Campus Batavus III

Alle jongens en meisjes die elkaar kenden van opleidingsschool Eduland, kweekvijver voor knappe koppen, stonden al licht tandakkend bij elkaar.
Ze hadden in dezelfde houten schoolbanken met inktpotjes gezeten, met z'n drieën op een rij.

Die broedplaats voor
beloftevolle bollebozen bevond zich tussen de witte muren van een opvallend laag, langgerekt gebouw met schuin oplopend dak. De ramen aan de straatzijde keken uit op een grasperk met rozenstruiken. Een rustige straat met aan de overzijde stille woonhuizen en weinig verkeer. Drie lokalen voor de vijfdeklassers en drie voor de zesde.

Aan de raamkant zaten de vlijtige liesjes, van wie sommigen uiterlijk reeds prepuberale trekken vertoonden, zoals Elfriede, Annegé en Virginia, even mysterieus als onbereikbaar voor de jongens, die aan de gangkant zaten. Milanion, Carolus Helveticus en Cernus Externus, nieuwbakken bewoners van de campus, waren nog lang niet toe aan die adolescentiefase. De meeste van hen vertoonden duidelijk minder in het oog springende groeistuipen. Geen baard in de keel nog, hooguit wat onderhuidse aanwas van spierballen.

De onzichtbare waterscheiding tussen de sexen werd zo door die bankopstelling keurig in stand gehouden.
De meesters hadden dan ook minder moeite hun autoriteit te laten gelden, voorzover dat überhaupt nodig was. Een plateautje met daarop een stoel en bureautje, dat was alles. Een juffrouw was er niet, afgezien van dat ene uurtje handwerken als de jongens zich op het schoolplein in slag- en trefbal moesten bekwamen.

Er bestonden nog geen drukke klassen, met allerhande rugzakjes, alleen drukke hoofden met breinen die al wat binnenkwam als een spons in zich opnamen.
Bij vaderlandse geschiedenis bijvoorbeeld wemelde het van de wapenfeiten van onze heroïsche voorvaderen, namen die nu nog terug te vinden zijn op de borden van straten. Anders gezegd, de historie van een roemrijke natie, het koninkrijk der Nederlanden. Heel overzichtelijk allemaal.

Het bord werd volgekalkt met een af en toe piepend krijtje (gekerm aan de raamkant), met vragen links en antwoorden rechts.
Eindeloze staartdelingen en cijferreeksen met sommen, vierkantswortels en kwadraten
en om de zoveel tijd hingen er levensgrote wandkaarten. Om de koppen fris te houden werd er gratis schoolmelk uitgedeeld.
Eens in de week kregen zij van het schoolhoofd een mondje Frans: van een vader die een pijp rookt en een moeder die het brood snijdt.

Op die opleidingsschool werd je gedrild om je voor te bereiden op het hoogste niveau: hbs en gymnasium. Geen film, kleuren-tv of monitor in de klas, maar een schoolradio - met luidsprekers aan de muur...Het was het snoepje van de week! Niks passieve recreatie...zo maakte ieder z'n eigen voorstelling van een spannend feuilleton.

En nu stonden zij hier, voorbereid en gedrild, aan het begin van een nieuw hoofdstuk in hun schoolcarrière.
Met een breed gebaar nodigde Iuvencus hen uit en ging hen voor, met statige tred, schrijdend door de poort. Daarachter bevond zich het voorgeborchte van het heilige der heiligen... met ingehouden adem en kloppend hart liepen ze achter hem aan.

... Vervolg van de wederwaardigheden van Milanion e.a. tijdens hun initiatie op de Campus Batavus.

...wordt vervolgd ...

Reünie Gymnasium

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

2.5 met 6 stemmen 148