Alle inzendingen over Zelfs mijn verdriet.

...er lezers zijn, die zich gekwetst voelen door mijn relativerende visie op de wereld waarin we leven, dan bij voorbaat mijn nederige en welgemeende excuses. Ik heb iedereen lief. Nou ja, bijna iedereen dan.

...zelfs over mij hebt gepraat… Uiteraard, mijn verdriet kan maar een fractie zijn van wat je naasten meemaken. En ik pak de draad weer op, ook het schrijven gaat verder. Maar bij iedere column waarin ik weer een minister een lamlul noem, een soapie een stoephoer en een hooligan een...

Al is de leugen, niet-waarheidsprekers, nog zo snel, de marathons-loper waarheid hoeft geen moeite te doen te elimineren de leugensprekers van dit stel.

...zomer vol liefde, lol en verdriet, zittend bij mijn eigen vuur, nog slechts alleen. Alle dingen zijn weg. Ik zoek de houtblokken maar ik kan ze niet vinden, want ze hebben ze meegenomen. Met bibberende handen probeer ik het vuur weer aan te wakkeren, maar het lukt niet. Ik heb teveel vuur mee...

...in honderdduizend stukjes, betrap ik mezelf op een glimlach. Snel kleed ik mezelf aan en ga naar buiten. Ik kijk nog eens achterom naar het hoopje schroot wat er van mijn radio is overgebleven en besluit op zoek te gaan naar een nieuwe. Het is misschien naïef te denken dat een nieuwe...

...Verveel. Hen. Waar verveel ik hen mee? Met mijn smart, ze weten niet wat ze ermee aanmoeten. Ach, ik begrijp hen wel. Dus naar een kroeg, een willekeurige, ik, Lydia. Ik, Lydia, de succesvolle zakenvrouw, liep daar zomaar naar binnen. Boodschappen zou ik gaan doen, maar het werd de...

Haar ogen dwalen af. Op straat fietst een meisje voorbij. Anna zit op de bank bij het raam. Op haar schoot ligt de Volkskrant. Drie dagen oud, ongelezen. De klok aan de muur slaat zes keer. Uit gewoonte loopt Anna naar de keuken. Honger heeft ze niet. Een paar overgebleven eieren slaat ze los in de...

...wil bij je zijn. En daarna begon ze te huilen. Mijn leven is hol, koud en uitzichtloos. Ik voel me altijd geobserveerd. Ik denk wat zij van mij denken. Ik denk dat ik gauw dood ga, dan kan ik weer bij Thomas zijn. Ik geloof dat ik een heleboel mogelijkheden in me heb. Ik ben als enig kind te...

...bekende deken over me heen, dat volle gevoel van verdriet. Zachtjes huil ik. Ik ben weer een klein meisje, jij groot en sterk. Je voelde zo veilig! Hoor je me pappa…? Ik voel me opeens heel alleen. Er is nooit meer zoveel van me gehouden. Niemand heeft ooit zoveel voor me gedaan. Rustig...

...binnenlaten en daarom wil ik soms liever dood zijn en mij opofferen voor de Ware Liefde. Doodgaan om mijn liefde voor hen te laten merken. O God, ik voel me zo onbegrepen!

...vezel in mijn lijf schreeuwt om rust en vrede in mijn hart.. Ik pak alles in en probeer niet na te denken, niet om te kijken....ik huil en ik zal nog huilen als ik vannacht wegrij. Alle verlies achter me latend en weten dat het er nog steeds is als ik terug kom. Maar Vriend, jij zei dat een taaie...

...veroordeeld, ze verdringen de avondlucht, verduisteren de sterren, doven het licht. Doven mijn licht. Lief.... heb me lief.

Rouw is de erfenis van houden van.

...mijn mening de liefde die een mens bezit. Naar mijn overtuiging is dat de goddelijke liefde die we kunnen uitdragen naar onze naasten. Als we sterven, laten we het lichaam achter als een behuizing waar de ziel in heeft gewoond. Onze ziel verhuist, gaat over naar een andere levenssfeer, een...

De dood; Voor iedereen anders. Te vroeg,te laat,verwacht, onverwacht,verlossend,gewenst. Maar onvermijdelijk, mensen in verdriet achterlatend.

...door de golven op dit majestueuze werk van Munch versterkt... Golven van verdriet...!

...hebben. Erg om het te bekennen, maar ik heb meer gehuild dan bij de begrafenis van mijn vader en moeder.

Zij was altijd al een wonderlijke vrouw, zo had haar familie regelmatig tot elkander verzucht. Een tijdlang woonde ze alleen in een klein appartement op één hoog. Toen ze na jarenlange trouwe dienst werd ontslagen was dat voor haar een flinke klap. Ze zat ineens onafgebroken thuis in het...

...voorkomen, maar toen ik in haar ogen keek zag ik verdriet. Is Paul hier nog geweest? Wilde ze weten. Maar hij was allang weg. Zij had hem al een jaar niet meer gezien. Alle misère sijpelde snerpend door in haar stem. Ik hoorde haar pijn, maar was te jong om die echt te kunnen...

Geluk is niets anders dan het zachtste verdriet.

...je zusje Caro. Word alsjeblief wakker, 't was mijn schuld,sorry." Haar moeder sloeg een arm om Caro heen. "Je bent niet schuldig,Caro." Ze stond naast het bed van haar zusje. Haar moeder streelde zachtjes Lindes wang. Ze bleven nog zo'n paar minuutjes rond het bed staan, maar toen kwam...

...door al zijn ze van binnen verscheurd door dit verdriet. 'Er komt weer een nieuw kindje' zegt Y ferm. Ze hoopt zo snel mogelijk weer zwanger te worden. De hechtingen zitten er nog in en ze kan nog maar moeilijk zitten. 'Het komt allemaal goed' zegt Y 'dat weten we zeker.' Ze...

Het was de tweede novemberdag, Thomas keek vanuit zijn stoel door het raam naar buiten. Het regende een beetje, net te veel om naar buiten te gaan. De fluweelboom liet een voor een haar rood gele blaadjes vallen in de tuin met het slingerpaadje. Hij was vroeg opgestaan maar moest dat nu bezuren,...

Mijn lage landje glijdt in rap tempo af naar normen en waarden die alleen nog maar gelden als je iets in de melk te brokkelen hebt. En dat is aan een quotum gebonden. De taal, die men soms bezigt, stuitend gewoon. Meerdere betekent tegenwoordig niet meer superieur, er boven staand, neen, Dikkie...

...en intact. Het uithoudingsvermogen, een van mijn favoriete plaatsen hier, toont werkelijk een prachtig staaltje levensloop. Het is moegestreden, kapot, eronderdoor gegaan. Het moment van opgeven kan men hier aflezen op de wanden: na 7 jaar. Alle gebieden hier kwamen uiteindelijk na 7 jaar...

Er ligt een traan op tafel, hij ligt er pas. Biggelde doorzichtig vanuit de hoek van het oog over de wang en pinkte dwars. Bol van wat was sprak hij boekdelen zo druppelend langs het grimas, koerste naakt van verdriet, vloeide op een eigen kompas. Nu ligt hij daar open en bloot zout zonder harnas,...

...Vergeten om te leven, verdronken in de pijn. Ik wacht op een nieuwe sleutel die mijn bedroefde ogen ontsluit.

...als ik dan naar buiten kijk dan glijden mijn gedachten terug in de tijd. Naar die boom vol met blad met een stam reikend tot in oneindigheid. Je kon daar zo veilig in opklimmen, er was altijd wel een tak binnen handbereik. Maar de stroom vertakt zo de dingen en wij moeten verder zonder...

's Nachts bij voortduring voor iemands huis gaan staan is blijkbaar de enige manier om contact te houden. Als je deze genoegdoening hebt gelezen dan kun je weer gaan, tot de volgende keer. Dit is natuurlijk ook een manier om je eigen leven en dat van een ander te bemoeilijken of om hierin een...

Het was voor het volk, dat Jezus Christus stierf. Het is door zijn eigen ellende geweest, dat popster Michael Jackson verdierf. Wie leed het meest?