Alle inzendingen over Reis en Entree: een

...duikelaar. Die Van Kempen is een Belg. Daar heeft Holland toch de intelligentsia niet voor. Ha Ha.’ Die zit. Dat is wel een afgang ja. We spreken af dat ik bied. Ik begin met 25 euro. Hij lacht me weg. Wordt vervolgd

...weken weet ik mijn bureau wel te vinden”. Een oorverdovend gelach klonk over de afdeling. Beteuterd keek Jasper naar de plek op zijn broek. Met zijn hoofd omlaag verschool hij zich achter de computer. Vijf minuten later voelde Pascal in zijn broekzak zijn telefoon trillen. Hij las het...

...Botic van de Zandschulp (had zijn naam niet wat eenvoudiger gekund?) zijn wat mij betreft ongeëvenaard. Op 25-jarige leeftijd zo'n entree maken in de top van het mondiale tennis is verbazingwekkend. Zelfs zijn nederlaag in de kwartfinale tegen de favoriet van het US Open Daniil Medvedev...

...tegen de wind in probeert te gooien. Maar ik heb geen tijd voor hen. Ik heb nog een lange weg te gaan.

...om haar in zijn armen te sluiten. Nu kan het nog en hij weet heel goed dat het ook een keer te laat kan zijn.

...en zei: “Mag ik je voorstellen aan mijn vriendin, Valerie”. Er viel een stilte! Twee personen met een gezichtsuitdrukkingen van ongeloof staarde elkaar zwijgend aan.

...station G. Dit is tevens het eindpunt van de trein. Reizigers wordt verzocht uit te stappen. Ze zuchtte. Slikte eens. Als het ware ontwaakt en klaarwakker stond ze op. Het was goed. Ze zou gaan.

...de wieg en het graf. Laten we die reis zo onvergetelijk mogelijk maken. Of heb er schijt aan. Alles mag, als het een ander maar niet schaadt. Die reis ga je, of je nu wil of niet. Bon voyage!

...voelde hij in zijn gezicht of hij werd getroffen door een reusachtige golf dat tegen een rotswand explodeert.

...bukken voor een lage entree (Rammstein) en ik zie plots een breed draagvlak, daar kan geen inlegkruisje tegenop.

...uit de keuken kwam, had niets te maken met een eventueel minder goede kennis van het Engels. Hij zette één bord neer voor de dochter, één voor de echtgenoot, één voor de zoon... Daarna plaatste hij het laatste bord op zijn linkerhandpalm, op mijn ooghoogte... en draaide het met...

...zo beweerde men, beschouwd te worden als één grote, zij het plaatsvervangende familie waarin ik nu was opgenomen. Voorwaar een hartverwarmende ervaring voor de wees en overjarige vrijgezellin die ik tegen wil en dank geworden ben.......

...vaak onuitgesproken. Het huisje met de rozentuin zal leegstaan; nooit meer zullen twee mensen daar hun gedachten delen zoals wij eens deden..... De lichtblauwe stoel zal onbezet blijven: zul je nog terugkomen uit het verre, verre land achter de horizon?

...en Neurenberg aandeed en tenslotte Venlo en Eindhoven en onze geboortestad.... De ansichtkaart bleef nog lang een armzalige herinnering, geprikt tegen de geel gesausde muur van de typekamer....

...diensten. Daar moeten we rekening mee houden, poppenkast/hoerenkast, de entree is gratis, maar eenmaal binnen betalen we de prijs, oranjebitter.

...100 meter heen en weer om de hoop van de entree van de tuinen bij mijn moestuin te krijgen. Soms schijnt de zon en krui ik in een T-shirt met een slakkengangetje het lange pad op en neer. Dan roffelen witte hagelkorrels op mijn regenjack. Wat? Is het al weer half vier? Waar blijft de tijd?

...achter het enorme bureau. Het sterke, kwetsbare hart is bezweken. Ik vernam het een jaar na haar dood.

...studentenopstanden in Parijs waren toentertijd een feit en op school doordrong de leraar Frans ons van het adagium: "Ni Dieu, ni Maître". En men kalkte de naam "Karl Marx" op de krijtwitte muren van het gebouw van Jos Bedaux. Na anderhalf jaar zou ik mijn "Alma Mater" voorgoed de rug...

...en het betere figuur. Soms zelfs het beste. Er is echter ook nog dat onbenoembare dat een man knikkende knieën bezorgt.

...de heren me bij hen; de heren die zo graag een sigaar tussen de lippen staken of de secretaresses in de billen knepen. Gekleed in het maatpak, gezeten rond een tafel, snauwden zij mij toe: "U bent nors, u past niet binnen de cultuur van dit bedrijf" Ik aanvaardde mijn afgang, de terugweg,...

...oude ogen lieten de tranen tenslotte toe. Maar ondanks alles lokten de zwarte vijvers op onze weg mij geenszins aan. Veel verdriet moet nog mijn ogen schoonwissen...

...zijn leven. Maar op de Rijnboot voelde hij zich een vreemdeling te midden van de overige gasten. Het levenslange verdriet om de zoon vervreemdde hem inderdaad van de anderen en het verstarde zijn blikken en zijn kaken en het had zijn gemoed verhard. De foto in mijn vitrinekast toont hem...

...remco campert en zijn eerste typemachine en printte uit zonder op de fouten letten niemand las het toch hij schrijft het voor zichzelf en een lotgenoot. Nu een pafke amen. Pasen is geweest het wordt voorjaar eindelijk wat warmer weer na de ellendige winter maar vakantie zat er ook niet in...

...Snellenbroek voorbarig. ‘Dat akkefietje gunnen we onze eigen ME, het moet wel een feestje blijven’.

...Er staat duidelijk 3 februari 2012, geen 1912. Ik voeg het vervoerbewijs voor de terugreis bij mijn printje met de QR code van de heenreis. ‘Ik wens u een prettige reis,’ zei Knevel. Bij wijze van groet neem ik mijn hoed af, pak mijn valies en stap de drukte van de stationshal weer in. De...

...je zoon. Het leven zit soms erg verrassend in elkaar en ik bedenk me dat mijn zoon een erg goede vriend heeft.

...sterren”, uitgegeven door Ten Have/Lannoo met een voorwoord door Zijne Heiligheid de Dalai Lama. Het boek bevat 365 gebeden, zegenwensen en meditaties uit de hele wereld. Met deze tekst wens ik u gezegende Kerstdagen en alle goeds toe voor het jaar 2007. Zegen voor de reis Moge de weg...

...een tentje en een paar boeken. Behalve een stressloze voetreis in eigen land zal ik, liggend in een duinpannetje, een wereldreis en een tijdreis in één maken. Naar tsaristisch Rusland, want in mijn rugzak zit natuurlijk Tolstoj’s Anna Karenina.

...we met elkaar om, ik…? Ik besefte dat dit ook het geval was en dat ik nooit meer te bang zou zijn om alleen op pad te gaan. De herkenning vanuit het verleden was te groots geweest.

...voor dwazen. In mijn narrenpak ga ik over het spoor het avontuur tegemoet. En met deze machtige machine onder mijn handen zing ik een liedje die niemand mag horen. Het gaat over de liefde. In de hemel krijg ik vast en zeker, van God engelenhaar.