Alle inzendingen over werk

De straten rondom het gigantische complex van het Zorgcentrum dragen namen van kleuren, zoals "vermiljoen" of "indigo". Ik nader het witte gebouw met de vele ramen waarachter de appartementen van de bejaarden schuilgaan. Mijn toekomstige begeleider staat al op me te wachten bij de Receptie. Ik...

Op het gymnasium sloeg ik geen slecht figuur, maar na een "carrière" in bedrijfsleven en overige sectoren van de maatschappij, die men met recht desastreus of rampzalig in plaats van fortuinlijk of voorspoedig kan noemen, had ik mij aangemeld voor het schoonmaken van een kippenhok. Via een ruilh...

De sociale media.... Ja, dat heeft wel heel wat voordelen! Scholen, onderwijsinstellingen, wat voor bedrijven ook, zenden berichten naar alle schermen in huizen en kantoren. Wat komt het heerlijk snel en ongehinderd over! Hoe rap kan men daar ook antwoord op geven. Allerlei reacties zwermen naar d...

Het schip legde ergens aan de Westkust van Zuid-Amerika aan. "Breng jij maar eens alle zakken vol cement naar buiten en het dek op," bromde de bootsman tegen Reinier. "Dit schip wil ik nooit meer zien!" raasde Reinier, die liever weer zwerver wilde zijn. Bliksemsnel rende hij de loopplank af,...

Reinier de landloper stapte moeizaam voort door de sneeuwstorm. Vliegende vlokken plaagden zijn hals en gezicht. Zelfs in dit wijde veld kon je maar een klein eindje voor je uit zien. Hier en daar was nog een schimmige vorm zichtbaar. Een eenzaam huis of een boom? Tenslotte zakte Reinier zuchtend i...

Onderweg in de tram naar een zakelijke afspraak hoor ik ineens een stem uit het verleden. Ik weet de vriendelijke stem, die mij met een licht buitenlands accent vraagt hoe het gaat, niet gelijk te plaatsen. Iedereen die ik in deze stad tegen zou kunnen komen, zit op een tijdstip en dag als deze erge...

Jaap dommelde in, maar schrok opeens weer wakker. Boven hem vloog een vogel, vol helgele strepen en lichtblauwe vlekken. "Ik ben de vogel-van-uitdagende-twijfel!" kraste het dier luid. "Wie mij volgt, zal ook inzien hoe onzeker de wereld is. Maar die onzekerheid kan goede en sterke gedachten gev...

De bedaagde boerenknecht was druk aan het spitten bij zijn gammel landarbeidershuisje. "Op mijn leeftijd hoef ik niet meer voor de baas te werken," dacht de oude Jaap. "Mijn geld krijg ik toch wel. Maar bij mijn vertrouwde huisje werk ik prettiger dan ooit. Hoor hoe de aardkluiten op mijn spa valle...

Ik wist nooit dat de stad mijn domein zou worden na het afscheid van de allerliefste, maar de stad is mijn toevluchtsoord geworden, mijn hoedster, mijn beschermster, mijn geliefde en mijn vriend..... Ik had gehoopt dat mijn geliefde binnenstad, decor van mijn omzwervingen en dwaaltochten mijn werkt...

Van de Tilburgse Multi Functionele Accommodatie met de euforische, maar misplaatste naam "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat maakt met zich wellicht - doch geheel ten onrechte - een paradijselijke, hemelse voorstelling. Daar bevinden zich aan langgerekte gangen eendere lokalen, begrensd door mat...

De bus kwam tot stilstand en hield schijnbaar onnodig lang halt bij de bushalte in afwachting van een chauffeur die zijn voorganger zou vervangen. Vertrouwelijk schoof ze (een passagiere?) een stukje (een stoel?) dichter in de richting van het gangpad en vroeg ze de mevrouw aan de andere kant daarva...

Bij De Clásico (0-4 voor Barcelona!) waren verschillende werkeloze trainers aanwezig die leken te azen op de topbaan die Benítez ongetwijfeld binnenkort zal moeten opgeven.

Het leven kent zijn schaduwkanten. Ik moest mijn mannetje bellen omdat ik helemaal vol zat. Ik kon zogezegd mijn ei niet kwijt, ik zat tot aan het plafond, mijn lijf was totaal verkrampt. Mijn mannetje, een potige probleemoplosser met handen als snoepscheppen van de Jamin, stond direct de volgende...

Bob van der Munt, een kundige zakenman, zat 's morgens vroeg in zijn huiskamer. Hij bladerde zijn kasboeken eens door. Ha, die grote geldsommen lachten hem toe! Zijn vrouw riep hem voor het ontbijt. Terwijl Bob een boterham met abrikozenjam verorberde, zei hij tegen zijn zoon: "Willem, straks kr...

1969, een jaar duurt lang als je eraan het begin van staat, maar in feite vliegt het zo om, zoefffffffffff en het is december, ook in het bejaardentehuis vanzelf. Ook daar werd natuurlijk Sinterklaas en zwarte piet verwacht vanzelf, het was niet alleen een kinderfeest, het was en is een feest v...

1969, Valide heren 2, als alle mannen beneden waren en er dus ontbeten kon worden, was het de bedoeling dat op de plaats waar eens grote schuifdeuren hadden gezeten, een "zuster" ging staan om te bidden want het grootste deel van de Valide Heren was Katholiek en dus werd er voor elke maaltijd gebe...

De directeur heeft een collectie jonge meiden voor diverse taken aangeschaft, die nu het pand bevolken, heupwiegend door de gangen huppelen, gekleed in feeërieke kledij, die hun schoonheid accentueert. Zij nemen nu de plaatsen in in het sfeerloze gebouw achter de geavanceerde computers..... In d...

In de typekamer was het niet goed toeven. Heen en weer geslingerd tussen de commando's van hogerhand en de spanningen van onderop, fungeerde de cheffin als onwillige buffer tussen beide regionen van het bedrijf en zelfs haar persoonlijkheid en haar lichaam waren het slagveld geworden waarop deze on...

Vijftig jaar geleden, zo vertelde ze mij was ze geen moment alleen maar zelden vrij van werkjes en klusjes. In die tijd normaal misschien maar ik hoorde tot mijn verbijstering dat zelfs de pauze " tussen de middag" moest worden benut om bijvoorbeeld het aanrecht toen nog een granieten geschrobd moes...

Een bejaarde buurvrouw gaf ons, kinderen nog, eens het boek cadeau, nog uit haar eigen jeugd, met de titel: "Het vrolijke freuletje." Daarin wordt verhaald over vrolijke "bakvissen" die zich door hun minnaars laten ophalen in vandaag de dag gedateerde auto's, die tennissen en snoepen van bonbon...

29.1 Mijn eerste secretaressebaantje was geen succes en de daarop volgende sollicitatie ook niet. Bij het uitzendbureau waar ik vervolgens naar toe ga, krijg ik te horen dat ik aan de slag kan als scheepslasser. Ik denk eerst nog dat ik voor de gek word gehouden, maar het blijkt serieus bedoeld. ...

Gistermorgen reed ik door de landerijen van Noord-Limburg. Het is een mooi en onbekend stuk Nederland, waar de Maas doorheen slingert. Dorpjes met karakteristieke kerken, tuinbedrijven en natuurgebieden wisselen elkaar af. Het was een mooie Hollandse zomerochtend. Tussen de velden liepen zo hier...

Geachte heer/mevrouw, Hierbij wil ik de motivatie uiteenzetten die mij ertoe brengt te solliciteren op de vacature van leraar muziek (15 uur per week, 2-e graads bevoegdheid) aan uw school. Allereerst wil ik u vertellen dat ik vanaf mijn vroegste jeugd een passie heb gevoeld die groter was da...

‘Ze hadden een sifon in de hoofdleiding van het riool’ zei de ene man tegen de ander en die schoot in de lach. ‘Echt waar?’ Kijk, dat zijn nu deskundigen. Die kunnen ervoor zorgen dat jij in een paar woorden niet meer begrijpt waar het over gaat. ‘Ze hadden de buis gewoon met plakband i...

Meer dan vijfentwintig jaar geleden heb ik voor het laatst de wandeling gemaakt; de afstand afgelegd die mijn appartement scheidt van het gebouw (of de kazerne, of het gekkenhuis, of de gevangenis) waar ik gedurende negen lange jaren mijn werkplek en collega's had gevonden en waar ik op die (fatale...

Diederik Samsom zou er goed aan doen om na deze desastreuze verkleiningsnederlaag in navolging van zijn mislukte voorganger Wouter Bos een riante functie in het bedrijfsleven te aanvaarden.

In mijn nog "werkzame" periode kwam het natuurlijk voor dat mensen met vakantie gingen, dat gold niet alleen voor de mensen van de bank, maar natuurlijk ook voor het "sop"-personeel, oftewel de interieurverzorgsters of domweg de schoonmaaksters, want tja dat er schoongemaakt moest worden, waren ...

Mijn eerste vriendinnetje droeg de naam "Gabie". Ze was mijn buurmeisje, het meisje van wie men zei dat ze bij haar geboorte al lang zwart haar had..... Samen stepten we, ik op de glanzend-rood gelakte step, over de paden van een parkje in de omgeving van mijn ouderlijk huis en samen gingen we ...

Leuke titel wel, zeker als men bedenkt dat het totaal niets met geloof of kerk te maken heeft, helemaal niet, maar ik wil toch mijn gemoed een beetje luchten. Niet dat het nou zo zwaarwegend is, maar er zijn toch acties ondernomen naar aanleiding van mijn uitspattingen. Ik beken! Heel wat jaren g...

Toegegeven; het zou misschien niet onaangenaam geweest zijn om in het grote, labyrintisch geconstrueerde gebouw, in een kamer op éénhoog, die je met een witgelakte, steile trap kon bereiken, samen met meerdere dames de in de Kringloopwinkel binnengebrachte kleding te inspecteren en te sorteren.......