steekt en naar me toe komt rijden. Zo, dat is alvast nummer 1 die thuis is…dan gaat na een uurtje de telefoon, m’n mobiel natuurlijk en…

Nee, ik staak, ik stop ermee en ben er klaar mee! Ik kijk niet meer, ervan uitgaande dat ik de keren ervoor wel keek dan? Maar de maat is meer dan vol, overvol, bomvol ook nog! Elk intelligent figuur weet nu dus echt wel dat er een pandemie is, dat we van de ene de tweede, derde , vierde en ga zo maar door- golf in duvelen, inmiddels is tsunami nummer zes aan de beurt, jawel! Komen er net zoveel namen door de ether als er orkanen over de wereld worden gestuurd, elke orkaan een naam: elke golf…

Zit ik lekker in mijn tot kantoor c.q. tv kamer verbouwde garage, mijn ‘mancave’, te genieten van heerlijke klassieke relaxmuziek; meen ik zo af en toe irritant gejank te horen van het lijkt wel een roedel wolven, ergens uit het naastgelegen strookje bos.
Dat is gek, net over de grens ergens in Drenthe is een wolf waargenomen, maar hier in dit kleine strookje bos zullen ze toch echt niet verblijven. En zo te horen zijn het er meer dan een. Aarzel nog even om de buurman te bellen i.v.m. zijn…

Na een aantal dagen kou en regen gehad te hebben, zou het vandaag dus even heerlijk weer worden. En zeg nou zelf: het is inderdaad heerlijk weer, de boel gaat open, alhoewel dat dus ook wel gebeurt wanneer het iets minder warm is, want luchten is een pre in huize T, maar vandaag is dat dus helemaal geen ramp. De zonwering blijft waar ie zit, dus netjes omhoog zodat de zon zo goed als het gehele huis verwarmen kan, heerlijk toch, al beken ik wel dat het prettig was onze hulp hier te hebben, want…

Mijn vrouw vertelt me dat ze even een dutje gaat doen, ze heeft het druk gehad en heeft net een pakket aan hondenvoer het huis in gesleept. Ze verwacht ook nog pakketten met vogelvoer, maar vertelt ze: ‘Ik kreeg net een mailtje binnen dat de levering een paar dagen is uitgesteld.’
‘Niet echt erg toch?’ vraag ik.
‘Nou nee, er is nog wel voorraad genoeg.’ Ze schudde met haar hoofd zeggende: ‘Het wordt steeds gekker.’
‘Wat bedoel je?’ vraag ik.…

Soms wil je wel eens iets wat je mooi lijkt en tegelijk ook tegen de borst stuit.
Kwam gisteren weer thuis na een bezoekje gebracht te hebben aan een kennis en vertelde mijn vrouw dat ze toch wel een hele mooie volière hadden, met van die prachtige uitheemse vogels.
Vroeger heb ik ook even overwogen om zoiets te creëren, maar iets hield me tegen.…

Het herfstgevoel is, laten we eerlijk zijn, het gevoel van het naderende afscheid. Ja en zo wat, dat weet toch iedereen? Vergis u niet, want ondanks dat zijn er veel mensen die moeite hebben met afscheid nemen, met name van de zomer.
Op mijn werk had ik destijds een collega die, zodra de blaadjes vielen, steeds zwaarmoediger werd.
Hij stelde zich niet aan, en na nu wordt aangenomen is de oorzaak een disbalans in de hormoonhuishouding. Een verstoring van het melatonine/ serotonine gehalte. Met…

Regelmatig worden onze singels en sloten schoongemaakt en er vaart dan een grappig bootje door diezelfde singels en sloten, soms met een huif erop, zeker als het regent, maar vaak gewoon open zodat je de bestuurder, kapitein of hoe je zo iemand dan ook noemt te kunnen zien.
Deze week is onze singel aan de beurt en het regent, dus staat de huif omhoog zodat de kapitein ofwel de bestuurder droog de rommel met een grote schuif kan verzamelen, die op de oever deponeert en verder gaat met…

Soms komen de folders nog in de brievenbus, ik zeg soms want je kunt er nu op wachten dat: vanaf november ( met een beetje geluk dan) die dingen weer in de bus komen, want aan het einde van het jaar komen de folder brengers met de eindejaarskaartjes voor de goede bezorging ( waar we hier niet van profiteren dus, ) en als je ze digitaal kunt bekijken, of: je wordt er door een ander op geattendeerd, wat in ons geval zo is, dan hou je dus rekening met…,juist, die aanbiedingen waarvan je weet…

In de tv cyclus ‘70 jaar tv’ zag ik een fragment, nog in zwart wit, van een man die misschien wel als eerste op tv vertelde over wat hij in de concentratiekampen had gezien en meegemaakt – werkelijk afschuwelijk.
Het belang van dit doorbreken van die verzwijg-cultuur over dat onderwerp, opende de mogelijkheid voor velen die ook dergelijke dingen hadden meegemaakt, de weg om ook hun verhaal te doen en ook hun hart te luchten.
Iemand had immers op tv iets verteld wat hem hoog zat, had zich…

Jaren geleden zei ik ook al eens in een verhaal of column, vergeef me als ik dat niet meer precies weet: als men in Den Haag nou eens, uit de drie bovenste provincies de boeren met hun vrouwen zouden laten zetelen en tegelijk: de mensen vanuit het Haagje naar die boerderijen sturen, om elkaars werk te gaan doen, voor zeg, een week, maar langer mag ook natuurlijk, al betwijfel ik sterk of men dat volhoudt, maar dat even terzijde zeg maar….stel je voor dat die wisseling van de wacht een mooie…

De ene moeder gaat op bezoek bij haar zoon en “ neemt “ zijn schoonmoeder ook mee, oftewel beide oma’s trekken richting ziekenhuis waarbij gemeld mag worden dat die beide oma’s prima met elkaar overweg kunnen en dat is meer dan prettig te noemen natuurlijk. We “ overlopen “ elkaar niet maar hebben wel gewoon contact natuurlijk en zo hoort dat ook. Nou is de ene moeder iets ouder dan de ander maar ook dat zegt niks. Ik kom je drie uur halen zegt ze en zo sta ik om tien minuten voor…

Wat de aanleiding is heb ik even niet mee gekregen, maar het zal vermoedelijk naar aanleiding van het boek zijn wat Claudia de Breij heeft geschreven over prinses Amalia of is er misschien een briefje van haar hand uitgelekt, dat wij dit keer niet geacht worden te zien?
Er zijn Kamervragen gesteld over het feit dat indien Amalia met op een vrouw zou vallen en daarmee zou willen trouwen, zij dan wel koningin zou kunnen worden. En mogelijke kinderen hoe moet dat, met de erf opvolging – kan dat…

Zullen we nog even…en we gaan even luchten, de buien zijn elders gevallen blijkbaar en het zonnetje lokt vriendelijk genoeg om even een frisse neus te halen, gelijk maar even naar de winkel die op de kleintjes let ( alhoewel in dit geval dus even niet) en we struinen door de zaak, mijn oog valt, ( niet letterlijk hoor ) op twee knapen die links - en rechts kijkend artikelen in hun jas en tas stoppen…
Ik pak wat ik nodig heb en ga in de rij staan bij de kassa, af en toe omkijkend of ze “…

Vanaf de Nederlandse of Belgische kust ging een veerboot drie keer in de week naar Engeland, en weer terug.
Roerganger Albert stuurde het schip met vaste hand en verstand, en werd door de bemanning zeer gewaardeerd. Toch beklaagde hij zich dikwijls.
"Altijd die korte vaart over de Noordzee, heen en terug, heen en terug. Steeds datzelfde reisje... Was ik maar werkzaam op een oceaanstomer of op een grote kustvaarder. Dan maakte ik geweldige reizen met grote verrassingen mee."
Maar dat klagen…

De thee was nog maar amper doorgeslikt of daar gingen we weer. Op naar de balie dit keer.
Een man met wit haar kwam de lege wachtruimte van de apotheek binnen. Hij was nog niet eens bij de balie toen hij al riep: ‘Eh, komt iemand me nog helpen of niet?’
Petra liep naar voren en wenkte mij met haar mee te gaan. Ze begroette de man en kreeg wat gebrom terug. Ze vroeg hem naar zijn naam en geboortedatum.
‘Harms, 1938,’ snauwde hij meer nog dan dat het praten was. Toen ik hem eens goed…

Op mijn verhaal omtrent de zeven plagen, van een paar weken geleden, kwam een reactie van Franciscus die er een beetje verbolgen op reageerde door te veronderstellen dat: mijn persoontje misschien wel een geranium prinses zou zijn, niet met zoveel woorden trouwens want hij noemde zichzelf geen ridder in de geraniums waarbij ik dan meteen denk, dat hij het andersom meent. En iedereen heeft recht op een mening, mag die openbaar zetten, je kunt reageren wat je wilt maar een beetje kort door de…