Alle inzendingen over Jeugd verhard rotzooi asociaal bah

...Maar dat vreselijke belerende – bah, bah! Maar het meest belachelijk is om daar die winkelier voor te bedreigen – werkelijk krankzinnig. Het zal wel een extreme afsplitsing van de anti-Zwarte Pieten malloten zijn. Net zoiets als die gestoorde boerengroepering FDF, die menen dat ze...

...was mijn eerste vriendje.Toen de volwassenheid onze ijle jeugddromen had verwoest en vernietigd en het corrupte spel van het maatschappelijk leven ons in beslag nam en verhard had, kwam ik Martin plotseling nog eens tegen en blij en verrast lazen we de herkenning in elkaars ogen...

...bij een baas nou ook weer niet. Al dat gedoe met die bazen, dat geld en die altijd maar die vervelende klanten. Bah. Morgen is er weer een nieuwe dag. Misschien moet ik maar halve dagen werken?

...nut meer hebben bij deze jongeling. 'Meneer, mag ik alstublieft', kan het erger? Vreselijk die jeugd van tegenwoordig, zo beleefd. Ik erger me kapot.

Deze week is op YouTube een filmpje opgedoken van een leraar die een leerling een halve uppercut verkoopt op de besneeuwde speelplaats van een Vlaamse school. Gefilmd door een leerling met zijn gsm. De leraar was door de leerlingen eerst verschillende keren bekogeld met sneeuwballen en verloor...

...dat niemand mij meer de kamer van mijn jeugd, en daarmee een essentieel stukje bestaansrecht, kan afnemen is genoeg om voorgoed te vertrekken. En ik kan niet ontkennen dat ik verlang naar het geluid van de dichtslaande deur, beseffende dat ik dit keer met alles wat ik in me heb, buiten...

De tijd heeft mij ingehaald, ik stond voor jouw raam op mijn opgevoerde bromfiets, ik gaf gas maar durfde niet aan te bellen. Hormonen en lichtflitsen in mijn hoofd, ik wist dat ik jou wilde maar niet hoe. Met de kennis van nu zou ik het toch anders gedaan hebben.

...De oudere generatie vergeet dat ze in hun jeugd precies hetzelfde deden met hun ouders. En de jongere generatie heeft elke keer het gevoel het wiel opnieuw uitgevonden te hebben. Dat is goed voor hun eigenwaarde. In beide gevallen wordt vergeten dat normen en waarden voor een groot deel...

...geworden, en niet meer helemaal mee kan met de jeugd, maar ik hou van de muziek als ik de komkommers snij en als ik de was doe. Ik doe het allemaal nog zelf, zo goed en zo kwaad als ik kan. Het wassen, drogen, strijken, koken, sudderen, bakken en braden, met op de achtergrond de klassieke...

...het regime van verplegers in inrichtingen. De schriften raakten vol, de potloden werden stomp. Het werd tijd voor de Gallische en Punische Oorlogen en een jeugd vergleed, maar niet in vergetelheid. Telkens weer zou ik terugkeren in mijn latere leven naar dat eilandje van geborgenheid en...

Soms kijk ik naar jonge mensen om mij heen. Soms denk ik dan, wat moet er van hen worden? Want we zadelen ze met nogal iets op. Er zijn in het verleden sombere tijden geweest. De Middeleeuwen waren voor veel Europeanen een tamelijk gevaarlijke tijd. Cholera, de pest, heksen, oorlogen, alles kon er...

...op de stoeptegels en we hinkelden. Met mijn jeugdvriendje Martin knikkerde ik in de gang van het witte "Maycrete"-woninkje en met hem knutselde ik aan een waterput uit ons favoriete tijdschrift: de Donald Duck. Zo vergleden die jaren; de onvergetelijke, onbezorgde jaren van mijn...

...pure enthousiasme van een stralende jeugd trad me tegemoet uit ogen als diamanten, elegant omringd door een randje mascara. De jongedame droeg prachtig blond haar tot op de schouders en een lieflijk wit kanten bloesje. Het toekomstige leven van het meisje ligt nog geheel in het...

...en onschuldige spel in de zonneschijn die hun jeugdjaren overspoelt en begeleidt. Het leven ligt nog geheel en al vóór hen. Nog zijn zij zich geheel en al onbewust van haar turbulentie en finesses, van haar stormvlagen en kalme sereniteit, van haar rijke groene valleien en onherbergzame...

...dat mij dierbaar is en waarop ik al in vroege jeugdjaren vaak mijn ogen vestigde, dat mij zal blijven fascineren en dat nu mijn woonkamer siert, staat, in schimmige contouren een molen afgebeeld. In de familie beweert men dat onze opa het kunstwerk eens kocht van een Belgische vluchteling...

...gedreven door vrije orkaankracht. Geen rotzooi voor de kraaien van een gehandicapte zool, tenminste dat nam ik aan. Ik zag de barre wegen van het aangewaaide leed als kaal en eindeloos achter je geharnaste rug, zo recht als een stalen bunkerdeur, de Slauerhoffiaanse leptosoom in een...

...van het christendom is zo rijk, dat je nu geen boe of bah kunt zeggen of er is wel een christen die ergens in de geschiedenis boe of bah heeft gezegd. Zo staat iedereen die boe of bah zegt in de traditie van een christelijke stroming. Zelfs de moslims en de boeddhisten, ja zelfs de Islamitische...

...en eens zo ongeschonden hart heeft zich moeten verharden onder het gruwelijke afscheid. Alleen Mozart's klanken overbruggen de rivier van de tijd, alleen Mozart zal me nog in verbinding stellen met Zijn vurige, romantische hart, alsof aftakeling, ziekte, gruwelen en dood niet bestaan en nooit...

...in hortis". Als het hart van de arts niet verhard zou zijn, zou mateloze en voort-durende ellende haar overspoelen, teneerdrukken en overweldigen. Maar haar voorspraak heb ik en haar bemoediging. In een uithoek van de overigens sfeerloze spreekkamer bevindt zich de onderzoeksbank en in...

...dat hele circus nu opgeleverd, naast nog meer rotzooi en ongein op de televisie? In ieder geval een hoop aandacht en geld voor het omroepblad. Want die slimme jongens organiseerden maar liefst twee wedstrijden waarbij je met een simpel sms-je een televisie kon winnen. Kassa! Twee verliezers...

...wint. Ik heb een hekel aan de boze wolf, met dat ongewassen harige lijf en die kwijlende bek. Bah! Ik heb een hekel aan die boze wolf.

...hoger. B. pruttelde terecht tegen: “Bah, bah”, draaide zich een paar maal de nek uit zijn vers gestreken hemd, trok een vertwijfelde grimas en vertelde ons in zijn sappig gewesttaaltje (je mag het weten hoor: in ‘t West-Vlaams) een ietwat sterk verhaaltje. De oude man in de straat X...

...niet inenten – net zo ‘vreemd’ en ook asociaal lijkt me richting de anderen. Het is en blijft een vraag ( dat van het elastiekje) waar we moeilijk een sluitende oplossing voor kunnen, willen of durven vinden. Blij dat ik in ons polderlandje leef, waar altijd weer polderoplossingen...

Als moeder vind je het belangrijk dat je kind goed te eten krijgt. Vaak kreeg ik met die gedachte van mijn moeder een stuk fruit naar keuze mee naar school. Appels vond ik wel lekker maar alleen van die keiharde koude felgroene. De pauze op school volgde meestal na een uur of twee en dan was...

...dijk? Oud zeer! Zo herinner ik me van in mijn jeugd (3de of 4de leerjaar in een strenge katholieke school?) nog één feit dat me nu nog nà zoveel jaren nog altijd is bijgebleven. Ik had een nieuwe potloodslijper gekregen (kinderen zijn tuk op alles wat nieuw is, (nu ook nog) en wou die toch...

Het is al lang geleden, maar ik heb geen foto nodig om het beeld voor me te zien: we zitten aan tafel op zondag tussen de middag. We eten aardappels, sperzieboontjes en een karbonaadje, zoals we dat bijna elke zondag eten. Mijn vader heeft een wit overhemd aan en vermoedelijk een stropdas, die...

Als klein kind leer je om te dromen. Een prachtige uitvlucht, aangezien het leven vol tegenslagen zit. Op een gegeven moment begin je te leren dat dromen ook werkelijkheid kunnen worden. Dat je elke kans moet pakken die er is en dat zelfs een kansloze kans een kans op zich is. Alleen soms hoe hard...

...is bij een reünie. De schoenendoos met knikkers had ze thuis gelaten. Uit: Jeugd in Zuidlaren

...die schuin achter hem stond wierp mij echter een liefdevolle glimlach toe. Uit: Jeugd in Zuidlaren

...aan een hartaanval overleden maar daar hadden wij niets mee te maken. Uit: Jeugd in Zuidlaren