Ziek zijn en nadenken

Al 5 dagen ben ik ziek.
Niet zomaar, maar heel vervelend, tenminste dat vind ik.
Nog nooit ben ik me er van bewust geweest wat het verschil is tussen een goede verkoudheid en een griep.
Natuurlijk noemde ik, ook als ik verkouden was, mijn ziekteverschijnselen een griepje.
Nu weet ik inmiddels beter.
Mensenkinderen wat kan een mens zich beroerd voelen.
Ik heb dus nu echt griep.
De 2e dag was mijn oudste zoon er toevallig, echt toevallig omdat hij aan de andere kant van het land woont.
Hij heeft van alles voor mij gehaald van Echinaforce tot keeltabletten en zelfs honing.
Een buurvrouw belde ik op om een paar citroenen te halen.
Mijn oudste is namelijk van mening dat thee met citroen heel goed werkt.
Maar dan,…….de eerste 2 dagen, dat gaat nog wel, maar dan….
Je beseft ineens dat je wel erg alleen bent.
Zou ik wel eten en drinken genoeg in huis hebben?
Waarom zijn juist nu de batterijen van mijn oorthermometer leeg!!
Dan beseft een mens dat het misschien verstandig is paracetamol te gaan gebruiken.
Ik heb natuurlijk een vriendin in de buurt en die komt dat vast wel brengen.
Maar ja, ze had weinig tijd en gooide het wel door de brievenbus, wat ze dan ook inderdaad deed.
Wat voelt een mens zich dan verlaten.
Zelfs mijn dokter die in deze straat praktijk houdt was op vakantie.
Alles zat dus wel een beetje tegen.
Gelukkig had ik wel van alles te eten en drinken in voorraad.
Normaal gesproken is eten niet zo belangrijk als je ziek bent.
Maar ik ben de uitzondering die de regel bevestigt.
Vermoedelijk heb ik een sterke maag, want ik eet altijd dapper door met het idee, dat ik daardoor wel weer gauw op de been ben.
Toch kon ik door andere een nare kriebel in mijn keel niet slapen en liggen zonder geregeld een dropje of water te nemen.
Dus toch maar de vervangende dokter gebeld.
De assistente hoorde aan mijn licht krakende stem wel dat het menens was.
Er werd dus door de apotheek een paar pilletjes tegen de kriebelhoest gebracht.
Dat was dan ook de reden dat ik zo ongeveer 4 uur ”onder zeil” geweest ben.
Dat slapen doet een mens dan wel erg goed.
Maar toen….!!
Tringtring ….de bel.
Mijn vriendin die de paracetamol door de brievenbus gegooid had kwam even kijken hoe het ging.
Ik werd van thee voorzien en ze ging voor me afwassen.
Alle frustratie is dan weg en een mens voelt zijn bestaansrecht weer.
Sinds deze morgen weet ik dat ik aan de beterende hand ben, maar ik heb hier wel iets van geleerd.
Voortaan ga ik goed nadenken als ik hoor dat er iemand ziek is, of ik iets kan doen.
Al was het maar een boodschapje.

Schrijver: Eva Mensch, 4 februari 2006

Evamenschchello.nl

ziek helpen boodscha helpen boodschap

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.4 met 5 stemmen 905