Alle inzendingen over kinderen

Ik kreeg een brief van de SVB. Heeft u enige idee waar die afkorting voor staat? Ik vermoed dat de helft van u geen idee heeft. Het is een overheidsinstantie die overeind wordt gehouden door kantoorklerken. Dit wordt door het Westen bij een communistisch regime 'verborgen werkeloosheid' genoemd. U zult wel denken: Gustaf is nukkig. En u heeft…

Zo kort duurt het eigenlijk dat een kind, nog kind is, vanaf de geboorte van het kleintje kom je er al achter dat de tijd van dicht bij je houden zo beperkt en zo kort is. In de baby tijd ben je qua geknuffel en de ah's en wee's de kleine om de haverklap kwijt. Logisch want wat is knuffelbaarder dan een zoet ruikende baby met zijn/ haar eigen luchtje…

Het is allemaal zo 'deskundig', als goor schuim op wit verzacht papier wat de mensen melden over kindermishandeling. En de kinderen schreeuwen, als uit de wereld weggeslagen door woorden die moorden, door handen die hun zielen splijten. En de therapieën zijn gericht op het overleven van zulke misdaden. Geen van deze hulpinstanties stopt het…

Het plaatselijke Sufferdje komt door de brievenbus. Maarten pakt ‘m op en leest, terwijl hij naar me toe loopt. Die vrouw ken ik, zegt hij met overtuiging. Oh? reageer ik gedachteloos. Ja, die werkt bij de Gemeente. Ik stop waar ik mee bezig ben, kijk hem peilend aan. Ja, knikt zoon nog eens. ‘En jij kent haar? vraag ik. ‘Ja, ze werkt bij de Gemeente…

Het hoogtepunt van de door het Nederlands elftal pover gespeelde wedstrijd tegen Turkije (1-1) was de act van Wesley Sneijder waarmee hij aangaf dat zijn Yolanthe dit jaar een kind gaat baren.…

"De sterren verschijnen eerst een voor een. Dan fonkelen er duizenden, je telt er geen" (Zr. Theodorien) Aan een nachtelijke hemel zijn niet direct alle sterren zichtbaar. De verst gelegen sterren lichten soms op uit de duisternis, worden zichtbaar, terwijl andere voorgoed aan onze ogen onttrokken blijven. Zo speur ik de hemel van mijn bewustzijn…

We zitten te eten. Zoon loopt van tafel om iets anders te doen. Het is niet de eerste keer. Maarten, zeg ik, je bord is nog niet leeg, we zijn nog aan het eten, kom aan tafel. ‘Je bent snel afgeleid, mannetje’, laat ik me ontvallen als hij weer gaat zitten. Ik lijk op een hulphond, zegt zoon. Hij kauwt moeizaam. Een hulphond? vraag ik. Ja, als je…

Toen ik nog een klein ventje was woonde mama en papa in een heel klein dorp in de kop van Noord-Holland. In onze straat woonde ook hoefsmid Klaas. Vaak ging ik kijken hoe hij het hoefijzer onder het been van een paard vast sloeg. Altijd was ik verbaasd hoe het paard zo stil bleef staan. Weglopen kon hij toch niet want Klaas had zijn been een flink eind…

Er wordt altijd gezegd dat domme vragen niet bestaan, toch? Maar wat ik nu vertel is wel degelijk DOM met hoofdletters, want wanneer een kleinkind (10) bij ons logeert, is het in het begin nog lollig maar allengs wordt het antwoord irritanter. Dylan? Een verstrooid 'wie IK?' komt mijn kant op, ja hoeveel van jou zijn er in huis nu? Kijkend…

T. zit achter het computerscherm, hij klikt met zijn muis en muziek vult de kamer. Ik luister. ‘Dit is de achtergrondmuziek bij de spelletjes van Maarten, op de tablet, zegt T. Het klinkt vrolijk. Een lekker ‘niets aan de hand deuntje’, zeg ik. Zoon zit aan tafel. Hij eet ondertussen een cracker met smeerkaas. Hij kauwt gretig, kijkt dromerig voor zich…

Nu ik eindelijk het omgaan met de computer redelijk beheers dankzij spontane hulp van mijn jongste kleinzoon Richard, heb ik ook het internet en de schrijverssites ontdekt. Eerst was ik van plan een gedicht in te sturen bij gedichten.nl, maar ik ben nog te bevreesd omdat daar zoveel mooie gedichten staan, die ik de afgelopen dagen met graagte heb…

Tijdens het omkleden in het badhokje, kletst zoon wat af. ‘Weet je wat leuk is? zegt hij, terwijl hij zijn spijkerbroek uittrekt. ‘We staan op de bowlingbaan. Dan staan we op een rijtje, iedereen laat zijn blote billen zien. Dan gaan we op een rijtje allemaal poepen. We pakken de drol op en gaan er mee bowlen’. Zijn heldere stem klinkt door de ruimte…

Het was een paar maanden voor Liselores vijftiende verjaardag. Ze kamde haar haren en bekeek het resultaat in de spiegel. Haar aandacht ging van haar haren naar haar neus. Waarom had ze toch zo'n rechte kleine neus? Heksen en tovenaars hadden lange of scheve neuzen. Fedan had een lange neus die ook nog scheef was. Hij was heel erg knap. Ze zuchtte…

Nu Liselore een tienerheks was, ging ze er vaak op uit met Spetter en Hoorntje. Ze zwommen en vlogen in en over Mosarivier en door en over de bossen. Als haar broer Berald meeging met zijn dolfijn en eenhoorn, dan hadden ze samen veel plezier. In het jaar na Liselores tiende verjaardag werd Berald twaalf jaar, en mocht hij naar de Tovenaarschool…

Eindelijk was het zover. Het was een week voor haar tiende verjaardag. Liselore mocht haar eenhoorn, haar Hoorntje, zoals ze hem al genoemd had, opnieuw ontmoeten in het magische bos. Deze keer zou hij voor altijd met haar meegaan. Opgewonden deed ze haar mooiste heksjesjurk aan met alle kleuren van de regenboog. Zingend liep ze naar de keuken, waar…

Het meisje op de foto heeft aarzelende borstjes en op de achtergrond is het huis zichtbaar. Het meisje ben ikzelf op 13-jarige leeftijd en het huis is mijn ouderlijk huis uit die tijd. Veertig jaar later zag ik het arbeidershuisje terug, op een oktoberdag, toen storm en regen de ramen geselden zoals eens mama's harde handen waren neergekomen op mijn…

Als de dag van gisteren weet ik terug te halen, hoe het was om zwanger van jullie te zijn, als de dag van gisteren, weet ik bijna nog, hoe de negen maanden, negen lange maanden waren. Als de dag van gisteren weet ik nog dat de voorbereidingen voor de komst van jullie heel normaal verliepen. De bezoekjes aan de huisarts, een verloskundige had ik niet…

‘Ik zal jullie eens een poepie laten ruiken’ zeg ik met een bravoure, die ik niet meen. Zoon schatert het uit. We zitten in de auto op weg naar de ijsbaan. Ik heb sinds kort nieuwe schaatsen, verjaardagscadeau van T. Met het huren van schaatsen hield ik nog een slag om de arm. De toon is gezet, nu moet ik wel. Als we even later het gebouw binnenlopen…

Eens per jaar kwam oom Wim uit Rotterdam in onze jeugdjaren naar ons, kinderen, naar het huisje in de volkswijk. Dan was het feest, want oom Wim, een aantrekkelijke vrijgezel, ging steevast met ons vliegeren. Daartoe gaf hij ons opdracht latjes en touw te gaan kopen en het glanzende, half-doorzichtige vliegerpapier in schitterende kleuren: groen, blauw…

Behept met ouder(s) die maar niet willen afleren dat je er toch niet aan moet denken en was het altijd al zo, ongekend heftig? Los van het feit dat het niet eens bij je op zou moeten komen om je dochter van twee onder een KOUDE douche te zetten, maar wat is een WARME douche nou voor 'n straf? Alsof ze het stamelen hebben uitgevonden..." wist niet…

Veel mensen zijn eenzaam. Ik zou het erg vinden als je niemand hebt om mee te praten of om leuke dingen samen te doen. Maar je kan gehandicapt zijn en dan is er van ware liefde sprake als een pracht mens is die je blijft verzorgen. Hulde voor het personeel in een verpleeghuis. Zij moeten met weinigen veel patiënten verzorgen en waardering voor de regering…

Ze gevonden is, net na de geboorte, gelukkig maar want de rapen waren temet bijna gaar, ze werd op tijd gevonden en men besprak wat nu te doen met haar. Een kinderloos echtpaar ontfermde zich over haar, waren gelukkig met het kind, werden nog gelukkiger met elkaar en zo volgde een aantal heel fijne jaren, waarin het paar en het kind, volkomen tevreden…

Met veel genoegen en wellicht ook met de nodige moeite brengen we onze kinderen groot. Het kan wel eens wat pijnlijk zijn om ze op latere leeftijd minder mee te maken, omdat we ze min of meer "los hebben moeten laten." Hadden we ze misschien veel langer bij ons willen houden? Een sterkende gedachte is dat je je kinderen tenslotte niet voor jezelf…

Voor het eerst sinds lange tijd bezocht ik De Efteling. Herinneringen aan vroeger werden geopend, doorkruist door momenten uit het heden. Een beetje zoals het park is opgebouwd. Het Sprookjesbos is herkenbaar voor elk kind. Maar door de voortdenderende tijd inmiddels ook voor elke volwassene. De latere en vaak wildere of op zijn minst spannendere attracties…

Omdat zoon en schoondochter druk doende waren met hun werkzaamheden buitenshuis, pasten wij, opa en oma, op de beide nakomelingen. De oudste van acht vermaakte zich met zijn spelcomputer op zijn kamer. De jongste, die drie jaren telde, speelde bij ons in de huiskamer. Het was een interessant jongentje dat niet snel van zijn stuk was te brengen. Donker…

Omdat onze zoon een verplichting had waar ook zijn vrouw voor was uitgenodigd, werd aan ons, als grootouders gevraagd een dag te komen oppassen. We zouden blijven slapen zodat we onze beide kleinzoontjes naar bed konden brengen. Feest voor hen, maar ook voor ons. Tot nu toe hadden we slechts een enkele keer een middagje op mogen passen. De jonge…

Ik trof hen aan bij de bushalte, te midden van de hordes van mensen die dagelijks het Stationsplein overstromen, als het ware uitgebraakt door het Openbaar Vervoer, door de bussen, treinen en taxi's die hun haltes aandoen als bijen de bloemen in een welvoorziene tuin; een kleine donkere jongen en zijn moeder. "Si,si" herhaalde de vrouw tijdens haar…

Teder koesterde ik, toen ik nog een kind was, mijn schamele en armzalige bezittingen en ik bewaakte ze streng, als waren het de Kroonjuwelen. Als de tijd weer was aangebroken dat de jaarlijkse Kermis de centrale pleinen van de stad in beslag nam, kreeg ik soms een babypopje met toebehoren als een kammetje, een borsteltje, flesje, bedje en kleertjes.…

‘Ik hoop dat Art en Jan-Jaap morgen weer mee mogen doen, mama’, zegt zoon na afloop van de uitzending. Zijn ogen schitteren. Hij spreekt de namen van de BN’ers vertrouwelijk uit, alsof ze familie van hem zijn. Vanaf dat moment is hij bevangen door koorts. We kijken iedere avond naar ‘de Slimste mens’, het programma met zowel benullige als onbenullige…

Quinsy krijgt, terecht, de Zwarte Piet toegeschoven. Beiden zijn potsenmakers en elkaars gelijke, Quinsy doet kunst en Zwarte Piet vol overgave. Kinderen discrimineren niet.…