Alle inzendingen over Bevindingen.

Vóór het paviljoen dat de zwakzinnigen, alsmede mijn broer, huisvest en waar zorgzame verplegers over hem waken, houden een kromme berkenboom en armzalige takken die een zwakke bloei tonen in het hoopvolle vooruitzicht van de lente, nauwelijks het leven.... Een patiënt in een rolstoel,...

Een lange gang mondt in het Twee Steden Ziekenhuis uit in een wachtkamer die uitzicht biedt op merkwaardige architectonische constructies en op een hoge, witte schoorsteen die eveneens kennelijk merkwaardige doelen dient. In genoemd lokaal ontmoet ik twee gedrochtelijke personen die zich hier met...

Vanuit het schamele, bescheiden pand van de Mondhygiënepraktijk aan het Rosmolenplein heeft men het uitzicht op vervallen panden die tot de ondergang gedoemd en voorbestemd zijn. Achter de receptie bevinden zich de kale ruimten waar een soort van "stretchers" staan opgesteld waarop de...

Mijn linkeroog opent zich langzaam en ik kijk er mee in het rond. Het is helemaal zwart voor mijn ogen. Pikkedonker en donkerder kan het haast niet. Zou het nacht zijn? Geen idee waar ik mij op dit moment bevind. Mijn rechteroog zou open moeten gaan maar doet dat niet. Mijn rechteroog gáát pas...

Bestaat er een hel? Dat vragen mensen zich waarschijnlijk al eeuwen af. Veel oudere mensen zijn grootgebracht met hel en verdoemenis. Als men niet volgens de christelijke regels leefde, kwam men in de hel. Elke zondag werd dat er door de dominee of pastoor bijna ingedreund. We stellen ons de hel...

...kerk zei Daudt. Voor een deel ook door eigen bevindingen. Telkens weer blijken zelfs de meest elementaire politieke begrippen, gebeurtenissen en instellingen bij mensen onbekend dan wel verrassend verschillend ingevuld. Daar sluit bij aan dat ook de interpretaties van peilingen en...

In Café "De Spaarbank", op de hoek van de Noordstraat, vernoemd naar de in vroeger tijden daar gevestigde bank ben ik vervroegd aanwezig en kijk ik mijmerend uit het raam, in de richting van de Stationsstraat, wachtend op mijn zesenzestigjarige vriend, die, voorzien van een gemillimeterde...

Ik had vroeger als ik bezig was met intypwerk regelmatig problemen om tot eindverademing te komen over de vooraanstaand genoemde schrijfbewerkingen. Dit heeft als grondslagverleden een ververvroegd uiteengebroken leerconcentratieverlies dat helaas onopgemerkt is gebleven door de...

Berichten van het Pruisisch front. Fuik! "to be, or not to be" en de vrijheid in ons evolutionair proces. Dit vermeld hebbende wil ik u graag meenemen in de gedachtekronkels die het waard zijn het daglicht te aanschouwen. De kakofonie van geluiden onder onze hersenpan houdt hele...

Het was goed toeven bij Café-Restaurant "De Nieuwe Koninklijke Harmonie" aan de Stationsstraat terwijl buiten de regen zijn regime uitoefende en binnen het Rijk van de Schoonheid (door de befaamde Tachtigers zozeer bezongen) heerste. We waren vertrokken vanaf de Nassaustraat en de bus had ons...

Vlakbij het Zwembad "Stappegoor", in een uithoek van Tilburg die mij maar al te bekend is (daar bevinden zich ook het grote Sportcentrum "T-Kwadraat" en de ijsbaan) kan men de enorme bioscoop "Euroscoop" aantreffen met haar vele zalen. Er zou daar een film vertoond worden: "Les...

In de loop van volgend jaar zullen topvoetballers in Nederland verplicht worden iedere dag te melden waar ze zich bevinden. Dit op last van het antidopingburo WADA. De FIFA onder leiding van voorzitter Sepp Blatter is er mee akkoord gegaan. Ruim 850 Nederlands topsporters van 58 sportbonden...

Zelfs onze armzalige, provinciale, bescheiden stad, mijn geliefde geboortestad Tilburg, heeft iets van een metropool, heeft iets grootstedelijks dat haar niet misstaat en niet ontzegd kan worden..... Ik heb bij het vermoedelijk Zuid-Amerikaanse Restaurant "Pino's" in de Stationsstraat - die...

Onze stad kent tienduizenden inwoners en tienduizenden woningen met hun voordeuren. Tot geen van hen heb ik toegang. Veertien van hen zijn komen opdagen voor de stadswandeling van vandaag. Waar ik ooit liep in diepgaande wanhoop en vertwijfeling loop ik nu blijmoedig. Zomerrozen in diverse...

Als ik nou eens zeg dat ik van je houd he..wat doe je dan? Als ik nou eens zeg dat al die jaren dat ik je niet heb gezien, leeg voelde. En wat nou als ik zeg dat ik je nu niet meer wil missen, nooit meer. Wat doe jij dan? Ben je eerlijk tegen mij of stem je toe uit luiheid. Heb je geen zin om...

In de supermarkt kreeg ik plotseling het vermoeden dat mijn sleutel, die zich toch zou moeten bevinden op de bodem van de jute tas waarin ik mijn boodschappen had opgestapeld (het bruine brood, de smeerkaas, de kersen) kwijt was En inderdaad, toen ik de tas na het afrekenen leegruimde, bevond zich...

Opnieuw ben ik de lieflijke vogeltjes gaan bekijken op de Tilburgse markt. Een koppeltje bontgekleurde papegaaien hechtte zich met de pootjes aan het gaas en de beestjes kwetterden zachtjes.... "Kijk er het mooi niet van af" adviseert de man... "Ook van mij niet" repliceer ik en vervolgens...

Van de Tilburgse Multi Functionele Accommodatie met de euforische, maar misplaatste naam "De Symfonie" aan de Eilenbergstraat maakt met zich wellicht - doch geheel ten onrechte - een paradijselijke, hemelse voorstelling. Daar bevinden zich aan langgerekte gangen eendere lokalen, begrensd door...

Het ziekenhuis ligt uitgestrekt als een Moloch met brede muil: de centrale deur biedt toegang tot een gang waarop mensen als op een boulevard flaneren. Op deze zaterdagmorgen is het er rustig. De ziekenkamers bevinden zich verder weg, uit het zicht, afgesloten door gangen en deuren en het...

De helgele brem, mijn moeders favoriete struik, bloeit weer in de derde lente na haar dood, als ik op weg ga naar mijn tante, de enige die nog in leven is van een grote familie, die als het ware is uitgedund door de pest of de cholera, als in vroeger tijd. De trein die me naar haar toe zal...

Niemand is vandaag de dag nog verrast of verbaasd rechtstreeks geconfronteerd te worden met de binnenlanden van Ethiopië, Somalië, Kenia of Nigeria in personen van zijn allochtone medemensen. Hun dicht ingeplante wimpers overschaduwen en overwelven hun zwarte of mokkabruine ogen als een...

Ik zit op het balkon van ons appartement en hoor het onafgebroken geluid van de op het strand uitrollende golven De wind staat op de kust Het geluid van de golven wekt de indruk, dat ik me bevind in een zich met hoge snelheid voortbewegende trein Maar de stoel waarop ik zit beweegt niet Op de...

Ik probeer het gevoel te begrijpen, van hoe je bij me kwam en toch weer wegging. Met mijn beperkte wijsheid, het inzicht door mijn vakgebied en toch het ging weer mis. Ik probeer te beredeneren wat het verschil is tussen cultiveren en sublimeren, tussen herhalen en opnieuw beginnen. Niet steeds...

Wat moet ik met Jezus? Laat ik zeggen me enerzijds niet te willen vermoeien met het veroordelen van datgene waar anderen het mee kunnen doen op weg en reis naar de eeuwigheid. Ik sta voor mezelf. Maar het raakt me wel wat hier en daar wordt geopperd. Nee, ik ben niet iemand die datgene wat wordt...

Het is welhaast vanzelfsprekend dat in Tilburg voor de studenten in de omgeving van de campus heel wat tot stand is gekomen dat voorziet in hun behoeften. Grote witte letters geven aan dat zich ergens achter de solide stenen vesting van de muren de sportzaal bevindt waar ik veertig jaar geleden...

De atleten, zwemmers en tennissers die in een bonte optocht aan onze ogen passeren tijdens de zoveelste aflevering van "Studio Sport" hebben kennelijk bovenstaande zinspreuk van de moderne Olympische Spelen tot ultiem motto, Leitmotiv en parool voor hun hele leven gebombardeerd, maar wat zijn het...

Ze maken al eens het verwijt (of compliment), dat ik te zachtaardig ben. Niet hard genoeg om in agressieve bewoordingen, degelijk gefundeerde bevindingen neer te pennen. Laat staan columns. Raakt mij zoiets? Helemaal niet. Misschien is het wel ‘de kunst‘ om zo te schrijven. Weet ik...

Vannacht had ik een droom. Niet zomaar een droom maar een heel bijzondere droom. Ik liep in ruig gezelschap met een grote rugzak op mijn rug over een groot plein met veel kroegjes, disco's etc. We gingen kroeg in, kroeg uit, disco in, disco uit. En we dronken overal veel te veel. Maar ik werd niet...

Mijn gordijn had al een tijdje op een kier gestaan, maar niemand had het gemerkt. Ik was al vroeg op om die dingetjes te doen die ik zo graag op mijn gemakje doe en die intussen een soort ritueel zijn geworden. Al die kleine handelingetjes zonder welke mijn dag niet compleet is, het zijn haast...

De ruimte is steriel, beter gezegd: sterieler dan steriel. Aan de muur: droevig-stemmende, macabere foto's van monden met half-vergane gebitten, als in een angstschreeuw wijd opengesperd om reclame te maken voor de ultieme tandpasta die een dergelijk onheil nog schijnt te kunnen keren..... Ik...