Alle inzendingen over Wilhelm Hensel

In 1829 trouwde jij met de kunstschilder Wilhelm Hensel (1794 - 1861), de zoon van een protestantse dominee. Hij woonde vanaf 1828 in Berlijn, waar hij hofschilder, hoogleraar en lid van de academische Senaat was.…

In 1829 trouwde jij met de kunstschilder/hofschilder Wilhelm Hensel, geboren op 6 juli 1794 in Trebbin. Zijn zus Luise Hensel was een religieuze dichteres en lerares Duits, die de gelofte van maagdelijkheid aflegde en volbracht.…

Jij had de kunstschilder Wilhelm Hensel al op jouw 16-de ontmoet en jij bent in 1829 met hem getrouwd. Hij is geboren op 6 juli 1794 in Trebbin en zijn vader was dominee Johann in Linum. Zijn zus Luise Hensel was een religieus dichteres en onderwijzeres.…

Lucas plast in zijn broek en hij wil de bank verlaten, maar daar is Wilhelm ineens, ook met een bivakmuts op. 'Nee, kereltje, hier blijven jij en verroer je niet, anders schiet ik een kogel door jouw duffe kop!', zegt Wilhelm, die de bankdeuren op slot draait.…

(voor Christoffer Wilhelm Eckersberg (1783 - 1853)) Jij bent geboren op 2 januari 1783 in Blakrog, gemeente Aabenraa, Zuid-Jutland. Jouw ouders waren de schilder/timmerman Henrik Vilhelm Eckersberg en Ingeborg Nielsdatter. In 1786 verhuisden jullie naar het dorp Blans, nabij Alssund.…

Wilhelm Prins, een halfbroer van Baffalo Bill, heeft niet in de gaten dat hij in de val rijdt. 'De reis is langer dan ik dacht', denkt hij, 'ze hebben me in het fort om de tuin geleid.'. Het magere paard kwijlt uit zijn bek. Een pijl schiet vlak voor het paard in de grond, hij steigert, Wilhelm valt, zoekt dekking achter een rotsblok.…

In Wilhelm's atelier deden jullie in alle vrijheid aan zelfstudie, al zal Wilhelm jullie geregeld geholpen hebben. Een bekend werk van Wilhelm is 'Verwoesting van Jeruzalem', destijds aangekocht door Ludwig de Eerste van Beieren. Hij was ook boekillustrator, o.a. voor de werken van Goethe en Shakespeare.…

Rebecka Dirichlet en Fanny Hensel speelden 's zondags concerten met jou. Daar leerde je de pianist/componist Clara Schumann. Je schreef duetten, cantates en gedichten, op muziek gezet door Goethe en Geibel. Je composities werden zeer gewaardeerd door de muziekcritici Ludwig Rellstab en Robert Schumann.…

Ze liepen hand in hand te kuieren door de straten van dit kleine stadje op zoek naar iets dat in hun pas verworven huisje paste. Ze liepen van het ene naar het andere curiositeitenwinkeltje op zoek naar, ja wat eigenlijk? Het moest origineel zijn en een verleden hebben, zeg maar een verhaal kunnen vertellen. Ze waren zojuist uit een winkeltje al…

Het was al aan het donkeren toen ze het stadje verlieten, de straten waren nat en de lichten van het tegen verkeer hinderde hen bij hun rit. Tijdens het rijden deed de motor staccatoachtige afrembewegingen maken juist alsof deze de hik had. "Wat is er aan de hand" vroeg Liesbeth. "Heb je wel getankt, zit er wel genoeg brandstof in, wanneer heb je…

Midden in de nacht werd Liesbeth gewekt door een geluid dat ze niet thuis brengen kon, ze stootte Franck aan maar deze reageerde niet. "Franck, hoor je dat niet of wil je het niet horen, luister dan toch, wat zou dat daaronder kunnen zijn". Weer porde ze in zijn rug en riep nu met een gedempte maar beslissende stem: "Hé, Franck, word eens wakker…

"Wat ga je doen" vroeg Franck verongelijkt "ik ben extra naar het dorp gereden om…ach laat ook maar". Hij wist uit ervaring dat als zij zo reageerde er toch geen land met haar te bezeilen viel. Zij ging terug naar boven om enkele minuten later weer onder te staan, nu gekleed in een blauw joggingpak met daarop een embleem van een boemerang. Tevens…

Nu hij alleen was probeerde hij dat "ding" nog eens op te tillen, en het die plaats te geven die ze samen bedacht hadden, maar hij had tevens respect gekregen voor de manier waarop dit ding hem behandelde. Hij kreeg zo langzamerhand een hekel aan deze pendule. Hij begreep ook niet, waarom zij zo bezeten was om deze klok kost wat kost te willen kopen…

De wind was iets sterker geworden maar van storm was er nog geen sprake, Liesbeth genoot van dit weer en liep dan ook met ferme passen in de richting van de haar zo vertrouwd geworden zee. Hier kon ze haar gedachten ordenen en weer klaarheid brengen in haar zo drukke bestaan. Hier liepen ze al vanaf ze hier woonden en aan het in orde brengen van hun…

... Haar Franck was echter heel anders, ze voelde zich bij hem geborgen en in hun seksleven was ook alles oké. Hij maakte tijd voor alles, en kon zichzelf helemaal wegcijferen, dit gevoel had ze nooit bij Jens gehad. Ze betrad al fluitend het erf, van de verbolgenheid van vanmorgen was geen spoortje meer te bespeuren, deze wandeling had deugd gedaan…

Liesbeth had na 'n dag of twee de moed opgegeven en was naar de plaatselijke politiepost gestapt om daar aangifte te doen van het verdwijnen van haar geliefde. Ze werd lang ondervraagd maar men geloofde haar verhaal niet echt, en dat voelde ze ook aan. Men had haar aangeraden om de eerste tijd geen buitenlandse reizen aan te treden, dit vanwege het…

Niet wetend wat eerst te doen gaapten de twee vrouwen door het venster en het was Eva die als eerste op de ruit klopte. Eva klopte nogmaals zonder dat binnen iemand naar hen keek, men deed juist alsof er niemand was. Eva’s gelaat verkleurde van asbleek naar woedend rood, en een sissend “tja”, ontglipte aan haar opeengeperste lippen, “ze doen juist…

“Kom even hier zitten en bekijk samen met mij deze krant, want ik vermoed dat je dat nog niet gedaan hebt”. “Misschien zit hier wel de sleutel van dit bizarre verhaal, ik kan me anders geen logische reden bedenken”. Terwijl Eva dit zei, plaatste Liesbeth zich naast haar vriendin aan de tafel en keek zonder interesse naar dit stuk dagblad. Met haar…

“Wat zullen we doen Liesbeth, gaan we naar mij thuis of wil je hier blijven slapen. Het is mij om hetzelfde waar ik slaap, hoor!” Liesbeth zat in gedachten over de krant gebogen zonder deze echt te lezen want daar was het kaarslicht niet sterk genoeg voor. Ze had ook geen gasvullingen meer voor de kampeerlamp die nu in de keuken als verloren hing.…

Met kloppend hart en de moed in de schoenen duwde Liesbeth de deurklink zachtjes en geruisloos naar beneden, hield even stil om dan met een harde duw de deur open te gooien. Eva die direct achter haar vriendin stond had haar handen tot vuisten gebald alsof ze in haar eentje de eventuele indringers te lijf wilde gaan. Beide vrouwen stonden met wijd open…

Eva had alles gevonden zoals Liesbeth het haar gezegd had maar vond toch dat het maar behelpen was, ja als je alle comfort gewend bent en dan een stapje terug zetten moet is dat een hele teleurstelling. Toen ze klaar was en aangekleed kwam Liesbeth naar beneden. Ze gaapte en zat met haar handen door de haren te strijken en zei iets wat Eva met de beste…

Deze opmerking hield natuurlijk geen steek, maar alleen de gedachte dat er over haar probleem gepraat werd zonder dat ze er zelf aan deel nemen kon, wrong. Ze zag aan het optrekken van Eva’s wenkbrauwen en de starre blik, dat ze wel degelijk op Eva’s ziel getrapt had. Nee, dit was een straatje te ver, dit kon ze niet maken. Eva die genoeg mensenkennis…

Liesbeth en Eva hadden de afgelopen nacht in Liesbeth’s huis verbracht zonder dat er noemenswaardige gebeurtenissen waren voorgevallen. Het kon ook wel aan het weer gelegen hebben dat ze zo goed geslapen hadden. De wind stond hard en het had de hele nacht geregend, en als het dan weer eens donderde dan kropen ze tegen elkaar aan. Een van de dennentakken…

Verschrikt liepen Eva en Peter de keuken in om Liesbeth bij te staan. Ze vonden haar lijkbleek met omhoog staande haren, leunend tegen het aanrecht aan en niet wetend wat haar zojuist overkwam. Beide handen omklemden de rand van het aanrecht zodat de vingerkootjes wit zagen. “Wat is er gebeurd, vroeg Eva. Ik weet het niet, maar het schijnt me toe…

Een bizarre, wrede, claimende en egoïstische voorwaarde van Wilhelm. Je werd een levende legende en de kranten bleven je interviewen. In 1933 overleed Erich en in 1934 overleed Wilhelm. Door het nazisme verhuisde je in 1938 naar Betsy, ook weduwe, in de Amsterdamse Wolkenkrabber, gebouwd door J.F.…

Op 29 maart 1931 overleed Wilhelm Graaff in Gundelsheim.…

Net als Wilhelm lekker houthakken. Maar dan in Duitschland. Bajesteit Bernard kan toezien vanaf gene zijde. En Geert Mak zal weer wat te schrijven hebben. ‘Hoe de hoogmoed verdween uit Holland.’…

(voor Wilhelm Lehmbruck (1881 - 1919)) Je bent geboren op 4 januari 1881 in Duisburg. Je vader Wilhelm Lehmbruck was een mijnwerker in Meiderich en je moeder was Margaretha. Je was de vierde van acht kinderen. Door een beurs van het gemeentebestuur kon je naar de School voor Toegepaste Kunsten in Düsseldorf om de beeldhouwkunst te leren.…

Hij was een leerling van de filoloog/geleerde Karl Lachmann, een goede vriend van Wilhelm en Jacob Grimm. Wilhelm overleed in 1869. Tenslotte studeerde je af als theoloog. Daarna was je van augustus 1871 tot 1879 gouverneur bij adellijke, Baltische families in Sint-Petersburg. Je was ook in Finland.…

Je was ook beïnvloed door de artistieke visies van de realistische portretschilder Wilhelm Maria Hubertus Leibl en Wilhelm Trübner. Leibl was weer beïnvloed door de Nederlandse, oude meesters. Leibl en Trübner werden beiden door Courbet beïnvloed. Trübner was eveneens een groot bewonderaar van Leibl.…