Alle inzendingen van rob chevallier

Flash! Na pak weg tien jaar rij ik weer eens op de route van vroeger. Niet veel veranderd. Hier en daar een nieuw hekje rond een tuin. Een enkele keer een heel nieuw huis. En ik zit nog steeds achter een veel te langzaam rijdende legertruck. Achterkant open, jonge jongens links en rechts in de...

Het lijkt wel alsof we met z’n allen steeds sportiever worden. Nou ja, het gaat hier nu even niet over het gewone rondjeslopen, een stukje fietsen of wandelen, of andere echte sportprestaties. Nee de mensen die zich tegenwoordig sportief noemen willen vooral gek zijn. Die vinden het leuk om vijf...

Mijn broer heeft de bio-manie te pakken. Wanneer het begon weet ik niet meer, maar het is in ieder geval een voortschrijdend ziektebeeld. Hij neemt steeds meer producten zelf mee, omdat die een of ander biologisch keurmerk hebben. Tegenwoordig zoekt hij als hij blijft eten, bij alles wat op tafel...

Snooker is gemener dan een teamsport. Als je bij een teamsport verliest kun je tenminste troost zoeken bij je lotgenoten. Je kunt ook iemand van je eigen team verrot schelden vanwege een kapitale blunder. Niks aan de hand, beetje teambuilding en de volgende wedstrijd gewoon weer met z’n allen er...

Wat een rare avond kan die laatste van het jaar toch zijn. Meestal gaat het allemaal wel goed met mij, maar nu heb ik rond half twaalf heel even last van Het moment. De eindejaarblues dus. Op dat ene moment begrijp ik dat het fenomeen iedereen kan overkomen. Onverwacht, onvoorzien en ongewild....

“Alleen een eigen geldje”, antwoordde mijn vader vaak als ik vroeg of hij nog iets gewonnen had in de Staatsloterij. Maar nog vaker had hij helemaal niets gewonnen. Hij moet een jaar of dertig, veertig meegespeeld hebben, voordat hij tot de conclusie kwam dat het hem toch wel behoorlijk veel...

Goed, nog één keer het h-woord en dan is het wat mij betreft helemaal afgelopen met dit ellendige bewijs van taalarmoede. De onbekende bedenker moet zich maar gaan schamen in een hoekje van zijn koophuis. Jawel, ongetwijfeld heeft deze man of vrouw zich ook watertandend vastgebeten in de worst...

Ineens is er weer kleur op straat. De natuur schudt de winter van zich af, maar de mens ook. De veelkleurige shirts van fietsers zijn weer terug. Aan de overkant van de weg, maar ook vlak bij. Terwijl ik rustig fiets van huis naar mijn werk, flitst er weer eentje langs. Ik probeer heel even bij te...

Deze week was het weer raak op de Nederlandse televisie. Elke middag zaten drie heren uren lang te kwebbelen over fietsende mannen. En over alles wat daar bij hoort. Vallende mannen, grappende mannen, etende mannen. Pijntjes, kwaaltjes, gewonnen of verloren wedstrijden, ja zelfs geboortedata en...

Ooit zit je in je leven met de vraag of je gaat kiezen voor de zachte of de harde sector. Nou ja, dat geldt niet voor de creatievelingen en sportievelingen. Die doen hun eigen ding en vinden hun weg wel. Maar heb je dat talent niet, dan moet je dus je toekomst kiezen. Ja, je kunt het gewoon maar...

”Pff”, zucht een vriend aan de telefoon. “Het is weer november, ik haat november, het is ieder jaar weer absoluut de drukste maand.” Inderdaad, in november zit de werkstress aan de top. Zomer en herfstvakantie zorgen nog voor wat rust, maar dan is het plotseling vroeger donker en lijkt het...

Gelukkig zijn er steeds meer natuurfilms op televisie. En gelukkig daarin aandacht voor de verwoesting van onze eigen planeet. Maar helpt die aandacht voor de klimaatverandering wel? Gaan we nu anders over onszelf denken? Misschien. Alles helpt, maar er is een manier om ook de grootste groep mensen...

Knikkeren op het schoolplein was best leuk. Vooral als het goed ging. Je begon met een paar kalkjes, die mini, breekbare balletjes. Met wat geluk, maar vooral een vaste hand en spelinzicht kon je de mooiste knikkers veroveren op anderen. Ha! Dat gaf een goed gevoel. Je bleef winnen tot je ook die...

Het leek wel alsof er bij de nucleaire top in Den Haag maar één man op bezoek was. Hoe alle andere belangrijke dames en heren in Nederland arriveerden bleef onbekend, maar van de President van de Verenigde Staten weten we alles. Elk detail van Obama’s bezoek werd uitvergroot. Dat moet wel...

Het moet nu maar eens afgelopen zijn met die eeuwige vier jaargetijden. D’r moet er gewoon eentje bij. Want sinds de laatste pakweg twintig jaar is er iets vreemds aan de hand in augustus/september/oktober. Het kan in deze tijd nog zonniger zijn dan de beste zomer of somber en regenachtig als een...

In deze barre economische tijden gaat het goed met mij. Zo goed dat ik bijna geen tijd heb om deze column te schrijven. Toch doe ik het, in het extra uurtje wintertijd. En ik heb mijn octrooi veilig gesteld, dus conccurrenten op de markt hebben het nakijken. Ik geef toe het is een niche-markt...

Zo rond een uur of vijf wordt het onrustig op het Nederlandse strand. Hier en daar beginnen vrouwen hun kinderen te verzamelen. De klok van zes begint in zicht te komen, dus etenstijd. Die Hollandse gewoonte zit bij velen diep ingebakken. Mussen kunnen dood van het dak vallen en sneeuwbuien kunnen...

Kun je de aandacht voor de val van de muur een hype noemen? Nee, want volgens het woordenboek is een hype iets dat tijdelijk veel aandacht trekt maar in feite niets voorstelt. En dan zitten we bij de muurval niet goed, want het was op 9 november 1989 al een van de indrukwekkendste gebeurtenissen...

Weer heb ik me ingehouden, maar ik heb me nu voorgenomen om de volgende keer toe te slaan. Voor de zoveelste keer zag ik een man die eerst de motor van z'n auto startte om daarna uitgebreid z’n ruiten ijsvrij te maken. Nu ben ik helemaal niet zo’n doorgewinterde milieuactivist, maar ik...

De Europese Commissie heeft weer eens een idee. Wel ja, zo af en toe moeten die dames en heren uit Brussel ook even van zich laten horen. Want anders zou je nog gaan denken dat ze de hele tijd achteroverleunen daar in hun machtige kantoorpanden. Nu zeggen ze: dat uurtje de klok terug, dat moeten...

Die vreemde stilte op straat, als het Nederlands elftal speelt, daar hou ik wel van. Mysterieus is het, surrealistisch en een beetje spookachtig. Je kunt midden op straat lopen en wandelen en het kan wel vijf minuten duren voordat je een ander mens tegenkomt. Het lijkt alsof je beland bent in een...

Twee collega's jarig op één dag. Is al jaren zo. Feestelijke dag, want onze twee oudste heren pakken altijd extra uit. Ze delen de kosten van het gebak en halen elk jaar de duurste en lekkerste taartjes van de stad. Rond een uur of tien nemen we even de tijd voor het vieren van de verjaardagen....

Een paar uur voordat de winkels sluiten gaat de telefoon. Vaag familielid. Ze komen misschien langs met kerst. Doen ze wel vaker, soms komen ze daadwerkelijk, soms niet. Ik ben er al een beetje aan gewend, het zijn mensen die gewoon doen waar ze zin in hebben. Zou ik ook wel willen, maar die...

Mijn moeder reeg onze kerstkaarten altijd aan een touwtje. Het waren er best veel want allerlei vrienden en vage bekenden stuurden elk jaar trouw hun kaartje. Maar de meeste kaarten kwamen via de werkrelaties van mijn vader. Hele grote exemplaren zaten daar bij. Die zorgden er voor dat de...

Nog net op tijd in de remmen. Ik ken ze allemaal, die fietsverkeerslichten waar je gewoon door kunt rijden als ze op rood staan. Maar een enkele keer stop ik toch: als er politie in de buurt is, of als er een kind staat te wachten. Op het laatste moment zie ik het meisje dat geduldig bij het rode...

Zal er ooit nog een Nederlander of een Belg de Tour de France winnen? Kan natuurlijk altijd, je weet maar nooit. Maar hoe? In ieder geval moet een talent uit de lage landen direct het land uit. Want van onze journalisten krijgen de renners geen rust. Alles wat die wielrenners doen moet besproken...

Wat een begin van de week. Op weg naar mijn werk zie ik voor mij een collega rijden. Helemaal fout. Collega’s op het werk, dat gaat nog, want je moet tenslotte genoegen nemen met het onvermijdelijke. Maar als ik de deur weer uit ben wil ik terug naar een andere wereld, ver weg. Reizen is geen...

Zaterdagmiddag en Sinterklaastijd, geen gezellig moment om te gaan winkelen. Maar ik moet wel, want het artikel dat ik nodig heb is alleen vandaag nog in de aanbieding en ik had tot nu toe geen tijd. De winkel waarin ik beland ben is veel te druk, rumoerig en onrustig. Ik kan me niet concentreren,...

„Wilt u ook de nieuwe kaart?“, vraagt het meisje aan de kassa in de supermarkt. Ha, op die vraag was ik voorbereid. De snode plannen van deze winkelketen moet zo’n beetje elke Nederlander opgemerkt hebben. Voor mij is het duidelijk: ik heb geen behoefte aan gesjoemel met persoonlijke gegevens...

We leven op kostbare grond, dat weten in ieder geval de huizenbezitters. Maar ook degenen die geen eigen stukje hebben worden gelukkig steeds wijzer. Uit die Nederlandse grond kun je een hoop nuttige dingen halen. Dat wisten we een jaar of vijftig geleden al toen de gasbel bij Slochteren ontdekt...