Alle inzendingen over Marnix Gijsen

Dank zij een aantekening in een kalender van juli 1989 kan ik mij nog een dag herinneren, dat mijn broer Gijs op visite kwam. Ik woonde toen in Harderwijk en hij kwam met de trein uit Amsterdam. Gijs was vrijgezel en hield van schilderen, zowel landschappen als portretten. Zijn vak was boekdrukker...

Opa Gijs woonde aan de overkant van de straat en hij kon zich alleen nog aardig redden, maar de moeder van de zesjarige Dirk ging alle dagen even langs om te stofzuigen en de meubelen af te stoffen. Ook de was deed ze voor hem. Twee jaar geleden overleed Jolanda, zijn lieve vrouw. Verdrietig keek...

Toen ik nog een klein ventje was woonde mama en papa in een heel klein dorp in de kop van Noord-Holland. In onze straat woonde ook hoefsmid Klaas. Vaak ging ik kijken hoe hij het hoefijzer onder het been van een paard vast sloeg. Altijd was ik verbaasd hoe het paard zo stil bleef staan. Weglopen...

Opa Gijs woonde aan de overkant van de straat en kon zich alleen nog aardig redden. Zijn dochter Diana, moeder van de zesjarige Dirk, ging elke morgen even langs om in het huis van haar vader te stofzuigen en de meubelen af te stoffen en dronk ze gezellig een bakkie koffie met hem. Ook deed ze de...

Zomaar een oproep in de krant: vrijwilligers gezocht voor zwerfvuilactie! Op een regenachtige zaterdagochtend ga ik met een handjevol fanatiekelingen op pad. Ik val van de ene verbazing in de andere. Ik schrijf er een stuk over. Het haalt de voorpagina van Zevenaar Post. Leefklimaat Zevenaar...

In 1947 woonde ik in Amsterdam, toen was ik zestien jaar. Er was nog schaarste en sommige artikelen waren nog op de bon. Gelukkig hadden we weer genoeg te eten, dank zij de Amerikanen, die via het Marshallhulp veel voedsel naar Nederland transporteerden. Vooral de hongerwinter heeft mijn gezondheid...

In September 1943 woonde mijn moeder met haar vier zoons in Amsterdam Zuid. De oudste was ik, toen twaalf jaar. Mijn vader was in 1939 weer opgeroepen in militaire dienst en werd gelegerd op de Afsluitdijk aan de kant van Noord-Holland en moest het afweergeschut tegen vliegtuigen opnieuw beoefenen....

Mijn vader, Arie heette hij, was geboren in de kop van Noord-Holland. Met mijn moeder Coba was hij in 1935 verhuisd naar Amsterdam, omdat hij als arbeider bij een rijke boer weinig verdiende. Als tramconducteur verdiende hij meer. Mijn jongere broer Gijs en ik waren nog geboren in Kolhorn,...

...respectievelijk de massieve kolos van het Marnix Gymnasium en het Stadion van Feyenoord). In de restauratie van Station Den Haag Hollands Spoor zou men nog steeds koffie en spiegeleieren serveren. (Verzwegen blijven al die andere details op de route die naar mijn berekening minstens...

Op 8 maart 2023 was het dansgezelschap/project Another Kind Of Blue in de Grote Zaal van de Goudse Schouwburg. De aftrap was op 8 februari 2023 in Stadskanaal en de laatste, 26-ste voorstelling is op 28 april 2023 in Schouwburg Odeon in Zwolle. De artistiek leider van AKOB is de choreograaf/danser...

Marie wilde op een zonnige dag op de fiets naar Amsterdam, om Piet en Lies weer eens een bezoekje te brengen. Jan had gemopperd, want aan fietsen had hij een broertje dood. 'Weet je wat die rit ons anders gaat kosten?' had Marie venijnig gevraagd. 'Nergens een plek om te parkeren en had je...

Twee virussen waren er rond op de afdeling van mijn moeder in het verpleeghuis. Mijn moeder was gisteren jarig. Ik aarzel, maar reis af. Als ik aankom mag ik geen gebruik maken van de Brasserie. Of ik de kortste weg naar de uitgang wil nemen, na afloop van mijn bezoek. Er hangt een foto van mijn...

Eerlijk gezegd ben ik niet echt een thrillerlezer. De beste schrijvers hebben vaak zulke onwaarschijnlijke absurde verhalen, waar ik helemaal niet in mee kan gaan. Het gekke schijnt dat de werkelijkheid de fictie soms toch nog weet te overtreffen. John Grisham schrijft een type thriller, dat mij...

Hoogleraar Ingo Piepers heeft deze oorlog voorspeld. "Als je alle patronen, structuren en wetmatigheden in de opbouw naar een oorlog naar de huidige tijd kopieert, zie je dat er binnen nu en twee jaar opnieuw een grote oorlog moet uitbreken", aldus Piepers in september 2019. Daar zal je 't...

Ik herinner mij nog het oorlogsjaar 1942. Ons gezin was nog compleet. Vader Arie moeder Coba en de jongens Kees, Gijs en Bennie. Ik was elf jaar en de oudste. In 1943 werd Arie nog geboren, een blond ventje met blauwe ogen. Vader werkte bij de tram als conducteur. Na de oorlog hoorde ik, dat hij...

Wat is er toch mis met die klimaatconferentie? Vandaag hoorde ik op de autoradio - terwijl ik door een halve meter sneeuw moest ploegen , dus hoezo opwarming- dat het nu diplomatiek voor vérgevorderden was geworden. Een akkoord zou alleen nog voor de poorten van de hel kunnen worden...

Het was donderdagavond 7 maart. Ik besloot te bellen met Don Corveleijn van de Werkgroep Leefklimaat Zevenaar. Ik had zojuist twee artikelen gelezen over de aankomende Week van Nederland Schoon. Ik voelde een enorme drang om in beweging te komen. Als fervent wandelaar in de natuur erger ik me...

Vorig jaar volgde ik een impuls. Een oproep in onze weekkrant om de handen uit de mouwen te steken tegen zwerfvuil. Vol enthousiasme gingen we met een handjevol vrijwilligers aan de slag. We vielen van de ene verbazing in de andere maar we hadden bovenal een fantastische dag, ondanks de regen. Ik...

Het is mooi dat Moorlag excuses aanbiedt, maar we mogen ons wel afvragen of hij de enige is die excuses hoort aan te bieden. Zijn doel, zoveel mogelijk mensen aan werk helpen, is centraal in elk PvdA-programma en dat hij als directeur van Alescon en niet als PvdA-politicus daarbij concessies deed...

Ik kom uit een groot gezin. Tuig waren we, zei moeder altijd. Ik was de enige die nog een beetje fatsoen had. Vader was een beroeps inbreker en mijn moeder liep de hele dag te tieren en te schelden. Ik was dertien jaar en ook de oudste. We woonden in een flat op drie hoog, maar de overlast die wij...

(fictie) Tuig van de richel waren we, zei moeder altijd. Als vader niet in de bajes zat was hij inbreker en dat vond ik prachtig. Zijn bouvier had hij afgericht om op de uitkijk te staan. Nelis heette mijn vader.Hij was breed geschouderd en had een stierennek. Zelfs tien aanvallers kon hij...

Ik zal je Vandaag zal ik je vinden in de wereld van de stad. In ruiten, in rijen, in reppen en meer, in jassen, op trappen, met tassen. In alles wat ik zie zie ik je. Hoe je uit mij loopt, tot mij komt in middaglicht, een vreemd gezicht. Ik zal je treffen, raken, roepen. Zoals ik je zie...

In 1941 was er al sprake van Jodenvervolging in Amsterdam, later werd dat veel erger. Boven ons op de derde etage woonden een oud joods echtpaar. Zij leed aan een zware vorm van reumatiek en kon nauwelijks lopen. Zij was dan ook altijd thuis, de buurman deed de boodschappen. Zelden heb ik als...

We zitten nog steeds in de ellende van de hongerwinter, de Russen naderen Berlijn en de Geallieerden naderen ook, maar West Nederland is nog bezet. In de natuur is het nieuwe leven in februari en maart 1945 al zichtbaar, het voorjaar nadert, een vogel zingt zijn lied. Ons land is leeg geplunderd,...

Zeven jaar was Japie en hij hield veel van zijn opa Gijs, die schuin aan de overkant woonde. Opa was nu alleen, want Trijntje was een half jaar geleden plotseling overleden. Japie en zijn ouders en verdere familie waren diep bedroefd, ze was zo'n lieve oma. Maar het leven ging verder voor opa en...

Als jongen kwam ik voor de oorlog vaak bij mijn opa Gijs, met oma woonden ze schuin tegenover ons. Oma was een magere lange vrouw en keek heel streng en ik kreeg soms een tik van haar, omdat ik wel eens ergens aanzat. In de huiskamer stond in de hoek een laag kastje met daarop een prachtige radio...

De afgelopen dagen ging het vlammetje een beetje uit bij me. Toen ik voor de tweede keer het advies kreeg iets met 'De Broekriem' te gaan doen, was dit een duidelijk teken aan de wand. Actie! Ik schreef me meteen in en meldde me aan voor twee evenementen. Mijn eerste ochtend heeft het thema:...

De hongerwinter was net begonnen. We kregen nog minder te eten. Ik kan mij herinneren, dat ik in de rij stond bij de gaarkeuken. Gelukkig was de dooi ingetreden. Vader was wegens het verspreiden van een verzetskrant op heterdaad betrapt en na veel gedoe naar een concentratiekamp in Duitsland...

In de Trouw van 16 september 2017 staat het artikel ´4 minuten om te gaan schuilen´ van Gijs Moes, redactie buitenland. Er zit een stijgende lijn in de provocaties van het Noord/Koreaanse leger, wat in de lijn der verwachtingen ligt. Op 15 september j.l. lanceerden de Noord-Koreanen een...

'Er liepen twee vrouwen met dezelfde citroengele slaapzakjas aan. Zelfde donkerblauwe spijkerbroek, zelfde gepoederde haar.' Met een volle krat boodschappen loopt mijn man in grote stappen naar het aanrecht. Al pratend legt hij de pakken yoghurt een voor een in de koelkast. 'Ze stonden achter...