Alle inzendingen over Neste

Hoe te beginnen? Hoe te eindigen? En wat te zeggen over het midden? In den beginne was het woord. Een diepzinnige gedachte, waarover het laatste woord nog lang niet in zicht is. Laat ik beginnen met mij: degene die door de ervaringen van de levenstijd is gevormd. Die daaruit de...

Zo breekt de pleuris uit in de vergaderzaal, ontploffen op scherp gezette granaten als deeltjes-versnellers met een oorverdovende knal. De schokgolf galmt door kieren en gaten, de muren bloeden. Dit is nauwelijks nog te stelpen. Dan volgt een oorverdovende radiostilte met de kop vol marcherende...

Het is er een komen en gaan van slachtoffers en gedupeerden. Slechts de loutere lijfelijke aanwezigheid, het stilzwijgende gezelschap, volstaat. Zij verwarmen zich aan elkaar, aan hun luttele bestaan als puppy's in een nest, als honden in een roedel. De damp van vele sigaretten omgeeft hen als een...

De muur van de tuin is helemaal groen bedekt door een woud van kleine fluisterende handen, waaronder teer leven schuilt. Dat bestaan is een verborgen, krioelend rijk. Pasgeboren zangertjes laten hun drukke stem horen. Hun keel en maag is vol schreeuwende eetlust. Die piepjonge vogeltjes wippen...

Het welbekende ooievaarspaar zoekt weer zijn plaats op het dak van het boswachterskantoor bij het bevallige riviertje de Mark. De vogels beginnen aan een gezond en vruchtbaar voorjaar. Het hoge oude nest, dat uit verschillende lagen bestaat, geeft een beschermend tehuis aan vier kuikens. De...

Er heersten een serene stilte en rust op het Rosmolenplein op 4 mei, nog wel een nationale gedenkdag. Het helder groene, welige gras kon mij wel bekoren, in tegenstelling tot het danig verzakte dak van de woning naast de voormalige drogisterij, dat het pand tot een krot degradeerde. Een...

(voor Mary Elizabeth Coleridge (1861 - 1907)) Je bent geboren op 23 september 1861 op Hyde Park Square in Londen. Jouw ouders waren Mary Anne Jameson en Arthur Duke Coleridge (1830 - 1913). Je was de achternicht van de dichter/filosoof Samuel Taylor Coleridge en van de schrijfster/vertaalster...

Dag wit blad, Zoals een ochtend. Toegedekt met sneeuw. Egaal wit. Luisterzacht. Ongerept. Nog onbesmet door woorden. Geluidsarm. Stilterijk. Zo stel ik me een wit blad voor. Van het noorden naar het zuiden. Van oost naar west. Een leeg nest. Het niet zijn. Voor het zijn. Alles...

...ben ik naar je toe gegaan; als vogels hun nesten bouwden in de hoge bomen en hun kleintjes voorzagen van het voer; als de rode rozen van de zomer je tuintje verfraaiden, als het groen van de bomen reeds verlevendigd werd door enkele gele bladeren.... En je zat vóór me; je mooie, bijna...

APEKOOI foppe de aap dat ben ik. Soms blij soms verdrietig dan weer sociaal en dan weer alleen en een beetje speels op het naïeve af en niet erg werklustig en een liefhebber van bananen elke dag een. Bij de chinese dierenriem ben ik ook een aap. Vindingrijk behulpzaam en grappig en niet zo...

...zijn uitersten weet te beheersen. “Genesteld tussen jouw vleugels mijn lieveling, brengt de ochtend een andere zon, morgen zie je de dingen die vandaag niet willen komen, het is voorbij, het is voorbij.” “Het is voorbij, het is voorbij.” De radiomuziek van Neil Young klinkt...

...andere grote passie. Elk voorjaar zocht hij naar nesten van weidevogels zoals kievit en grutto. Niet om de eieren uit te halen maar om ze te markeren zodat de boer bij het maaien met zijn trekker eromheen zou rijden. Nee, nu moet ik denken aan de wedstrijd. Zo sprak hij tot zichzelf, zich...

Niemand is vandaag de dag nog verrast of verbaasd rechtstreeks geconfronteerd te worden met de binnenlanden van Ethiopië, Somalië, Kenia of Nigeria in personen van zijn allochtone medemensen. Hun dicht ingeplante wimpers overschaduwen en overwelven hun zwarte of mokkabruine ogen als een...

...(jonge) leven. De lente breekt aan en de eerste nesten van tuinvogels zullen uitvliegen. Donskuikens van eenden zullen koddig achter hun moeder waggelen. Dieren zijn in het voorjaar kwetsbaar want bezig met andere dingen. Merels, duiven, eekhoorns en hazen, ze hebben allemaal de liefde in de bol....

De ruime ingang van Sprookjesrijk de Efteling wordt overhuifd door een geweldig dak, dat vijf spitsen vormt: het Huis van de Vijf Zintuigen. Onder de achterste spits ligt een mooie winkel. De andere vier spitsen bedekken een hoge, grote ruimte, waar dikwijls vogels toeven. Over de balken onder het...

Een goede 100 meter van mijn achtertuin is een vijver waarin eenden en ganzen bivakkeren. Een eindje van niets voor mij, maar voor een eend moet het toch een forse wandeling zijn. Toch komen ze af en toe in de tuin om wat mest te deponeren en meestal te voet. Een paar weken geleden heeft een...

Maandag 2 November, een toevallig sms berichtje Niet schrikken, maar wat doe je? Juist je schrikt Gurien is overleden! Bam, mijn lijf verzwaard, maag wordt een klomp Guur!? Dood?! Waarom? Maandag 2 November, de sms’jes volgen elkaar op Na drie uur druk ik op ‘t hoorntje Heb je even...

De lerares Nederlands werd ons slachtoffer toen we haar "blij" gemaakt hebben met een abonnement op de Veronicagids. Ze weet waarschijnlijk tot de dag van vandaag niet wie haar dat genoegen (aan)gedaan heeft. Tijdens de gymlessen waren het altijd dezelfden die de basketbal niet op de basket...

Ik keek kort haar kant op. Ze keek me vluchtig aan waarbij er een kleine glimlach op haar gezicht verscheen, maar boog haar gezicht snel weer richting haar tekenopdracht. Het viel me op dat iedereen met z'n tweeën aan een tafeltje zat, maar Gabriëlla zat alleen aan twee tafels. Dat bleek niet...

~ DEEL 4 ~ Ik werd overmand door verlegenheid en zocht naar woorden om de stilte te doorbreken. Ik zou haar het liefst willen zoenen, maar mijn verdraaide verlegenheid hield me tegen. Tegelijkertijd voelde ik me schuldig, want misschien verwachtte ze juist dat ik haar zou zoenen. De mooie...

~ DEEL 5 ~ Het hart schoot me in de keel. Mijn moeder die de aardappels stond af te spoelen keek me aan en zei: “Neem jij maar op, want ik heb m’n handen nat”. Het gerinkel klonk als een haast kwaadaardig lawaai. Voordat de telefoon voor de vierde keer rinkelde pakte ik gehaast de hoorn...

Er lopen drie mieren door mijn huis. Ik haal hun natuurlijke vijand van de zolder, zuig ze op en ga verder met de orde van de dag. De volgende ochtend zijn ze overal. 'Dan moet je eens een keer de afwas doen,' krijg ik te horen. 'Als de koningin maar niet in huis is,' lees ik. 'Dat...

Het gonst in het bos. Het is een langzaam voorzichtig opzwellend geluid – een diepe bromtoon van ontevredenheid. De oorzaak is duidelijk. Een beetje om je heen kijkend zie je de oorzaak: het langs het pad liggen van dikke mooie bomen geveld voor de verkoop – bestemd voor? Ja, zeg het maar eens...

Moeder, waarom had ik nooit geboren moeten worden, als je me dagelijks dood knuffelde? Was het uit eigen belang, dat je dat deed? Want de éne keer vond je me lief en de andere keer was ik een "vervelend nest", een kreng.... Toen was ik nog een klein kind. Later, toen ik een jaar of twaalf...

In den beginne stierf de Dino uit en de theorie werd geboren, geloof het of niet. Via inmiddels opgedroogde bronnen ontplofte er een hele boel toen de wetenschap om een vuurtje kwam vragen. Pure shit natuurlijk, met veel great balls of fire. Een uitgelezen kans voor de Mensch, welke met...

Wat is dat toch met het voorjaar? Ik krijg altijd de kriebels, zin om oude dingen op te ruimen en nieuw te beginnen. Vandaag heb ik, ongepland, een hoekje opgeruimd wat me al lang dwars zat. Met spullen uit mijn vorige huis, vijf jaar geleden. En de bijbehorende spinnenwebben. Eerder al was ik...

...in een bonte mengeling en in de hoge bomen nestelden zwart-witte vogels. Ik zag ze af en aan vliegen en beurtelings neerstrijken op het hooggelegen nest van takken met hun door de Natuur ingegeven zorgzaamheid, waarmee ze de kleintjes voorzagen van het voer. De vergadering riep mij weer tot...

Ik had hen nog geadviseerd de hond niet aan te schaffen. We hadden een lange fietstocht gemaakt langs het kanaal tot in Haghorst. Tijdens een rustpauze adviseerde ik hen de hond niet te nemen. Maar het onwrikbare besluit was genomen: de Rottweiler aan wie de naam Appie, Ferno, Bries, Obri of nog...

Er was eens een bijtje, die ’s morgens bij het opstaan tot zijn grote schrik merkte dat al zijn streepjes weg waren. Niet één geel streepje was er op zijn prachtige bruine pak nog te vinden. Het bijtje wist zich geen raad van verdriet. Waar zijn mijn streepjes nou toch? Ik heb zo hard gewerkt...

...een bosje. Even later komt de karekiet terug en nestelt zich behoedzaam over haar eieren…en dat van de koekoek… Jonas kwam peinzend terug van de muziekacademie. De docent had de leerlingen een opdracht gegeven voor het eindwerk in juni, maar wat voor een. Ze moesten hun inspiratie in de...