Alle inzendingen van Anneke Haasnoot

Ze was als zoveel vrouwen van haar leeftijd veel te lang blijven hangen in een onbevredigend huwelijk. Pas toen ze er ook lichamelijk aan onderdoor dreigde te gaan, nam ze de grote stap. Wat een moed, zo kort voor haar vijfenzestigste. Het huis waar ze zoveel nare herinneringen aan had overgehouden, werd ver beneden de prijs verkocht. Ze zou er hooguit…

Het was een mooie, zomerse dag in augustus. Het was nog vroeg in Katwijk aan Zee. Op verscheidene winkelruiten prijkte mijn achternaam . Op die van een schoenenzaak, een modezaak en een beddenzaak o.a. Ik maakte overal foto’s van. Ook van het monument aan de boulevard waarop de namen prijkten van alle vissers die omkwamen op zee tussen 1919 en 2000.…

Het was even schrikken toen ik een brief van de politie op de deurmat vond. Gehaast maakte ik hem open, bang voor een bekeuring als ik was, maar nee, het ging over iets heel anders. Er bleek een nog vrij jonge man te zijn vermoord in het weekend. Op de parkeerplaats in de buurt van het winkelcentrum- en nog beangstigender- de crèche en de basisschool…

Het liep tegen elven toen ik ‘s avonds thuiskwam en het was een warme dag geweest. Ik maakte snel wat crackers met smeerkaas en hoewel de smeerkaas uit de koelkast kwam, vloeide hij al gauw van de crackers over het houten bord. Kliederig en plakkerig dus, maar dat was het de hele dag al geweest. Drukkend benauwd en geen zon. Opgewekt was ik ‘s middags…

Erg snel krijgt men mij niet kwaad, maar áls het iemand lukt, ben ik ook direct woedend of op z’n minst zeer verontwaardigd. Zover kreeg Jet Bussemaker, Minister van onderwijs, cultuur en wetenschap mij. Wat is er in ‘s hemelsnaam met haar aan de hand? Dat vrouwen van Venus komen en mannen van Mars, dat wist ik al wel, maar dat Jet nu uit een geheel…

Het gebouw deed niet prettig aan. De ligging ervan was ook al niet geweldig, omdat het middenin de drukke stad stond en werd omringd door hoge flats. Het had een liefelijke naam, deftig, want gespeld met ae. Dit om nog enigszins de schijn van ‘kale kak’ op te houden. Bij binnenkomst zagen we een bejaarde dame op een bankje zitten. De receptioniste…

Ze had haar best weer gedaan; de gastvrouw. Op de extra grote eettafel stonden tal van lekkernijen. Er was werkelijk aan alles gedacht. In het midden bevond zich een enorme, glazen vaas met wijd uitwaaierende bloesemtakken, waaraan al wat kleine, groene blaadjes verschenen. Op de takken zaten piepkleine siervogeltjes en hingen transparante hartjes.…

Klokslag half acht betreed ik de bibliotheek. Het is er muisstil. Ik besluit de trap naar de eerste verdieping te nemen. Daar zit de receptie. Van de dame achter de balie krijg ik te horen dat de lezing waarvoor ik kom, op de vierde etage zal worden gehouden. Ik ga op zoek naar de lift. Op de vierde zit een vader samen met zijn dochter te lezen.…

Hij lag op het strand van Berckhey, dat toen nog niet door de Zandwolf was verslonden. Hij had het benauwd. Maar liever zo sterven, dan met een harpoen in zijn lijf. Jong en oud, arm of rijk, stroomde toe. Geleerde heren maten hem op en beschreven hem. Twee jongens grinnikten om zijn grote geslachtsdeel. Nog voordat er schuttingtaal aan te pas kwam…

Het is zondagochtend. Ik draai me nog eens heerlijk om. Dan hoor ik een hoge, schelle kinderstem: ‘Snuuuuffieieie, kom, Snuffieieieie, kom dan.’ Oh nee hè, dit is echt irritant als je uit kunt slapen omdat een ander lid van het gezin je eigen hond uitlaat. Die arme, onbekende Snuffie krijgt het wel te verduren: ‘Neeeeee, Snuffie. Niet doen. Foei. Af…

Toen ik opkwam, stond hij er alweer; mijn trouwste fan. Ik wist dat ik hem intrigeerde en niet alleen hem. Door de eeuwen heen heb ik al heel wat bewonderaars versleten. Nu was het decor waarin ik optrad altijd van een adembenemende schoonheid. Dat moet worden gezegd. Ik wil mezelf niet al teveel eer aan doen, maar ook niet te weinig. ‘Gegroet,…

Ze had hem laten weten dat ze hem vanwege gezondheidsproblemen niet langer kon mailen. Ze had veel met zichzelf te stellen en alle energie moest op genezing zijn gericht. Jarenlang had ze zichzelf verwaarloosd. Stond er een karretje, dan was het van ‘span mij er maar voor.’ Ze was daarop flink afgerekend. Hij was er dagenlang ziek van geweest en had…

Ik keek naar de drie bergen materie: een hoop schors, een hoop mirre en een hoop kruiden. Ik slaakte een diepe zucht. Ik wist dat ik nooit ouder dan vijfhonderd jaar zou worden en dat mijn tijd er bijna opzat. Mijn voorgangers en ik behoorden tot het geslacht van de vuurvogel en hadden in vele landen gewoond. In Egypte, in China, bij de Grieken en…

Ze kwamen achter elkaar, beiden zwaar steunend op hun rollater, de metro binnen. Zij was duidelijk een vrouw met overwicht, hij was broodmager en er stond een zwarte tas op zijn karretje, waaruit een slangetje stak dat tot in zijn neus liep. Duidelijk een verborgen zuurstoffles dacht ik. Zijn stem was krachteloos en ik kon de klanken die hij uitstootte…

Ze was al vrij snel na het huwelijk zwanger geraakt. Met zijn eerste vrouw, met wie hij tien jaar getrouwd was geweest, had hij nooit kinderen gekregen. Die stierf al jong aan kanker en ja, hoe gaat dat dan in een klein, geïsoleerd vissersdorpje. Er was niet zo heel veel keus, dus koos hij voor de vrijgezelle vrouw van dertig die later mijn oma zou…

Ze liep met haar boodschappenlijstje wat gehaast het warenhuis binnen, toen ze hem in het vizier kreeg. Hij liep misschien twee meter voor haar. Ze besloot hem even aan zijn jasje te trekken; een fleece geruit houthakkers vest in zijn geval met daaronder een blauwe schipperstrui. ‘Hé, hallo, hoe gaat het met jou?’ Hij schrok zichtbaar, verzonken in…

Als we aankomen bij de Koninklijke Schouwburg van ‘de Stad achter de duinen’ is het al 19.20 uur. We hebben dus nog tien minuten om onze kaartjes af te geven, het toilet te bezoeken en onze stoelen te vinden op rij drie van balkon een. Het is een zachte najaarsavond en er staat nog een behoorlijk aantal mensen voor ons, onder wie een opvallend koppel…

Het is heet. Er heersen absurd hoge temperaturen in een land dat toch vooral als een land van mist, zout, sneeuw en regen bekend staat. Alle ramen en deuren van het tehuis zijn dicht. Op de kamers overstemmen de ventilatoren de vele geslaakte zuchten. Ach, het personeel doet zijn best, al is dat dan een tandje lager. Luchtige kleding vervangt hun verplichte…

Ze liep met haar hondje eens een ander rondje, de vrouw van middelbare leeftijd. Dat je soms beter niet van je pad af kunt wijken, zou haar al snel duidelijk worden. Een jongen van een jaar of tien met een stalen pijp in zijn hand zat een jongetje achterna van hooguit vijf jaar. Het was drie tegen een, want er waren ook twee grotere meisjes bij. ‘Ik…

Eindelijk was het zover! Ze zou gaan lunchen in het Kurhaus van Scheveningen. Het was een leuke traktatie, zij het verlaat, voor Moederdag. Ze keek altijd uit naar Moederdag, maar juist dit keer waren de kinderen niet geweest. De een zat op Texel, de ander in Disney Parijs. Toen enige tijd later haar jongste kleindochter verjaarde, bleek er geen troostbloemetje…

‘Ik heb geluk gehad, oh ja, uiteindelijk heb ik enorm veel geluk gehad.’ De oude vrouw lag op haar sterfbed en snakte naar adem. Velen hadden al afscheid van haar genomen, zelfs Tsaar Peter de Grote had haar bezocht, en wie was zij nu helemaal? Een omhooggevallen kind van een ooit welgestelde gokverslaafde en de dochter van een cipier. In de jaren…

Hun verblijf leek wel een kasteel, een burcht meer, zo hoog als het lag. Vanuit het niets leek het te zijn opgerezen. Ik verbaasde me erover, ik was maar twee weken weggeweest, hoe konden ze in korte tijd dit verwezenlijken en nogal liefst zo dicht tegen ons huis aan? Wat de kasteelheer nu precies deed om de kost te verdienen, werd me niet duidelijk…

Ik was gewaarschuwd. Met het openbaar vervoer was het slecht gesteld. Reisinformatie had mijn ongerustheid wat weg weten te nemen. Alleen, de buschauffeur snelde nu net de halte voorbij waar ik had moeten uitstappen. Daardoor gebeurde het dat ik geen tien minuten hoefde te lopen naar mijn logeeradres, maar drie kwartier en dat dan ook nog eens in de…

Het lukte de mensen maar niet mijn vriendin in een hokje te plaatsen, haar te bestempelen als zijnde zus of zo, of onder een noemer te brengen of te typeren. Hoewel dat laatste nog enige kans van slagen zou kunnen hebben. Als kind was ze al ouwelijk en wijsneuzig. Er was niet veel dat haar ontging. Volwassenen voelden zich altijd wat onbehagelijk in…

Het is nog vroeg als ik met mijn ‘intieme vreemde’ zoals Lillian B. Rubin hem zou noemen, op weg ga naar Heino. Ik had nog niet eerder van het plaatsje gehoord, maar het bleek tien minuten treinen van Zwolle te liggen. Ik associeerde de naam tot voor kort alleen met een aan de ziekte van Graves lijdende Duitse schlagerzanger. Het is absurd druk…

Op Tweede Paasdag togen we naar Hazerswoude. Ik had kinderen en kleinkinderen enthousiast weten te maken voor Lammetjesdag. Om 11.00 arriveerden we en een man in felgeel wees ons waar te parkeren. Het regende en het was koud. De vele gekleurde gieters die aan een lange lijn langs de boerenschuur hingen, vrolijkten me direct op. Ze schommelden zacht…

Ik liep de kamer binnen waarin ze lag. Beschaafd als altijd en tot in de puntjes verzorgd. De kist was spierwit en bekleed met zijde. Om haar heen stonden van hoog naar laag opgestelde zuilen, waarop de mooiste boeketten lagen die ik ooit had gezien. Vijf witte, hartvormige heliumballonnen waren bevestigd aan het hoofdeind van de kist. Achter de laatste…

In Woodenshoe Country woonden vreemde mensen, tenminste, dat zou zij vast gezegd hebben als ze van het bestaan ervan geweten had. Het volk was er over het algemeen nogal bleek, hoewel er ook aardig wat lichtgetinte en donkergekleurde mensen rondliepen. Het was niet zo heel moeilijk om te voorspellen dat er op den duur een goudkleurig ras zou ontstaan…

Er is een kleur die al jaren favoriet is bij vrouwen en kleine meisjes en die wordt geboycot door jongens en mannen. Sla een willekeurige speelgoedfolder open en u heeft het bewijs. Het begint vaak al bij de geboorte. Kraamvisite krijgt lichtblauwe en witte muisjes op beschuit als het een jongetje is en roze en witte muisjes, als er een meisje is geboren…

Het is een vreselijk woord. Het is een woord dat vernedert, diep, diep vernedert. Het is een woord dat ik steeds meer hoor in de stad waar ik woon en daarmee in de buurt waar ik woon. Ik snap nog steeds niet waarom mensen het gebruiken. Het is mij ook wel eens nageroepen. Dat was tijdens een dagje Den Haag. Ik keek niet uit bij het oversteken en…