Alle inzendingen over school

“Je moet ook afscheid durven nemen, van alles wat overbodig is. Kleine onbenulligheden, prullaria, goedkoop gelul en tenslotte mensen. Het leven is niet oneindig.” Je weet het allemaal zo goed te vertellen. We schuilen voor de regen in een telefooncel. We zijn vreemde vogels in een...

Ik ben opnieuw het krijtwitte gebouw gepasseerd met de neergelaten donkerblauwe zonneschermen, waarvoor nu ook de veelkleurige vlag, symbool van tolerantie, wappert. In 1965 namen de leraren mij in hun, figuurlijk gesproken, "erudiete omhelzing" en wij, scholieren, gaven hen bijnamen; de...

Ze kwam uit Breda, de stad die ik met mijn kinderlijke verbeeldingskracht "de serene stad" noemde. We schreven 1962: tweede klas lagere school. We leerden het schrijven met pen en inkt en de schuin geschreven hoofdletters namen vormen aan onder onze kinderhanden. De zelfgemaakte inktlap met de...

Het is welhaast vanzelfsprekend dat in Tilburg voor de studenten in de omgeving van de campus heel wat tot stand is gekomen dat voorziet in hun behoeften. Grote witte letters geven aan dat zich ergens achter de solide stenen vesting van de muren de sportzaal bevindt waar ik veertig jaar geleden...

Het langwerpige gebouw, opgetrokken uit lichtgele baksteen in de stijl "Nieuwe Zakelijkheid" siert nog altijd de Ringbaan Oost in Tilburg. Er was een architectenbureau in gevestigd en lange tijd stond het leeg, maar eens was daar de Rijks H.B.S. "Koning Willem II" in gevestigd en daar bracht ik...

Op de pasfoto, aangebracht op de collegekaart uit 1972, die ik nog altijd bewaar, is het portret afgebeeld van het meisje dat ik was (lang haar rond het glimlachende gezicht; een hippie in de flower-powertijd, die nooit echt hippie werd). De barakken, collegezalen, gangen en trappenhuizen van wat...

Mijn vroege jaren op het lyceum waren allerminst onaangenaam; we mochten tekenen en kalligraferen onder leiding van meneer Heijdenrijk en meneer Hurkens leerde ons het notenschrift. We traden op in de Schouwburg in een grootse, moderne opera, getiteld; "The Astronaut". Later stelden Vergilius,...

Het breien was mij kennelijk moeilijk aan te leren. Het rozenkranszakje dat door geduldig was- en strijkwerk van Zuster Theodorina tenslotte presentabel was voor de jaarlijkse handwerktentoonstelling in een lokaal van ons lage houten schoolgebouw droeg niettemin de sporen van veel zweterige en...

Mejuffrouw H. in de cognackleurige trui schudde alle toekomstige leerlingen en ook mij de hand op de eerste schooldag. Het tijdperk van "aap, noot, mies" was aangebroken en vanaf mijn plaats tegen de gelaagde muur van het houten schoolgebouw zou ik voortaan het wilde, onstuimige spel van mijn...

Hoe kan dit nou? Van overheidswege wordt bepaald dat: ouders met een cruciaal beroep terug mogen vallen op nood opvang voor hun kinderen , dan geldt dit toch voor alle kinderen in het onderwijs? Zoveel begreep men er toch wel van en dus: vraagt moeder opvang aan voor haar zoon van acht jaar, immers...

Hoe demotiveren we de toekomstige mensen die in de zorg willen komen werken? Nou dat is peanuts hoor, fluitje van een cent, of zeg ik in dit geval fluitje van een wortel, want die speelt de hoofdrol in deze! Er zijn namelijk in de zorg, ook in de thuiszorg best zeg maar: bedrijven of instellingen...

De meidagen van het jaar 1983 waren aangebroken. Bjarne was weer bezig met leren voor zijn examens op de Middelbare tuinbouwschool. Tom, de jongere broer van Bjarne, was op het Amsterdamse politiebureau geweest. Hij had zijn eigen stereo gestolen, aangifte gedaan van diefstal en zo de...

De eerste algebrarepetitie leverde me een drie op en dit cijfer vormde een teleurstelling. Vol enthousiasme had ik me op de opgaven gestort. Het ging zo goed met de talen; waarom nu niet met de wiskunde? Ik bloosde vaak in de klas bij de elegante meneer Lepelaers, maar hij had van zijn kant met...

De decembermaand van het memorabele jaar 1982 was aangebroken. Op de Middelbare Tuinbouwschool werd het sinterklaasfeest sober gevierd. Arthur had een clownspak aangetrokken en hij droeg een lange witte baard om zijn langzaam uitgesproken zinnen indrukwekkend te laten klinken. Carla, Judith en...

We waren nog kinderen en onze bebaarde, romantische leraar, zelf ook nog niet ouder dan vijfendertig jaar presenteerde ons de wereldgeschiedenis die toch bol staat van bloed en immense malaise en wapengekletter als een romantisch sprookje waarin we zozeer geloofden. Hij kalkte met zijn tekentalent...

We dromen er allemaal wel eens over dat we ons eindexamen over moeten doen.... De beproeving en de uitdaging waren destijds groot maar het papier met de welhaast gekalligrafeerde kapitale letters en de vele handtekeningen bewaar ik nog altijd. De spanning liep op in het lokaal waarin de...

Op school had de vrolijke tuindersdochter Trudy uit Zeeland haar sociale vaardigheden laten zien tijdens een spreekbeurt over het feminisme. De grappen van de populaire Arthur vielen deze keer wat minder in goede aarde. Er waren maar enkelen die lachten, de rest luisterde aandachtig naar Trudy, die...

Nee, ik was niet zo’n uitblinker in geschiedenis en dat kwam vast door het moeten opdreunen van de jaartallen dat de Hendrik’s, de Karel’s en alle andere grootheden het leven lieten, de slagen bij Waterloo, bij Arnhem en dat soort slagen, werden door dertig kinderen, misschien meer,...

In vroege jeugdjaren was ik weleens met mijn ouders het lage, carré-vormige, witte gebouw, ontworpen door architect Jos Bedaux gaan bezichtigen, onwetend en onbewust dat ik er in latere jaren mijn entree zou maken als studente (bij die gelegenheid stapten roze flamingo's, "geleend" van het...

Bjarne had zoveel aandacht voor haar leven gehad. Emma dit, Emma dat. Alles draaide om lieve Emma, aandacht voor hetgeen waar Bjarne zich mee bezighield had ze niet. Dat kon ze niet opbrengen in haar haastige leven van glitter en roem. Bjarne begon er steeds meer over te denken om haar te verlaten....

Het was een feestelijke gebeurtenis als we een filmvoorstelling kregen in de klas. In die verre jaren van geestelijke armoede en verwaarlozing waren we niet veel gewend en er was toen ook nog geen televisie. Achter in de klas, achter de ouderwetse banken van glanzend hout werd het filmapparaat op...

Zo communiceerden we eens in lang vervlogen tijd: mijn leraar en ikzelf, zijn favoriete leerlinge, via de opstellen die ik bij hem moest indienen; we waren als gevangenen die elkaar heimelijk briefjes toespeelden of als geliefden die op andersoortige wijze elkaar niet zouden kunnen bereiken. Hij...

We waren tweedeklassers op het lyceum en de heer W. was aangesteld om ons les te geven in de cultuurgeschiedenis. Hij kon geen orde houden en de klas maakte de kachel met hem aan. Deze gebeurtenissen leidden tot zijn overspannenheid en ontslag. Misschien hadden sommige zachtmoedige scholieren...

De helft van de leerlingen beurtelings naar school laten gaan in lager en middelbaar onderwijs zou het aantal potentiële besmettingen aanzienlijk kunnen laten dalen, omdat het aantal verplaatsingen en ontmoetingen sterk afneemt en de onderlinge afstand op de scholen toeneemt.

Te bizar voor woorden: gebrek aan leerkrachten wordt onderuit gehaald wanneer blijkt dat een leerkracht die al meer dan tien jaar voor de klas staat: ontslagen wordt?

Dat een vader met zijn Renault Clio (!) een school in reed in Grootebroek (NH), lijkt symptomatisch voor de wijze waarop nogal wat ouders hun zin willen doordrammen bij conflicten in allerlei vormen van onderwijs. Zij lijken zich moeilijk neer te kunnen leggen bij beslissingen van hogerhand. En...

De leraar Frans met de Italiaanse naam: "Ruedisueli" was nog jong en de edele taal die wij gymnasiasten tot ons moesten nemen en waarvan wij tijdens zijn lessen doordrongen werden, vloeide als honing van zijn lippen. Hoewel zijn elegantie, verschijning en jeugd daartoe toch alle aanleiding gaven,...

Soms denk je even (echt even) terug aan de tijd dat je naar school ging, in mijn geval een heel eind geleden en rouwig ben ik er niet om, natuurlijk heb je ervan geleerd, tenslotte ga je daarvoor naar school maar er zijn toch echt veel momenten geweest dat het luiden van de bel als zeer aangenaam...

Toen de roemruchte negentiende eeuw ten einde liep was de eveneens beroemde staatsman wiens naam Thorbecke was gekomen tot het ontwerp en de oprichting van een nieuw schooltype, de Hogere Burger School en hooggeleerde heren traden aan om de leiding te nemen over de wanordelijke klassen van rebelse...

Eens zag ik het dorp Bavel terug toen in een laat jaar een vroege winter inzette. Het dorp had zich genesteld met haar villa's en landelijke huizen te midden van de mistige landerijen. Eens, in een lang-vergeten jaar; we waren meisjes van veertien jaar, mochten we daar bij de leraar Grieks op...