Alle inzendingen van Watze Elgersma

Een tijd terug moest ik eens iemand te woord staan die mij wilde bevragen over mijn woonplaats. Ik was verbaasd, omdat ik me niet bewust was van de bijzonderheid van onze, weliswaar oude, maar toch niet zo indrukwekkende stad in de Betuwe. De man was statisticus, hetgeen mij argwanend had moeten...

Nee, dit wordt geen stukje over de dopingperikelen uit de Tour de France. Ik heb echt geen belangstelling voor de laatste onthullingen van Mart Smeets en consorten. De Tour kan mij op dit moment gestolen worden. Die wereld van leugen en bedrog, van grote en kleine machtsspelletjes, die wereld kan...

In Frankrijk heb je ze ook, malloten die dagelijks een stuk lopen van de Grande Randonnée, die lange afstands wandelingen van niks naar nergens. Deze week lopen ruim 42.000 gekken de Nijmeegse Vierdaagse, vorig jaar nog prominent in het nieuws omdat het toen een beetje warm was. Ieder jaar vraag...

Net terug uit Zuid-Frankrijk, waar we ‘Le rouge et noir’ hebben bezocht, bij de plaatselijke coöperatie goedkope wijn hebben ingeslagen, deze keer geen petanque hebben gespeeld, maar bij de supermarkt wel bijna dagelijks verse vis hebben gekocht en waar de vos inmiddels het loodje heeft...

Nu ik op het punt sta om te vertrekken, zal ik het maar toegeven: van begin juni tot begin juli is mijn domicilie: camping La Poche, quartier Mirmande. Vaak sta ik daar ook nog wel eens een paar weken in begin september. Tot mijn eigen stomme verbazing overigens, want deze camping heeft geen enkele...

Bij ons in de Betuwe kom ik doorgaans maar één keer per week bij onze plaatselijke grootgrutter, maar helaas heeft de koelkast van een caravan een beperkte inhoud, dus moeten wij in Frankrijk minstens eens in de twee dagen naar een supermarkt. Nu heb je die in vele maten en soorten: van Leclerc...

Jean-Pierre is duidelijk op leeftijd en een gewichtig persoon, ik schat zo’n 120 kilo schoon aan de haak. Zijn vrouw Marie doet in beide opzichten niet voor hem onder en met z’n tweeën vormen zij de kern van ons hoekje op de camping. Er kan hier niets gebeuren of het moet hun instemming...

Vier weken lang geen televisie, geen radio en geen kranten, alleen één keer per week een stukje schrijven voor nederlands.nl, wat kan het leven toch mooi zijn. Zo heb ik geen flauw idee hoe op het ‘werkstuk’ van het Kabinet is gereageerd na de 100-dagenstage. Ik weet niet of Mark nog steeds...

Op het moment dat u dit stukje leest, zit ik ergens in het zuiden van Frankrijk, nee, ik vertel niet waar, dat moet u zelf maar ontdekken. Ieder jaar trekken wij met onze caravan naar het land van vin rouge, soleil et baguette. Inmiddels ook het land van Sarko en niet van Ségolène, toch jammer...

U bent een trouwe lezer, dus u weet, ik fiets naar mijn werk. Dat werk is slechts twee kilometer verwijderd van mijn huis, dus om van een wereldprestatie te spreken, nou nee. Maar als gezonde jonge mannen besluiten om meer dan 200 kilometer per dag te gaan fietsen en dat ook nog eens een paar weken...

Nieuwe bewoner EBI - ANP bericht mei 2007 - VUGHT - Justitie heeft een nieuwe bewoner van de Extra Beveiligde Inrichting (EBI) verwelkomd. Deze inrichting maakt deel uit van het complex Nieuw Vosseveld te Vught. In het midden van de jaren negentig is gestart met de nieuwbouw van de EBI. In 1997...

Mijn leven is nogal saai, want ik reis zelden of nooit met de trein, ik fiets naar mijn werk en voor de wekelijkse boodschappen kan ik heel aardig slagen bij de Aldi of bij Lidl. Ik geef toe dat mijn wereldbeeld daardoor enigszins beperkt is, maar gelukkig ontmoet ik daardoor wel regelmatig veel...

Mijn spellingscontrole gaat barre tijden tegemoet, want onder de titel boven deze column verschijnt onmiddellijk een rood golfje als ik Tersnelling heb getikt. Mijn corrector - een beroep dat bij de meeste kranten al is weggesaneerd, want die barsten tegenwoordig van de schrijffouten - protesteert...

Er was eens een man die de wereld wilde veroveren, hij had op school goed geluisterd naar de verhalen over Karel de Grote, Napoleon, Hitler, enz. Dat waren mooie voorbeelden, maar uiteindelijk ging het fout met ze, nee, hij zou het beter doen en gewoon een beetje slimmer zijn. Het begon al toen hij...

Het lijkt er op dat de dreigende ambtenarenstakingen van de baan zijn. Onze rotzooi wordt gewoon weer door huisvuilambtenaren opgehaald en als er brand is komen brandweerambtenaren blussen. Alleen bij de belastingdienst sputteren ze nog tegen, ach ja, die moeten erg wennen, het was altijd némen en...

Lang voor de komst van Marktplaats, E-bay en andere websites, kon je al iets kopen of verkopen zonder tussenkomst van officiële winkels. Je had bijvoorbeeld de kaartjes op het prikbord in de supermarkt, de annonces in reclamekrantjes of – vaak nog beter – de signalen op je werk: ‘Ik heb nog...

Als de plicht roept dan gá je als gehoorzame en welopgevoede burger van dit land. Mijn oudste broer was mij voorgegaan en verhaalde in dik aangezette bewoordingen over zijn leven in dienst van Hare Majesteit. Hij ‘diende’ bij de Cavalerie, hij was dus geen soldaat, maar huzaar, hoewel hij bij...

Wij Nederlanders zijn over het algemeen best vriendelijk, we groeten bekenden op straat en steken daarbij soms zelfs de hand op. Dat gaat kennelijk niet altijd vanzelf, vandaar dat men in Rotterdam groetzones heeft bedacht. Belachelijk natuurlijk, want groeten moet gewoon zijn en niet opgelegd via...

Het zal ruim vijftien jaar geleden zijn dat ik voor het eerst een bezoek bracht aan Istanbul. Ik was in gezelschap van mijn Turkse vriend Hassan – u kent hem misschien nog uit één van mijn eerdere columns. Wij bezochten Turkije in het kader van een studiereis en spraken met vakbonden en...

Ik geef het maar eerlijk toe, soms word ik wat vergeetachtig. Gelukkig heb ik nog mensen om mij heen die dat opvangen en die mij soms helpen belangrijke dingen niet te vergeten. Want, verjaardagen, attenties, telefoonnummers, adressen, ik zou zonder hulp én hulpmiddelen te boek staan als een grote...

Vaste lezers van mijn columns weten het inmiddels, ik ben een Fries van geboorte. De eerste taal die ik leerde was Fries, soms droom ik in het Fries, sterker nog, als ik me kwaad maak, dan scheld ik zelfs in het Fries. Hoewel ik al meer dan 35 jaar geleden geëmigreerd ben uit mijn Heitelân,...

Ja, we worden nu toch eindelijk even intiem. Op het moment dat u dit leest, lig ik in het plaatselijke hospitaal bij te komen van een prostaatoperatie. Ook ik heb mij in het verleden wel eens bezondigd aan platvloerse grappen. Een stotterende collega toevoegen: “Niet druppelen, maar...

Voor werk, kerk en samenleving ben ik ’s avonds nog wel eens op pad en ik mis daarom (gelukkig!) nogal eens sommige Tv-programma’s. Als mij dan de volgende dag wordt gevraagd of ik ‘Opsporing Verzocht’ heb gezien, dan moet ik het antwoord schuldig blijven. Dat blijkt een grote lacune te...

Ruim twintig jaar geleden vervoerde ik mijn dierbaren in een Peugeot 305 - uiteraard tweedehands - maar een vering…geweldig. Deze auto had echter één groot nadeel, hij wilde soms niet starten. Nu ben ik sinds mensenheugenis lid van de ANWB én van de Wegenwacht, dus toen het noodlot toesloeg,...

Laat ik vooraf elk mogelijk misverstand wegnemen, ik ben zeer ordentelijk opgevoed. Geboren en getogen in een tamelijk welvarend middenstandsgezin (want zo heette dat toen) van Gereformeerde huize. Dus als ik het heb over onderbroekenlol, dan was dat lol waarbij je in ieder geval je onderbroek aan...

Ooit had ik een mooie kop met haar, met donkerblonde golvende lokken. Er is zelfs een tijd geweest dat ik het liet groeien tot op mijn schouders. Mijn vrouw zegt wel eens dat ze mij om mijn haar heeft gekozen, ze moet dus wel ontzettend verliefd zijn geweest. U kent toch het gezegde: “als je wilt...

Het hoge woord moet er nu toch maar eens uit, Friezen en Groningers, dat is eigenlijk water en vuur. Mijn, overigens geweldige, schoonzoon met Groningse roots, heeft nogal wat te verduren gehad van mij, stijfkoppige Fries. Hij probeerde ons te overtuigen van de geweldige Groningse kookgewoonten en...

Als je een redelijk groot ego hebt, dan wil je gezien worden, dan wil je dat men je ziet staan of tenminste dat men je ziet. Voor mij geldt slechts het credo van Multatuli: “Ik wil gelezen worden”. Ik geniet er van als steeds meer mensen de columns van www.nederlands.nl aanklikken. Maar met...

Je hebt een gezellig avondje met vrienden, familie of zo, en de drank vloeit rijkelijk. Dan is er altijd wel iemand in het gezelschap die gek gaat doen, die gaat op zijn handen staan, vertelt een mop, waarvan de clou mislukt, enz. Bij ons in de Betuwe zeggen ze dan: “Iedereen heeft recht op zijn...

Terwijl in het Friese Beetsterzwaag een nieuw kabinet in elkaar wordt gefrutseld en de ghostwriters ruzie maken over wie nu welk stukje tekst voor Ayaan Hirsi Ali heeft geschreven, moet jij je toch wel erg beledigd hebben gevoeld. Het spijt me Hassan, maar ik ben te ver gegaan, je zult dit als een...