Inloggen
voeg je dagcolumn toe

Dagcolumn

Hard werken

”Pff”, zucht een vriend aan de telefoon. “Het is weer november, ik haat november, het is ieder jaar weer absoluut de drukste maand.” Inderdaad, in november zit de werkstress aan de top. Zomer en herfstvakantie zorgen nog voor wat rust, maar dan is het plotseling vroeger donker en lijkt het wel of chefs beseffen dat de tijd te hard gegaan is. Van alles moet er ineens af voordat de feestdagen in december beginnen. Geld moet op, jaarlijstjes moeten gemaakt worden, er moeten plannen en werkschema’s voor volgend jaar zijn en nog veel meer.

Steeds meer regeringspartijen zijn trots op al die harde werkers in Nederland. Ze zijn verworden tot een uithangbord van de prestatiemaatschappij waarin we leven. Ze zijn ook het symbool voor veel geld verdienen, zodat zij in ieder geval in staat zijn om de financiële klappen die de politiek steeds weer uitdeelt, op te vangen. Ben je een hardwerkende Nederlander, dan redt je het wel in het leven. Zo niet, ben je een outcast, een desperado en een nietsnut.

Gelukkig zijn er uitzonderingen. Mijn vriend werkt gewoon goed voor z’n modale inkomen, maar van echte werkstress heeft hij vrijwel geen last. Alleen dus in november. “Vreselijk”, zegt hij met een zwaar vermoeide stem. “Nu is het negen uur en ik ga zo maar weer naar bed. Vorige week heb ik elke dag minstens tien uur gewerkt. Het is echt niet normaal. Ik heb alleen wat tijd om te eten en verder doe ik niks. Geen televisie, geen krant, geen internet. Opeens zag ik dat Obama herkozen is. Van die hele verkiezingen heb ik helemaal niks mee gekregen”.
Mmmm, bedenk ik. Ook hard werken heeft zo zijn voordelen.

Schrijver: Rob Chevallier, 12 november 2012


Geplaatst in de categorie: actualiteit

3.8 met 5 stemmen aantal keer bekeken 184

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)