Alle inzendingen over gevaarlijke poëzie

Gevaar-gevaren-gevaarlijk! De digitale wereld van nu- is niet mijn idee van een kleine wereld, eerder eentje van heel veel ongelukken…..…

Op weg naar de winkels zijn we en rijden we achter elkaar omdat de scholen weer zijn begonnen en je dus ogen in je achterhoofd moet hebben, evenals ogen boven je oren. Want of ze nou een verkeersdiploma hebben gehaald of niet, in de praktijk komt het er domweg op neer dat de jeugd denkt de wereld en wijsheid in pacht te hebben! Fout dus, jawel, hartstikke…

Desalniettemin blijft het een gevaarlijk idee, temeer daar er al zoveel ouderen ten onder gaan aan dit ongrijpbare gedoe. Nog even en we hebben een lichting kinderen die gewoon geen grootouders meer heeft, want: die geknakte bomen mogen als eerste tegen de vlakte!…

Herinneringen onder het stof van schoenendozen...hoe we als kinderen uren zoet waren met brandende kaarsen achter een gordijn op zolder. En wie heeft nou niet de tijd in rook zien opgaan? Strak kijkt de lucht op ons neer...ik en mijn zusje. We zochten ons rotjes naar Great balls of fire, maar dat was vroeger. Vroeger wist men nog hoe vuurwerk als een…

Nee, niet ik hoor alhoewel de eerlijkheid me gebied te zeggen dat ook ik wel eens een verkeersregel overtreed! Tuurlijk wel, stiekem door rood licht rijden is er zo eentje, je voelt je meteen een stuk jonger als je zoiets uithaalt, echt waar! Maar de acties die men tegenwoordig uithaalt op de weg, of het fietspad die liegen er niet om! Een simpel…

Eigenlijk had ik U iets willen vertellen over het weer, maar weet U , dat weer is volgende week nog net zo grappig als deze week, dus dat komt wel goed als ik een nare dag heb, want dit onderwerp, daar schrok ik van, en als waarschuwing wilde ik toch even meegeven, dat er kinderen zijn die maffe spelletjes doen, spelletjes die gevaarlijk zijn en waar…

Zeg nu zelf, die gast is een belediging, een geváár voor de poëzie!”…

Onverantwoord, een ander woord is hier niet voor om mensen zonder telefonisch netwerk en bereikbaarheid te zetten. Veel van mijn kennissen hebben net als ik al jaren een abonnement op Telfort. Om wat voor een reden ook zit de gemeente Axel in Zeeuws-Vlaanderen zonder mobiele telefoon. Oftewel ik en met mij nog veel meer mensen (want ondertussen weet…

Zie je wel, ik wist het. Ik had hier niet naar toe moeten gaan. Een receptie van een klant. Alleen om den brode ga je naar zoiets toe, maar je onderschat de risico’s in het particuliere vlak. Want je leeft nu eenmaal in een klein interactief kringetje, waar altijd dezelfde mensen komen. En ik was hem al zo goed als vergeten. Alleen als ik wat teveel…

Nasr heeft het over het ‘ambt van Dichter des Vaderlands’, en dat de mediahype rond de verkiezing het uitgangspunt waar het allemaal om draait in gevaar brengt. Hij is zich van geen kwaad bewust, het gaat hem om de poëzie. Ondertussen wakkert hij door dit soort stukken in te sturen zelf die mediahype aan.…

Ga zelf op avontuur, via hem of doe als hem, Claus verruimt nu eenmaal de definities van de poëzie. Voor de poëzie staan alle definities gelijk aan grafzerken. Zo kranig is het.…

Al branden duizenden liters zwaar chemisch afval, ontploffen containers in tientallen meters hoge vuurbollen gelijk atoompaddenstoelen en voegt de hete rook ervan zich bij de rookkolom, die al urenlang als een met gif en as bezwangerde dikke, eindeloze sliert over het land trekt en uitwaaiert… dan nog zal men de bevolking met vage gissingen of met schattingen…

Een man, die erg veel van vissen hield, had een leuk roeibootje van groengeverfd hout. Heel dikwijls voer hij de grote rivier een eind af. Op een plek waar veel vissen waren, gooide hij zijn hengel uit en ging lekker lui zitten. Heel wat baarzen en karpers werden uit het water gehaald. Het roeibootje bewees zijn eigenaar steeds weer grote diensten.…

De volgende dag ga ik op pad. Eerst knip ik mijn broekspijpen af voor wat koelte, koop in het winkelcentrum Sarinah een soort van Indiana Joneshoed en een mooi vlindermes. Gewapend met deze, wat geld en een camera op mijn borst stap ik met volle moed een taxi in met de taal die ik een beetje bemachtigd had richting treinstation. Deze laat drie uur op…

Het ware gevaar komt niet van buitenaf, maar het zit diep in jezelf, in de blinde vlek in je geheugen, in het afgekapselde, verdrongen deel van je psyche, waar een ondragelijke pijn heerst, die tegen elke prijs vermeden wordt, verdoofd door tabak, alcohol en drugs, diverse vormen van afleiding en herrie.…

Nu ik net in de New York Times van mijn geboortedag las dat Henry Willcox en zijn vrouw Anita Parkhurst gisteren zijn aangehouden op het New York International Airport, en dat functionarissen van onze regering hun paspoorten in beslag hebben genomen, dringt het tot me door dat ik dit niet over mijn kant kan laten gaan. Dit kan ik niet verkroppen.…

' 'Ik neem alle woorden serieus en daardoor ben ik geestelijk ontspoord en zit ik in een kliniek, zat ik, ben er weg, weet je, ik vind jou een vuile klootzak en je hebt mijn leven verwoest met je zogenaamde, edele poëzie!' 'Wijs me dan eens aan waar precies!' en Adam opende een verzamelbundel. 'Dáár! Vuilak, dáár!…

Dat is tot schade van die.... spontane poëzie. Maar zo bèn ik!’ Maar, zou ik zeggen, als De Ceulaer een dergelijke ervaring, zoals hierboven geciteerd, van ‘de mens Van Duinkerken’ heeft, waarom noemt hij dát dan geen literatuur of kunst of.. …? Dit wordt te verwarrend.…

België is poëzie. Ik ga verhuizen.…

Vanaf 1940 gaf je soms les aan jongeren en je vertaalde poëzie en proza, o.a. van Goethe en Jules Renard. De vrouwen in jouw gedichten hebben vaak mateloze, gevaarlijke en asociale verlangens. Dit was vernieuwend. Je publiceerde o.a. in The Nation, Atlantic Monthly, Scribner's, Poetry: A Magazine of Verse en The New Republic.…

Je steunde de wetenschappelijke poëzie om tot wijsheid te komen. Dit systeem heeft relaties tussen klinkers, medeklinkers, kleuren, muziek en emoties. Je beweerde altijd dat dit systeem op wetenschappelijke bewijzen berust.…

Maar wie heeft zich nooit afgevraagd bij het lezen van poëzie wat de schrijver nu precies bedoelt? Waar hij aan dacht toen hij het schreef? Wat hij voelde, wat hem dreef? Mijn gedichten zijn over het algemeen zeer toegankelijk. Gemakkelijke kost dus? Ik hoop dat het voor de lezer méér dan hap-slik-weg is.…

Poëzie is een lieve poes die meestal niet bestand is tegen de kater van haar lezers. Als daad van bevestiging doet zij zich daarom te kort als zij niet spoedig weer zwanger wordt.…

vanmorgen heb ik alles eruit geflikkerd als ik mijn goddelijke gang wil gaan is het zo slecht nog niet bij Superman stil te staan en ik geef hem mijn zin poëzie is als sfeer wat luchtig om een vinger wikkelt.…

Zie je wel, die huichelachtige Iraniërs fabriceren wel degelijk kernwapens en dat doen ze echt niet om andersdenkenden (vooral uit afgunst de welvarende, vrijheidsminnende landen) lief te hebben, wat mij betreft mogen ze die goddeloze, haatdragende, pathologische, weerzinwekkende verrekkelingenklotenspeeltjes vandaag nog onklaar maken! Ze lopen op vele…

Het is steeds wenselijk om gevaar, indien raadzaam, zoveel mogelijk te vermijden. Maar wie helemaal geen risico's wil nemen, zal ook niet van zijn of haar leven kunnen genieten.…

Het was zo flink, zo stoer en zo manhaftig ook, ze hadden samen een plannetje gemaakt en nee joh - dat kon niet mis gaan, niet mislukken, het zou zo ontzettend gaaf zijn! En zo spraken Bobby en Jimmy af, morgen gaan we het doen, na het eten! De spanning stond op de gezichtjes af te lezen, oogjes die straalden van de voorpret, de adrenaline speelde…

Je poëzie vertoont overeenkomsten met de poëzie van Alberto Girri en Enrique Molina, met wie je een liefdesaffaire hebt gehad.…

'Inmiddels is mijn roman 'De Vondeling van Veenhuizen' in de boekhandels beland en hoop ik op positieve recensies, want ik heb er heel wat research voor gedaan en de nodige fantasie aangeboord!', zegt de koelbloedige flirtkoningin Patricia Snel tegen haar toevallige gesprekspartner in een Amsterdamse kroeg. 'Hoe heet je eigenlijk en waar houdt…

Blijkbaar (Zo blijkt al snel) naar een stapel houtblokken die hoog en gevaarlijk wankel tegen het tuinhuis aanleunt. ‘Weet je waarom mijn kat Plop noemt?’ vraag ik aan de merel, maar hij is al verdwenen, gevlucht. ‘Waarom vlucht iedereen voor mij?’ vraag ik aan de Labrador van de buren, die aan mijn sparren snuffelt.…