Alle inzendingen over ziekte

De landmuis was jong en vastberaden. In het Noorden op het Platteland was geen toekomst. Er waren geen leuke vrouwtjes en er was geen werk. Hoewel hij erg van de natuur hield en er volop Kaas aanwezig was op de boerderij en hij er goede vrienden had ging hij op een dag naar het Zuiden, naar de grote Stad. Bij aankomst belande hij in het café de Filistijnen…

Stiekem heb ik wel eens gedacht: had ik maar een gebroken been. Want dat is zichtbaar en dan hoef je niet zoveel uit te leggen. En dan krijg je waarschijnlijk ook wat meer hulp. Welnu: ik ben van een ladder gevallen en goed ook. Met als resultaat een gebroken enkel, gebroken knie en een gebroken rib, plus een aantal indrukwekkende bloeduitstortingen…

Op de uitgestrekte savanne van wild Afrika leeft Thomas de Zebra. Hij is nog jong en wil graag een vrouwtje veroveren. Hij gaat een beetje buiten de kudde lopen en eet op een dag teveel van de jeneverbessenstruik. Hij wordt er helemaal wild van in de kop en rent aan een stuk door. Hij probeert wat te eten maar dat is een brandnetel. Nu heeft hij ook…

Mijn leven is niet alleen maar kommer en kwel. Dankzij mijn zelftraining met het dichten in het tegengaan van breedspraak en het meer controleren van emotionele verstoringen. Ik ben namelijk N.A.H.-gehandicapt. 'Belemmerd' moet ik zeggen sinds mijn in 1998 gevolgde neuro-therapie. N.A.H.: Niet Aageboren Hersenletsel. Hersenletsel opgelopen na geboorte…

Aan de overkant Omringd door zijn wakende familie, lag de man al enkele dagen stil en vredig te slapen. Als je zijn hand vasthield, zijn gezicht zachtjes aanraakte of iets tegen hem zei, verscheen er soms een flauwe glimlach op zijn broze, bleke gezicht. Toch hing er in zijn kamer geen al te droevige en bedrukte sfeer. De man had immers een hoge…

Vervlogen dagen De dagen, maanden en jaren gingen geruisloos aan hem voorbij. Zijn stille aanwezigheid was gaandeweg vanzelfsprekend geworden. Nieuwe bewoners kwamen en gingen, maar de man leefde rustig verder, schijnbaar ontsnapt aan de tijd. Wel was hij wat meer in zichzelf gekeerd, alsof hij ongemerkt aan zijn terugreis begonnen was. Een bewogen…

Het is eigenlijk iets waarover gewoonlijk niet gesproken wordt, omdat men er zich voor schaamt en het is dan ook niet zonder schroom en aarzeling dat ik dit stukje ga schrijven. Meer dan drie jaar geleden begon ik last te krijgen van een enorme winderigheid. Vooral ’s nachts was het erg. Ik woon in een nogal gehorig huis en ik ben werkelijk wel eens…

Vlekkie ‘Wat een leuk hondje’, zei de zuster, terwijl ze hem hielp bij het dichtdoen van het bovenste knoopje van zijn overhemd, en ze wees naar een foto boven zijn bed. ‘Vlekkie’, zei hij. ‘Hij was helemaal zwart met een witte vlek op zijn kopje.’ En zonder haar reactie af te wachten sprak hij met een lichte trilling in zijn stem verder, waarbij…

Uitstapje Geboeid keek hij naar buiten. De man zat samen met een aantal medebewoners van het verpleeghuis in de bus op weg naar de jaarmarkt in een naburig stadje. Hoewel hij de streek waar hij heel zijn leven gewoond had niet meer herkende, genoot hij met volle teugen van het landschap dat aan zijn raam voorbij trok. Bomen en akkers, weilanden…

Op het gebied van osteoporose is er tussen man en vrouw een hemelsbreed verschil. Dan heb ik het wel niet over ‘de ziekte zelf,’ want die is voor beide seksen gelijk, en zeker even erg. Het enige verschil ligt hem in het feit dat vrouwen er vatbaarder voor zijn. Dit neemt niet weg dat steeds meer mannen met deze aandoening rondlopen. Ook vaker op…

De titel omschrijft goed wat men meemaakt als ooit de diagnose A.D.H.D. in een gezin gesteld is. Voor deze diagnose heeft men vaak al een hele lijdensweg achter de rug. Mede gevormd door onwetendheid, de onmacht en ontelbare frustratiemomenten. Dit zowel voor ouders als ‘patiënten', wat volgens mij een heel ongelukkige benaming is. Als ouder weet…

Stille genieter Tijdens de wandeling door het verpleeghuis streken ze neer in een echt bruin café met ouderwetse schemerlampjes tegen een houten wand, een oude tapkast en in de hoek een biljart. Terwijl hij om zich heen zat te kijken hoorde de man zijn naam noemen, met de vraag wat hij wilde drinken. ‘Een jonge klare graag’, zei hij zonder enige…

Tuinman Het beloofde een mooie lentedag te worden. Voor de tuinclub een aangename ochtend om in de tuin te gaan werken. De tuinclub bestond uit bewoners die vroeger van tuinieren hielden en het plezierig vonden de hark of de schoffel weer eens ter hand te nemen. De man had zich onder aansporing van een verzorgende bij dit clubje aangemeld. Hij…

Afscheid ‘We zijn weer thuis pa’, klonk het opeens in de auto. Ze stopten voor een huis dat schijnbaar nog steeds van hem was. De man keek naar buiten, maar zijn gezicht gaf geen enkel spoor van herkenning. Ook in de woning, tussen zijn oude spullen, scheen er weinig tot hem door te dringen. Het huis was al een tijdje onbewoond, en volgens de arts…

Ja meid, wat hierop te zeggen? Hoorde ooit in ziekenhuis vrouw klagen en memmeren over ouder worden. Werd toen boos, omdat ik meende nog maar 1 jaar te hebben - te Leven. Bekte haar af met het zeggen: "Sommige mensen worden niet oud, dus eh... pure luxe waarover u klaagt". Voel het nu wel in, meis. Ik leef vooral met je moeder mee. Heb…

Warme zorg De deur van zijn slaapkamer ging open en er verscheen voor hem een zuster met een glaasje appelsap. De man lag al enkele dagen met een flinke griep op bed zich ellendig en eenzaam te voelen. ‘Mijn benen, zuster’ zei hij, ‘Ze doen zo zeer.’ Hij hoopte dat zij hem wat verlichting kon geven. ‘Ik zal eens even kijken,’ zei ze, en ging…

Het moet nu zowat acht jaren geleden zijn. De dag dat mijn moeder een brief ontving, waardoor zij zich gratis kon laten onderzoeken op borstkanker. Ze was net vijftig geworden, en volgens dat schrijven kwam zij nu toch wel in de risicozone terecht. Ik herinner mij ook nog heel goed haar eerste reactie daarop, ze vroeg zich af of dit nu echt wel nodig…

ONZE MAN Contact Ze was nieuw en naast hem aan tafel gezet. De man zat haar met enige nieuwsgierigheid te bekijken. Zijn aandacht werd vooral getrokken door het jammerend geluid dat ze maakte, alsof er een poes in de huiskamer verborgen zat. Af en toe was ze stil, om even later weer met dezelfde klaagzang door te gaan. De man begon voorzichtig…

Mijmering Een milde najaarszon gaf nog wat zomers getinte warmte. De bladeren aan de bomen en struiken kregen de kleuren van een mooie herfst. Een enkel blad dwarrelde speels naar de grond. Een duif zat geduldig te wachten op een handvol broodkruimels. De deur naar de tuin stond vanwege de aangename temperatuur open, en de eerste bewoners liepen…

Consult ‘Ga maar rustig zitten, Milou. Rustig…’ De woorden van de dokter klinken vriendelijk, maar op mij komen ze dreigend over. Ik wil niet rustig gaan zitten, niet nu het angstzweet zich sidderend uit mijn poriën perst. Ik ben bang voor artsen. Bang voor hun naalden en pincetten. Bang voor hun stethoscoop, bang voor hun spuiten. Bang voor hun…

Credo Vroeger was hij lid geweest van een kerkkoor, vertelde hij de pastor, en het liefst zong hij Gregoriaans. De man zat samen met andere bewoners in de huiskamer waar een korte gebedsdienst gehouden zou worden. De pastor zette een kruisbeeld op een tafel tussen twee zilveren kandelaars en stak de kaarsen aan. Na een hartelijk woord van welkom…

Stilleven Bij elkaar gezien leek het op een zorgvuldig geschilderd stilleven: een oude leunstoel, kunststof zonnebloemen in een stoffige fles op een houten tafeltje, een kastje met glazen deurtjes en aan de muur een schilderij waarop een jonge vrouw te zien was met een mollig kind in haar armen. Het geheel kreeg een extra nostalgische sfeer door…

Ik kreeg mijn eerste migraineaanval toen ik begin twintig was. Ik zat heel rustig de ochtendkrant te lezen toen het me opviel, dat de letters minder scherp waren dan anders. Woorden als 'politiek' zag ik als 'ploitkie', 'van onze verslaggever' werd 'vna ozne vreglasvegre'. De hele tekst zag er uit alsof de journalist dronken was bij het schrijven…

Voorjaarsgeluk De man zat bij het raam en keek verlangend naar buiten. Het ochtendzonnetje gaf een aangename warmte op zijn oude huid. ‘Ik zou wel eens naar buiten willen,’ zei hij tegen het jonge meisje dat hem zijn koffie kwam brengen. Hij had voor zijn gevoel al veel te lang binnen gezeten. ‘Na de koffie gaan we samen wandelen in de tuin,’ beloofde…

Weerspiegeling De man leek in een dikke mist rond te dwalen. Vrijwel alles in zijn nieuwe omgeving was voor hem vreemd en onherkenbaar. De mensen die naast hem zaten, zeiden hem niets. Evenmin de personen in het wit, die met veel drukte langs hem heen snelden. Dan vond hij het thuis toch een stuk prettiger en overzichtelijker. Bij deze gedachte werden…

Ontmoeting Beschenen door een milde voorjaarszon, schuifelde hij wat rond bij de uitgang van de afdeling waar hij deze ochtend was opgenomen.Toen ik hem daar voor het eerst ontmoette, bij de deur die slechts opengaat voor wie de geheime code kent, vroeg hij of hij mee naar buiten mocht. Hij wilde naar huis. Naar zijn vrouw die in zijn beleving op…

Gelezen: "Premier Balkenende hoopt ,,eind deze maand weer mee te draaien.''. Dat zei hij vrijdag bij het verlaten van het ziekenhuis in zijn woonplaats Capelle aan den IJssel. Na een operatie aan zijn rechtervoet moet de minister-president revalideren". Vreemd ... een ieder ander die werkend op z'n krent zit "mag" gewoon komen werken. Want…

Ze keek hem nog even in de blauwgrijze ogen aan en ontspande de riem meteen aan zijn rechterbovenarm. "'t Zal even pijn doen," zei de verpleegster zachtjes en prikte hem de dikke infuusnaald in de ader. "Mooie aders hebt u, Meneer, vind ik persoonlijk toch. Niet iedereen heeft er zulke, Meneer." De "meneer" wist nu niet direct wat hij denken…

Een oud dictator van een land zou wegens ziekte niet vervolgd worden. De arme man kon zich namelijk uit zijn met moorden, corruptie en andere zaken die god verboden heeft doorspekt verleden niets meer herinneren. De oude man zou lijden aan de ziekte van Alzheimer. Echter, een gerechtshof heeft recent dit in twijfel getrokken en vervolgens zijn onschendbaarheid…

Hij vond van zichzelf dat hij niet opdringerig was. Die dinsdagmorgen op de trein van Kortrijk naar Antwerpen had hij weer prijs. Ze zat tegenover hem aan het venster. Een bevallige dame, dat wel zag hij, maar ietwat te ouderwets opgedoft. Protserige volants verborgen haar magere met pezen doorploegde hals. Ooit was ze een knap ding wellicht, meende…