De jeugd van tegenwoordig
Het leek zo'n doodgewone maandag te worden: de wekker ging om de gewone tijd -en dus weer veel te vroeg- af, op het werk gebeurde niets bijzonders en ook de avondmaaltijd was heel gewoon. Ik stapte gewoon op mijn fiets, kwam gewoon bij m'n voetbalvereniging aan en stond aan de bar met een bekende, zoals het gevorderde vijftigers betaamt, gewoon over vroeger te praten.
Vroeger, die mooie tijd toen alles (maar vooral het voetbal) veel en veel beter was dan in het vermaledijde heden. Ik zat gewoon aan de koffie en de metgezel dronk zoals altijd gewoon een flesje fris.
Maar toen gebeurde het. De avondwedstrijd van de C4 was zojuist afgelopen en een speler van dat elftal begaf zich richting bar. Wat er vervolgens gebeurde valt eigenlijk met geen pen te beschrijven, vandaar dat ik een toetsenbord hanteer om mijn verbazing aan het papier toe te vertrouwen. Want de jeugdspeler ging namelijk drie keer achter elkaar vreselijk de fout in. Huivert u mee:
Fout 1
In plaats van ongeduldig met een muntstuk op de bar te tikken en diepe zuchten van ongeduld te slaken, wachtte de jongeling geduldig af tot de dienstdoende barmedewerker hem vragend aankeek.
Dit ongewone gedrag wekte mijn belangstelling, een belangstelling die weldra om zou slaan in verbazing.
Fout 2
De jeugdspeler zag dat de barmedewerker hem vragend aankeek en achtte dus de tijd rijp om zijn bestelling te plaatsen, hij sprak de volgende memorabele woorden: "Meneer, mag ik."
Hij zei het echt, hij zei 'meneer' en hij zei 'mag ik'. Gelukkig zat ik stevig op mijn barkruk, want anders zou ik ongetwijfeld op een wrede manier kennis hebben gemaakt met de vloer van de kantine. 'Meneer, mag ik.', ongelofelijk!
Fout 3 (de allerergste, u bent gewaarschuwd)
Maar het kan nog erger, hij zei namelijk niet alleen 'Meneer, mag ik .', nee: hij maakte die zin als volgt af : "een fles Extran van u, alstublieft". Ik hoorde het toch echt goed en ook mijn metgezel keek verbaasd op. Jawel, de jeugdspeler van de club waarvan ik de naam niet zal noemen (dat mag ik mijn club niet aandoen) bezigde een reeds lang in onbruik geraakt woord, een woord dat uit alle hedendaagse woordenboeken verbannen is, hij zei 'ALSTUBLIEFT!!!'
Van schrik heb ik vervolgens maar, geheel tegen mijn gewoonte in overigens, een glaasje geestrijk vocht besteld. Mijn God, wat een dag!
Dit gedrag valt dus absoluut niet te tolereren, vandaar dat ik eigenlijk graag het woord gericht zou hebben tot de jeugdspeler die mij de schrik van mijn leven heeft bezorgd om hem het volgende mede te delen:
"Jongeman, wil je dat nooit meer doen! Als je ouders er niet in slagen om je behoorlijk op te voeden, dan zal ik dat maar een poging wagen, alleen vrees ik dat het voor jou al te laat is. Mijn generatie heeft zich in de jaren zestig van de vorige eeuw afgezet tegen fatsoensrakkers, tegen het gezag, tegen alle normen en waarden? Wij hebben onze kinderen opgevoed door ze bewust geen opvoeding te geven. We dachten dat die strijd gewonnen was, maar dan kom jij en dan hoor ik jou een flesje bestellen.
Nee, zo doen we dat tegenwoordig niet. Als jij iets wilt drinken, dan ga je naar de bar toe en als je niet meteen geholpen wordt, dan rammel je met muntstukken op de bar en als je dan nog niet geholpen wordt, dan ga je gewoon roepen. Is dat duidelijk? Uiteraard gebruik je geen woorden als 'meneer, mag ik .' en zeker geen 'alstublieft'. Je mompelt gewoon iets onverstaanbaars en wijst naar de fes in de koelkast die je wilt hebben, vervolgens stop je die muntstukken weer in je zak en betaal je met een biljet van minstens vijftig euro, maar liever nog met een biljet van honderd euro. Duidelijk? En zeg nooit, echt helemaal nooit 'dank u wel'. Vervolgens slurp je die fles leeg, laat je een harde boer en daarna laat je de lege plastic fles op tafel staan of gooi je hem in de richting van (maar natuurlijk wel mis) de afvalbak. Zo, dat zijn manieren, zo doen we dat tegenwoordig. Zo hebben wij dat aan jullie geleerd."
Maar ik slikte alles maar in, het zou absoluut geen nut meer hebben bij deze jongeling.
'Meneer, mag ik alstublieft', kan het erger? Vreselijk die jeugd van tegenwoordig, zo beleefd.
Ik erger me kapot.
wanadoo.nlGeplaatst in de categorie: maatschappij
jeugd
930
Geef je reactie op deze inzending: