Alle inzendingen over Baksteen

In die tijd had ik een baantje als typiste (via een uitzendbureau) bij Recreatiepark "De Beekse Bergen" (wegens mijn van nervositeit trillende handen belandden al mijn brieven de eerste dag in de prullenbak) en vanaf mijn plaats aan het venster had ik de hele dag uitzicht op de stroom bezoekers...

...monumentale, hoog oprijzende gebouwen van bruine baksteen van Uitgeverij Zwijsen, met daaronder, op de begane grond, het kantoor van het "Brabants Dagblad" (waar, als je er binnen keek, altijd de reuring was van de levendige en hectische journalistieke activiteiten, die daar bedreven werden) en...

......na deze bezigheid gingen we wel eens aan de wandel door de gangen van het tehuis. Daar lag in een verre uithoek een zaaltje dat voor de gelegenheid verduisterd was en waar dames en heren met grijze hoofden en geplaagd door de vele kwalen die door een gulle, maar misdadige, onbekende hand...

Het is niet vanwege mijn verzakte oogleden, vanwege mijn grijze lokken of wegens de lijnen in mijn gezicht, dat ik vandaag op stap ga; ik ben weliswaar razendsnel tot de "zestigers" gaan behoren, maar vandaag is het letterlijk mijn (lots-)bestemming mee te gaan met de "BoodSchappenPlusBus" naar...

Het gebouw waarin wij - scholieren - de eenmalige, kwetsbare jaren tussen onze puberteit en volwassenheid grotendeels doorbrachten was ten tijde van haar oplevering tijdens de dertiger jaren een opmerkelijke noviteit in onze woonplaats en een prototype van "Nieuwe Zakelijkheid"; aan langgerekte...

...een winkelcentrum, opgetrokken uit bruinrode baksteen, dat zich, merkwaardig geïsoleerd van haar groene omgeving, uitstrekt als een trechtervormige lange gang, die winkels herbergt en appartementen, vlakbij het sportcomplex, dat modern is vormgegeven met sculpturen en blauwe, kronkelige...

...monumentale, hoog oprijzende gebouwen van bruine baksteen van Uitgeverij Zwijsen met daaronder, op de begane grond, het kantoor van het "Brabants Dagblad" (waar, als je er binnen keek altijd de reuring was van de levendige en hectische journalistieke activiteiten, die daar bedreven werden) en...

Op zondag zevenentwintig februari regent het de hele dag. Na herhaalde en hardnekkige ruzies met "vrienden" die, wegens hun verbintenis, waarschijnlijk geen weet hebben van de eenzaamheid - die is als een bittere, stroperige drank die men ten einde moet drinken, maar die men niet door de keel...

...de lucht in. Een scherf, een stuk tegel, een baksteen. Alles mag de emmer in voor verder onderzoek. We vinden verrassend veel stukjes pijp. Er werd in die tijd volop gepaft. Ik denk aan de woorden van de archeoloog: 'Als je wil weten waar je heen moet, moet je weten waar je vandaan...

Ze werd wakker van het vrolijke gekwetter van haar klokradio. 10 na zes. De soesknop deed zijn dienst. Bij iedere daarop volgende tien minuten vond haar vinger moeiteloos de lange balk die zorgde dat het geluid, dat duidelijk de dag aankondigde, terug verstomde. Voor een volgende tien minuten. ...

De waanzin had toegeslagen. De mensen spraken allang niet meer. De gymnopedieën voor piano van Satie waren alomtegenwoordig. De mensen stonden voor hun ramen geplakt in absolute onwezenlijkheid. De wrakende eindigheid had zijn werk gedaan. De eindigheid had ook de genade in zich en belichaamde...

...leugens... heeft hij mij laten vallen, als een baksteen van een flatgebouw naar beneden laten donderen... Niet zachtjes... hij is me zelfs niet achterna gekomen om me op te vangen, hij heeft me laten liggen... nooit heeft hij nog een keer naar mij omgekeken... Intens ongelukkig eenzaam en...

...Robben, je merkt hoe men je laat vallen als een baksteen na je mislukte penalty en je tijd om te helen van het debacle tegen Chelsea! Totaal geen inlevingsvermogen, die macho's met doorgedraaide winnaarsmentaliteit en afgestompte emoties. Dit afzien zou je tot intense sympathie met Joelia...

...dat de leerlingen van havo, mbo en vmbo als een baksteen naar de bodem zonken. Alleen de bollebozen van het vwo wisten nog goede resultaten te halen. Dat zijn die slimmeriken van groep 8. Oplossing: toets weer afschaffen. Ben je slecht in iets? Gewoon nooit meer doen! Met die instelling had mijn...

Op het naambord van de boerderij waar we langslopen pronkt een vrolijk lachend varkentje. Verder op het erf staat een veewagen voor een openstaande staldeur. Verder wandelend denk ik na. Ergens las ik dat er in ons land 20 miljoen varkens leven. Eerder wist ik al dat er 16 miljoen mensen...

...een lijntoestel van Turkish Airlines als een baksteen uit de lucht. Het stortte neer in een akker vlakbij Schiphol. Er zijn negen doden en 86 gewonden te betreuren. Good old meester Pieter van Vollenhoven was meteen ter plekke. Het zal dus wel goed komen met het onderzoek naar de precieze...

...ik zal springen als men zijn stoffelijk overschot opdregt uit de rivier, met een baksteen om zijn nek.

Het Jeroen Bosch Ziekenhuis is in mijn ogen niet van een uitmuntende architectuur. Het rijst aan de buitenrand van de stad haast plompverloren op, als een donkerbruine kolos, met lange sequenties van eendere ramen, waarachter de patiënten verblijven, te midden van velden en weiden, en het draagt...

...van de zandbak. In zijn andere hand had hij de baksteen waarmee hij de letters geschreven had. Wij waren diep onder de indruk. Nu zit ik met zeker 600 anderen in de Arnhemse Koepelkerk. De mensenmassa in de volmaakt ronde ruimte en de balkons in twee verdiepingen geven het geheel de aanblik...

...nog steeds geboren met de spreekwoordelijke ’baksteen in de maag’. Ja, het geboortegewicht van onze baby’tjes ligt aan de hoge kant. Kan niet missen! Wij zijn trots op onze kustlijn. Een strook aartslelijke appartementen, met o ja, daarachter een streepje zand en de zee. Onbetaalbaar...

Er wordt naast ons huis een flat gebouwd, of beter, een appartementencomplex, zoals dat op de vastgoedmarkt tegenwoordig heet. Vandaag begon onze dag dan ook iets na zevenen omdat men de werkzaamheden hervatte met het uitbikken van cementresten die de vorige dag in de aanvoerbakken waren...

“Goedemiddag, wij komen voor Vincent, is hij thuis?” Een hikkende lach en twee goedmoedige glimlachen van de drie bewakers bij de toegangsbalie van het Kröller-Müller Museum straalden ons toe. ‘Ja, die is te vinden in de zalen aan het eind van de eerste gang rechts’. ‘Doet u hem onze...

Twaalf-en-een-half jaar geleden, schreef en publiceerde ik deel I. Ergens ertussenin deel II en uiteindelijk, u/jij leest het inmiddels, het slot. Lang niet alle brievenbussen zitten/zijn geïntegreerd in de deur; naast die groene van kunststof, zijn er ook veel heel inventieve;...

Hij is mooi de lul, vindt hij zelf. Stef, de oudste zoon van Cornelis, gaat scheiden. Naar, maar waar. Ik zie me nog wegrijden bij Mischa. Elke week een weekendtasje vol, totdat, nou ja totdat er niets meer mee te nemen viel wat van mij was. Mischa de bescheiden bankrekening en de spullen, ik de...

Ariadne, de draden van de nacht In deze ene nacht dromen de vrouwen van verraad, geven zich over aan de daad die lang geleden verten openlaat en sluit. Ze spinnen de dunne draad die dichters en ontrouwe minnaars horen in hun slaap, een ijl gefluit dat door de bomen gaat. De vrouwen...

...de voordeur richting het vrouwenvertrek. Met een baksteen gooit hij het slaapkamerruit van de vrome non aan diggelen. Hij springt erdoor naar binnen als een gazelle. De jonge non gilt hemel en hel. Hij stort zich op haar als een hongerige leeuw. "Hou je bek!", schreeuwt hij, "voel maar eens wat...

...de beurzen. Die zakten ook als een baksteen. Wat ik niet begrijp- maar goed, ik heb dan ook een goed functionerend derde oog- is dat niemand ziet dat de koersen gemanipuleerd worden door een grote groep criminelen die profiteren van zakkende koersen. Ze brengen via de sociale media...

...naar hemel en vrijheid wordt gedragen door baksteen en mortel. De zaal zoemt. Vliegenvleugels fluisteren, bijen knisperen, krekels knerpen. In het gefilterde licht dat door de dakramen valt, schieten motten schaduwen, verdwijnen wespen in vlekken. De zeepbel om mij heen, een steeds van...

Bob van der Munt, een kundige zakenman, zat 's morgens vroeg in zijn huiskamer. Hij bladerde zijn kasboeken eens door. Ha, die grote geldsommen lachten hem toe! Zijn vrouw riep hem voor het ontbijt. Terwijl Bob een boterham met abrikozenjam verorberde, zei hij tegen zijn zoon: "Willem, straks...

“Nu ziet u een opening in het strand, een groot, rond gat. U loopt ernaar toe en kijkt erin: een wenteltrap voert naar beneden, het einde ervan is niet te zien. U daalt de trap af. Bij elke trede gaat u een jaar terug in de tijd. U loopt net zo lang naar beneden totdat u bij een tree gekomen bent...